hier onthult auteur Zoe Bramley zeven dingen die je waarschijnlijk niet wist over William Shakespeare…
‘William Shakespeare’ was ‘a weakish speller’
een van de meest merkwaardige feiten over William Shakespeare is dat zijn naam kan worden herschikt om de zin ‘I am a weakish Speller’te creëren., We zouden graag een heldhaftiger anagram willen voor een van de grootste toneelschrijvers van ons land, maar helaas klinkt ‘I am a weakish speller’ in feite waar als het op Shakespeare wordt toegepast.het was een man genaamd Donald l Holmes die het anagram voor het eerst ontdekte, mogelijk terwijl hij mijmerde over de frivoliteit van de vroegmoderne spelling (de kunst van het schrijven van woorden met de juiste letters). Shakespeare schreef in het tijdperk vóór Samuel Johnson ‘ s woordenboek – dat het proces van het standaardiseren van de Engelse spelling begon – dus hij was nogal ontspannen over woorden., Hij kon zelfs niet beslissen hoe hij zijn eigen naam moest spellen. Overweeg de volgende varianten op zijn handtekening toen hij de laatste hand legde aan juridische documenten zoals de hypotheekakte op onroerend goed in Blackfriars, en zijn testament: Shaksper, Shakespe, Shakespeare, en Shakspeare.
zie ook de spelling in de editie van Romeo en Julia uit 1599:
twee huishoudens, beide gelijk in dignitie,
(In faire Verona waar we onze scène leggen),
Van auncient grudge, break naar new mutinie,
Waar civill bloud civill-handen onrein maakt.,
als er geen fatale vechtpartij was geweest in 1587 hadden we misschien nog nooit gehoord van William Shakespeare
niemand weet echt hoe de jonge Shakespeare zijn weg vond van zijn ouderlijk huis in Stratford-upon-Avon naar de drukte van Elizabethan London en Playhouse Glory. Er zijn verschillende theorieën over wat hij deed toen hij voor het eerst aankwam in de hoofdstad, met inbegrip van het beroemde verhaal dat hij werd gebruikt als een soort van valet – het verzorgen van playgoers’ paarden terwijl ze genoten van de show., Of dit waar is – en er is geen reden waarom het niet zou moeten zijn – we weten nog steeds niet hoe Shakespeare voor het eerst werd geïntroduceerd in de theatrale samenleving, of de omstandigheden waarin hij Stratford verliet.de beste theorie die ik heb gehoord betreft twee boze mannen en een scherp zwaard. Het was het jaar 1587. The Queen ‘ s Men waren op een zomertournee en brachten de laatste hits naar de provincies. Het leven op de weg voor een groep spelers kan niet gemakkelijk zijn geweest en gemoederen begonnen te rafelen. In de nacht van 13 juni viel acteur William Knell zijn collega John Towne aan met een zwaard., Towne vluchtte, maar werd in het nauw gedreven en terug geslagen, waardoor Knell een fatale steekwond kreeg.
De mannen van de koningin waren nu officieel onderbemand. Een paar dagen later arriveerden ze in Stratford-upon-Avon waar het lot hen kan hebben verenigd met William Shakespeare. Niemand weet precies hoe ze elkaar voor het eerst ontmoetten, maar Shakespeare zou de Queen ‘ s Men hebben zien optreden in Stratford.het personage Emilia in Othello kan gebaseerd zijn op een echte minnaar. generaties van Shakespeare-biografen hebben Shakespeare ‘ s liefdesleven afgeschilderd als een vrij kleurrijk leven., Zijn vermeende minnaars omvatten figuren als Henry Wriothesley, de 3e Graaf van Southampton; een bordeel keeper genaamd Lucy Morgan, en de hoveling Emilia Lanier.Emilia is een van de kandidaten voor Shakespeare ‘s’ dark lady’, die schimmige figuur die enkele van zijn meest gepassioneerde sonnetten inspireerde. Lanier was een eigen dichter en produceerde een aantal van de vroegste feministische werken in het Engels. Met titels als Eve ’s Apologie in Defence of Women, ze blootstelt met twee maten, vraagt muiterij:” Why are poore women blam ‘d, or by more faultie men defam’ d?,sommige geleerden geloven dat Shakespeare Lanier in gedachten had toen hij het personage Emilia in Othello schreef. Emilia heeft inderdaad een aantal van de meest feministische lijnen in Shakespeare: laat echtgenoten weten dat hun vrouwen zin hebben zoals zij: ze zien en ruiken en hebben hun smaak, zowel voor zoet als zuur, als echtgenoten hebben.Emilia Lanier ‘ s vader was ook een Venetiaan, dus het kan geen toeval zijn dat Othello gedeeltelijk in Venetië speelt.,Shakespeare is vertaald in 80 talen, waaronder het Klingon en het Esperanto als Shakespeare wist hoe ver zijn werk is gereisd in de 400 jaar sinds zijn dood, zou hij verbaasd zijn. Zijn oorspronkelijke publiek bestond uit mensen uit alle lagen van de bevolking, van koningen en koninginnen tot prostituees en viseters, maar ze hadden allemaal één ding gemeen: de Engelse taal. Shakespeare schreef in de Elizabethaanse ‘Gouden Eeuw’ van exploratie, maar zijn wereld was in wezen beperkt tot de grenzen van ons eiland.,net als de Engelse taal zelf is Shakespeare ‘ s werk sindsdien bevrijd van zijn beperkingen om over de hele wereld te reizen – en zelfs daarbuiten. In 2000 produceerde Star Trek fans een vertaling van Hamlet in het Klingon, in een poging om Shakespeare in zijn ‘originele’ taal te herstellen. De Prins van Denemarken begint zijn beroemdste toespraak niet met” to be or not To be”, maar met”taH pagh taHbe”. Het is niet verwonderlijk dat de meeste mensen de voorkeur geven aan de Aardling versie en het Klingon gehucht wordt zelden of nooit uitgevoerd.,Shakespeare is ook vertaald in het Esperanto, de kunstmatige taal gebaseerd op de structuur van grote Europese talen. Vertalingen zijn Reoo Lear, Rikardo Tria en La Komedio de Eraroj.
