Africa: What ‘ s in a name?

Afrika is het op een na grootste continent ter wereld, zowel qua grootte als qua aantal, na Azië. De landmassa telt 54 landen en negen gebieden. Meer dan 1,11 miljard mensen noemen Afrika hun thuis en noemen zichzelf Afrikaans. Afrika, en als Afrikaan, is uitgegroeid tot een kernonderdeel van de identiteit van miljoenen inwoners van het continent, maar waar komt dit woord, waarmee zo velen hebben zo ‘ n emotionele verbinding, vandaan?,

De exacte oorsprong van het woord ‘Afrika’ is omstreden, maar er is veel over de geschiedenis ervan bekend. We weten dat het woord ‘Afrika’ voor het eerst door de Romeinen werd gebruikt om dat deel van het Carthaagse Rijk te beschrijven dat in het huidige Tunesië ligt. Toen de Romeinen Carthago veroverden in de tweede eeuw v. Chr., waardoor ze jurisdictie kregen over het grootste deel van Noord-Afrika, verdeelden ze Noord-Afrika in meerdere provincies, waaronder Africa Pronconsularis (Noord-Tunesië) en Africa Nova (een groot deel van het huidige Algerije, ook wel Numidia genoemd).,alle historici zijn het erover eens dat het Romeinse gebruik van de term ‘Afrika’ voor delen van Tunesië en Noord-Algerije uiteindelijk, bijna 2000 jaar later, het continent zijn naam gaf. Er is echter geen consensus onder geleerden over waarom de romeinen besloten om deze provincies ‘Afrika’te noemen. In de loop der jaren hebben een klein aantal theorieën aan kracht gewonnen.een van de meest populaire suggesties voor de oorsprong van de term “Afrika” is dat het is afgeleid van de Romeinse naam voor een stam die leeft in de noordelijke uithoeken van Tunesië, vermoedelijk het Berber Volk., De Romeinen noemden deze mensen verschillend ‘Afri’, ‘Afer’en ‘ Ifir’. Sommigen geloven dat’ Afrika ‘een samentrekking is van’ Afrika terra’, wat’het land van de Afri’ betekent. Er is echter geen bewijs in de primaire bronnen dat de term ‘Afrika terra’ werd gebruikt om de regio te beschrijven, noch is er direct bewijs dat het uit de naam ‘Afri’ dat de Romeinen afgeleid de term ‘Afrika’.,in het begin van de zestiende eeuw suggereerde de beroemde middeleeuwse reiziger en geleerde Leo Africanus (al-Hasan ibn Muhammad Al-Wazan), die het grootste deel van Noord-Afrika had doorkruist met gedetailleerde verslagen van alles wat hij daar zag, dat de naam ‘Afrika’ was afgeleid van het Griekse woord ‘a-phrike’, wat ‘zonder kou’ of ‘zonder horror’betekent. In een soortgelijke gedachtegang hebben andere historici gesuggereerd dat de Romeinen de naam misschien hebben afgeleid van het Latijnse woord voor zonnig of warm, namelijk ‘aprica’. Waar precies de Romeinen de naam ‘Afrika’ vandaan halen is echter nog steeds in discussie.,

een reconstructie van Herodotus’ ( ca. 484-425 v.Chr.) kaart van de wereld, met Noord-Afrika gemarkeerd als Libië. Afbeeldingsbron: www.mlahanas.de het Romeinse woord ‘Afrika’ werd voor het grootste deel van de geschiedenis niet gebruikt om het continent als geheel te beschrijven, maar slechts een heel klein deel van Noord-Afrika, wat vandaag de dag de noordelijke delen van Tunesië vormt., Voor het einde van de zestiende eeuw werden verschillende namen gebruikt om de verschillende delen van de noordelijke helft van Afrika te beschrijven, waarbij ‘Libië’, ‘Aethiopia’, ‘Soedan’ en ‘Guinee’ verreweg de meest gebruikte namen waren. voor de oude Grieken werd bijna alles ten zuiden van de Middellandse Zee en ten westen van de Nijl “Libië” genoemd. Dit was ook de naam die door de oude Grieken werd gegeven aan de Berber mensen die het grootste deel van dat land bezetten., De oude Grieken geloofden dat hun wereld was verdeeld in drie grotere ‘regio’ s’, Europa, Azië en Libië, alle gecentreerd rond de Egeïsche Zee. Ze geloofden ook dat de scheidslijn tussen Libië en Azië de Nijl was, waardoor de helft van Egypte in Azië en de andere helft in Libië werd geplaatst. Vele eeuwen lang, zelfs tot in de late middeleeuwen, volgden cartografen het Griekse voorbeeld en plaatsten de Nijl als scheidslijn tussen de landmassa ‘ s.vroege Arabische cartografen volgden de Grieken in het gebruik van hun term ‘Libië’ voor uitgestrekte delen van Noord-Afrika buiten Egypte., Later begonnen Arabische cartografen de gebieden ten zuiden van de Sahara, die zich uitstrekten van de Senegalese rivier tot de Rode Zee, Bilad al-Soedan, ‘het land van de zwarten’ te noemen.