Er moet ook aan worden herinnerd dat Shakespeare zelf talen genoot en een hele scène in het Frans schreef voor het toneelstuk Henry V.
William was niet de enige Shakespeare die werkte in de speelhuizen van Londen
broeder Edmund volgde hem naar Londen., Edmund is een van die intrigerende personages in de geschiedenis wiens naam verschijnt in een of twee documenten en dan verdwijnt uit het zicht. We hebben dan ook slechts de meest schaarse details van zijn korte leven, maar met een beetje fantasie is het bijna mogelijk om een idee te schetsen van wie hij was.Edmund werd geboren in 1580 en woonde in het Cripplegate gebied van Londen, net buiten de stadsmuren. Het was een korte loopafstand van Willems verblijf in Silver Street, dus de twee broers zouden het gemakkelijk hebben gevonden om contact met elkaar te houden., Ondanks de nabijheid van hun onderdak en Edmund ‘ s beroep als acteur, is er geen bewijs dat het paar ooit samenwerkte. Terwijl William een schitterende carrière smeedde bij The Globe on Bankside, is het waarschijnlijk dat Edmund met Edward Alleyn werkte in the Fortune in de buurt van Shoreditch.het jaar 1607 was bitter zoet voor de Shakespeare clan. Edmund verwekte een buitenechtelijke zoon, Eduard gedoopt, maar helaas stierf het kind en Edmund volgde hem maanden later op 27-jarige leeftijd naar het graf., We weten niet hoe hij stierf, maar Willem zorgde ervoor dat hij met waardigheid werd begraven in de kerk van St.Saviour ‘ s (nu Southwark Cathedral).
het langste woord in Shakespeare is honorificabilitatibus
hoewel hij zijn Franse vaardigheden toonde in Henry V, was Shakespeare spaarzaam als het ging om het gebruik van Latijn. Met zo ‘ n divers publiek moest hij ervoor zorgen dat iedereen kon begrijpen wat er gaande was in zijn toneelstukken., Zijn vriend en rivaal Ben Jonson verspreidde het Latijn royaal door zijn eigen toneelstukken en bespotte dat Shakespeare “small Latin and little Greek”had. Jonson ‘ s slur was echter niet helemaal correct. Getuige Shakespeare ’s gebruik van het woord honorificabilitudinitatibus in het toneelstuk Love ’s Labour’ s Lost. De Collins English Dictionary definitie van het woord is ” onoverwinnelijk glorieuze eerbaarheid., Het is de ablatieve meervoud van de Latijnse gekunstelde honorificabilitudinitas… ”
het woord wordt gesproken door de clown Costard in een scène die tal van grappen over onnodige woorden bevat: “I marvel thy master hath not eaten thee for a word; for thou’ s not so long by the head as honorificabilitundinitatibus: thou ‘ s easier swallow than a flap-dragon.”
It was a comic scene and preceds one in which several characters try out their Latin on other and make laugh of Armado for his over-blown speech patterns., Het is verleidelijk om je voor te stellen dat de Latijnse gek Ben Jonson zijn reflectie in Armado ziet.
hij veroorzaakte een milieuramp in New York
Shakespeare kan over de hele wereld populair zijn, maar er was een tijd dat de mensen van New York zijn naam misschien vervloekt hebben. In 1890 nam een Duits-Amerikaanse genaamd Eugene Scheiffelin de buitengewone stap om 60 spreeuwen uit Engeland naar New York te importeren (en nog eens 40 het volgende jaar)., Als een fervent Shakespeare fan en zoöloog was het Scheiffelin ‘ s droom voor Amerika om de thuisbasis te zijn van elke vogelsoort uit de werken van de bard. Naast de romantiek om een beetje Engeland naar New York te brengen, wilde Scheiffelin zien of niet-inheemse soorten daar konden gedijen, dus liet hij de spreeuwen vrij in Central Park.helaas voor het Amerikaanse ecosysteem gedijen de spreeuwen iets te goed en broeden ze snel en wedijverden de lokale fauna om voedsel en habitat., Het is momenteel een van de drie vogels in de VS die geen staatsbescherming genieten (de andere twee zijn de huismus en de duif) en wordt behandeld als een plaag. Ironisch genoeg verschijnt de spreeuw slechts in één regel in Shakespeare. In het toneelstuk Henry IV, Deel I, fantaseert Hotspur over het gebruik van een van hen om zijn vijand te plagen: “Nee, Ik zal een spreeuw leren niets anders te spreken dan ‘Mortimer’, en hem dat geven om zijn woede nog steeds in beweging te houden.,”
Zoe Bramley is de auteur van William Shakespeare in 100 Facts (Amberley Publishing, 2016).