een zevende-eeuwse weergave van de verdelingen van de wereld in symbolische vorm. Gedrukt in 1427 in Augsburg. Bron afbeelding: wikipedia.,org

sommige Europese cartografen, die Latinaatafwijkingen boven anderen prefereerden, gaven de voorkeur aan de Romeinse termen voor de regio, waarbij het woord Afrika werd gebruikt om de noordelijke landmassa aan te duiden, in plaats van de Griekse term Libië, hoewel Libië nog steeds door velen werd gebruikt. Tijdens de Middeleeuwen namen de christelijke cartografen de Griekse verdeling van de wereld over in drie grotere gebieden rond de Egeïsche Zee. De middeleeuwse cartografen verplaatsten dit begrip echter van een geografische opvatting van de wereld naar een meer metaforisch begrip., Zij richtten elk gebied op één van Abrahams nakomelingen, en gaven Azië aan sem, Europa aan Jafeth en Afrika aan Ham. Deze tripartiete opvatting van de wereld werd in zeer abstracte en symbolische, in plaats van geografische, vorm weergegeven, zoals blijkt uit de afbeelding hierboven.,in de vijftiende eeuw, nadat de Portugezen de Kaap hadden afgerond en contact hadden gemaakt met het christelijke rijk van Abessinië, werd de Griekse term Aethiopia, wat ‘land van de donkere huid of verbrande’ betekent, die door Griekse cartografen werd gebruikt om het land onder Egypte en de Sahara aan te duiden, weer nieuw leven ingeblazen om het hele tropische gebied van het continent onder de Sahara te beschrijven.

wereldkaart uit de Portolan Atlas, 1544, met slechts een klein deel van Noord-Afrika gemarkeerd als ‘Afrika’. Bron afbeelding: wikipedia.,org

op ongeveer hetzelfde moment begonnen de Portugezen te verwijzen naar heel West-Afrika onder de Sahara als Guiné, het land bewoond door de Guinness mensen. Guinness was een algemene term gebruikt voor zwarte mensen, in tegenstelling tot de meer bruine mensen van een groot deel van Noord-Afrika. De term Guiné, of Engels Guinee, werd steeds populairder om de regio van West-Afrika te beschrijven die toegankelijk is vanuit de Golf van Guinee.tot het midden van de zeventiende eeuw werden de termen Guinee en Aethiopia, Of Ethiopië, in de volksmond gebruikt om de landen ten zuiden van de Sahara te beschrijven., Libië werd algemeen gebruikt voor het noordwesten van Afrika boven de Sahara. Afrika werd, soms in plaats van Libië, gebruikt om het noordwesten van Afrika aan te duiden, en soms naast Libië om de centrale en noordelijke regio van Afrika aan te duiden die vandaag de dag voornamelijk door Tunesië wordt bezet.voor het einde van de zestiende eeuw werd ‘Afrika’ slechts gebruikt om een deel van het grotere landmassa aan te duiden dat het continent vormt, voornamelijk het gebied dat door Tunesië en Marokko wordt bezet., Voor het grootste deel van zijn geschiedenis had het continent Afrika zoals we het nu kennen vele namen voor al zijn verschillende bestanddelen, waarvan geen enkele werd gebruikt om de landmassa als geheel te beschrijven.

een kaart van Herman Moll uit 1736 met de wereld verdeeld in continenten, vetgedrukt, met Afrika gemarkeerd als de naam van het continent. Bron afbeelding: wikipedia.,org

pas in de zestiende en zeventiende eeuw, met het Europese tijdperk van exploratie, begon het concept van continenten als aaneengesloten landmassa ‘ s Begrensd en gescheiden door oceanen, vorm te krijgen. Toen Europese exploratie het idee van continenten opende, begonnen cartografen afzonderlijke geografische namen te geven aan hele continenten. Tegen het einde van de zeventiende eeuw had de naam ‘Afrika’ gewonnen van de anderen, door namen als Guinee, Libië of Aethiopia te verslaan om de naam te worden voor het hele continent zoals we het vandaag de dag kennen., Waarom Afrika won boven alle andere, vaak populairdere, namen is onduidelijk, hoewel sommige historici hebben betoogd dat het te wijten is aan de zeventiende en achttiende-eeuwse voorkeur voor Latijnse termen boven alle andere.

Het woord ‘Afrika’ is al millennia een marker op het continent, maar zijn dominantie over het continent en zijn plaats als naam voor alle mensen die er wonen is slechts een zeer recent fenomeen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *