Singer, songwriter
speelde de Amerikaanse dwaas
onwillige woordvoerster van kleine steden
geselecteerde Discografie
bronnen
Seymour, Indiana, een arbeidersstad op ongeveer veertig minuten van Bloomington, wordt bevolkt door ongeveer 20.000, voornamelijk elektronicawerkers. Maar het produceerde ook ten minste een muzikant, gevierde zoon, John Mellencamp. Mellencamp, die de rockster traditie van het verlaten van de woonplaats voor meer glamoureuze weiden tegenhoudt, blijft een inwoner van Indiana., Bekend om zijn pretentieloze manier en brutale eerlijkheid, Mellencamp wil serieus worden genomen op zijn eigen voorwaarden, zonder uit het oog te verliezen waar hij vandaan komt, die toegegeven, is moeilijk als je nooit echt vertrokken.John Mellencamp, met zijn twee zussen en twee broers, werd strikt opgevoed. Zijn vader, vicepresident van Robbins Electric in Seymour, duwde Mellencamp om uit te blinken op school en sport, geen van beide nam de jongen ter harte. Als tiener had Mellencamp weinig andere interesses dan rondhangen, high worden en luisteren naar rock N’ roll., Op de leeftijd van achttien, Mellencamp vertrok naar Kentucky en trouwde met zijn drieëntwintig jaar oude vriendin, Priscilla. In Rolling Stone, Mellencamp herinnerde, ” je kon er trouwen op achttienjarige leeftijd zonder toestemming van je ouders.”Het echtpaar was verliefd en Priscilla was zwanger. Met de bedoeling van het maken van een brood voor zichzelf, de pasgetrouwden verhuisde naar Priscilla’ s ouders huis met hun pasgeboren dochter Michelle. Het bijwonen van junior college, het bestuderen van communicatie, en nauwelijks vasthouden van een baan voor meer dan een paar maanden, Mellencamp terug naar zijn oude feesten manieren., Op dat moment was het enige productieve wat Mellencamp deed muziek spelen in lokale barbands, met behulp van het gitaarwerk dat hij begon op zijn veertienjarige leeftijd. Gezien het feit dat hij een vrouw en dochter te ondersteunen had, zag zijn schoonfamilie het gitaarspel niet als een stabiele bezigheid. Ze schopten het jonge stel eruit met de typische “je zult nooit ergens gaan met deze domme rock and roll business.”
nadat de Mellencamps eruit waren gezet, bleven ze nog tien jaar bij elkaar., Geleidelijk groeiende los van zijn eerste vrouw, Mellencamp was begonnen met het opnemen van demo ‘ s van zijn eigen nummers en nemen muziek als een carrière serieuzer, tot de Spot van schijnbaar iedereen die hij kende. Mellencamp vertelde Edwin Miller van zeventien, “iedereen zei,’ John, je bent dom. Mensen uit Seymour maken geen platen. Ze werken op het veld, en ze werken in de fabriek, en als je geluk hebt, kun je net als je vader zijn. Heb een goede baan tegen de tijd dat je vijftig bent, en dat is dat.’Daarom wilde ik eruit en het doen—iedereen zei dat je het niet kunt!,”
speelde de Amerikaanse dwaas
rond deze tijd besloot Mellencamp naar New York City te gaan om zichzelf te verkopen als een rockster. De demo tape
voor de goede orde…
vormde een “glam-rock” band genaamd Trash, 1971; ondertekend met MainMan in 1975, naam veranderd in John Cougar; scoorde eerste top 40 hit in 1978 met “I Need a Lover”; wijdverbreide faam bereikt met American Fool in 1982; Uh-Huh uitgebracht in 1982, onder de naam John Cougar Mellencamp. Debuteerde als acteur en regisseur in 1992 ‘ s Falling from Grace.Deelnemer en medeorganisator van Farm Aid concerten, 1987—.,
adressen: Home-Bloomington, IN. Platenmaatschappij-Mercury / Polygram Records, 825 8th Avenue. New York, NY 10019.hij had niet veel enthousiasme gewekt totdat het in handen viel van Tony DeFries, hoofd van MainMan Management, wiens meest opmerkelijke klant David Bowie was. DeFries zag de toekomst in Young Mellencamp. In Esquire legde Jamie Andrews, medewerker van DeFries, het als volgt uit: “we voelden dat er een hele opleving was van het Amerikanisme in kleine steden., Hij is zo Amerikaans, de meest Amerikaanse artiest die ik ooit heb gezien sinds Bob Dylan, en ik denk dat hij hetzelfde zal vastleggen als wat Dylan deed.”Het enige probleem dat DeFries voorzag was dat niemand een album zou willen kopen van een man met een naam als Mellencamp. Andrews legde uit in Seventeen, ” we wilden iets unieks Amerikaans, iets heet en wild. Johnny Indiana was een van onze keuzes, Puma, Mustang – maar niets was zo heet als Cougar!”Johnny Cougar het was, een naam die Mellencamp absoluut ziek maakte., Hij herinnert zich in Rolling Stone, ” ik besefte het niet toen ik begon, maar toen ik erover nadacht-wat een … stomme naam. Ik wilde niemand anders zijn dan John Mellencamp.”
Johnny Cougars eerste album, Chestnut Street Incident, werd uitgebracht op MCA in 1976. Het album werd al snel uitverkocht en een tweede album werd nooit uitgebracht door MCA, die hem naar behoren liet vallen. Mellencamp werd al snel ook door MainMan ontslagen. Zijn live shows kregen verschrikkelijke recensies, de meest overheersende visie is die van een derde klas Springsteen of Seger imitator., Hij kreeg nog een kans om zichzelf te verlossen, hij werd getekend bij PolyGram, waar hij bracht nog drie albums en had een kleine Amerikaanse hit met “I Need a Lover” in 1978, die overigens ging naar nummer een in Australië.begin jaren 80 was het muzikale klimaat veranderd van gepolijste discomuziek en glitterrock en het leek erop dat DeFries misschien wel gelijk had in zijn All-American visions. Springsteen had de Riverand had zijn eerste top tien hit met “Hungry Heart” en Bob Seger had verplaatst van down home Michigan boy naar superstar., Terugkijkend lijkt het natuurlijk dat Mellencamp ’s vijfde album, 1982′ s American Fool zo ‘ n gevoelige snaar zou raken. Met twee top tien singles, “Jack and Diane” en “Hurts So Good”, zou American Fool enkele miljoenen exemplaren gaan verkopen en Mellencamp aan gevestigde faam voortstuwen. Ondanks zijn successen zou John Cougar weinig respect krijgen van critici tot zijn volgende albums. Greil Marcus schreef in ArtForum: “als klanken waren ze solide, maar eendimensionaal, en als gevoelens waren ze oppervlakkig als ze niet dom waren.,… Toch hadden de voorstellingen hart—Je hoorde de stem van iemand die je wanhopig wilde vertellen wat hij te zeggen had, maar niet wist wat het was, of de stem van iemand die wanhopig iets te zeggen wilde hebben. Maar wie gaf er om wat?”
Reluctant Small Town woordvoerder
1983 Uh-Huh markeerde de eerste keer dat Mellencamp onder de naam “John Cougar Mellencamp” ging en bevatte nog drie hitsingles, “Pink Houses”, “Crum-blin’ Down,” en “Authority Song.”Tegen die tijd, Mellencamp begon te worden gezien als een beetje een woordvoerder van small town America., Tijdens het leven zei Mellencamp: “als ik doe alsof ik de hoeder ben van de kleine stadsmentaliteit of dat is alles waar ik in geïnteresseerd ben, is het verkeerd. Toen ik ‘Pink Houses’ schreef, had niemand het daar over, toch? Het volgende wat ik weet kun je de TV niet zien zonder reclames te horen met ‘Listen to the heartbeat of America ‘of’ Born the American way.’Dat hele Amerika ding nu-ik haat het.”As much as Mellencamp hate jingoism, his next album, 1985′ s Scarecrow, seemed full of patriottism, espeakly considered titles as ” R. O. C. K. in the U. S. A.,”Justice and Independence’ 85, ” en ” Small Town.”Kritisch de LP was zijn eerste echt serieus worden genomen. In ArtForum schreef Greil Marcus: “ne morning I heard the songs from Scarecrow along side the best of Aretha, Dylan, and the others and Mellencamps songs stood up to them—carried the same charge.”Het album was ook een enorme hit met vijf hitsingles. Rond dezelfde tijd begon Mellencamp met het organiseren van de Farm Aid concerten ten behoeve van worstelende boeren en hun families in het Midwesten., Met de hulp van Willie Nelson en Neil Young, vier jaarlijkse shows werden gehouden die miljoenen opgehaald.het Lonesome Jubilee uit 1987 bracht een nieuw geluid voor Mellencamp. Eerdere albums van Mellencamp bevatten Standaard gitaarrock, maar dit album bevatte viool en accordeons om het een vreemd folk/country gevoel te geven. Net zo succesvol als Scarecrow kritisch en commercieel, de singles “Paper in Fire” en “Cherry Bomb” oogstte veel airplay op radio en MTV. In zo ‘ n wispelturige popwereld zorgde de muziek van Mellencamp voor een lange levensduur.,hij begon Vicky Granucci te zien toen hij nog getrouwd was met zijn eerste vrouw. Mellencamp gaf toe in het leven, ” Ik was buiten controle. Ik was de hele tijd onderweg en moeilijk vast te leggen. Maar ik heb de laatste jaren de vrouwen achterna gezeten, man. Je voelt je schuldig. Je raakt geïsoleerd van je echtgenoot.”Helaas, terwijl zijn carrière samen kwam, viel zijn tweede huwelijk uit elkaar. Pogingen om zijn huwelijk met Vicky te redden, met wie hij in 1981 trouwde, waren zinloos., Terugvallen deden zich voor en ze stak het uit door nog twee kinderen, Teddi Jo en Justice, maar ze scheidden in 1989.Mellencamp werkte aan zijn gevoelens over de scheiding in zijn album Big Daddy. Het album bevat de nummers “Void In My Heart, “en de bittere” Big Daddy of them All.”Critici beschouwden dit album als een van Mellencamps donkerste. Mellencamp vertelde Rolling Stone ’s Elysa Gardner:” ik heb het woord dark gebruikt om het te beschrijven, maar ik denk dat sober is meer als het. Die plaat was erg stevig gebaseerd op mijn realiteit—als de realiteit duister is, dan spijt het me.,in de jaren 90 verhuisde Mellencamp naar het rijk van tijdgenoten als Springsteen en Seg-er. Niet langer een top veertig MTV lieveling en niet langer met behulp van “Cougar” als middelste naam, zijn muziek was steeds meer volwassen van aard geworden. In gesprek met Rolling Stone ‘ s Elysa Gardner over zijn guitar heavy 1991 album Whenever We Wanted, hij zei dat hij wilde spreken “de problemen tussen mannen en vrouwen.,”In aanvulling op zijn veranderende muzikale thema’ s, Mellencamp ook nagestreefd niet-muzikale projecten zoals schilderen, regisseren en acteren—het maken van zijn debuut in de laatste twee voor de 1992 film Falling from Grace. Mellencamp trouwde ook met model Elaine Irwin (ze verscheen in de videoclip voor zijn lied “Get a Leg Up”), met wie hij twee zonen heeft, HUD en Speck.de meeste critici prezen de volgende drie albums van Mellencamp., Zijn 1993 release Human Wheels boast-ed, zoals met Whenever We Wanted, een zeer volle hard-rockende groep geluid gemengd met een aantal van de mandolines van zijn jaren 1980 land forays. In het gesprek over het album Rolling Stone ‘ S Don McLeese beweerde, “Mellencamp misschien niet weten wat het allemaal betekent, maar hij weet precies hoe het voelt.”Voor zijn 1994 album Dance Naked, Mellencamp ontdaan van zijn oude band en liet de luisteraar met een dertig minuten durende collectie van bijna-demo’ s. De enige Pop opluchting was zijn duet met me ‘shell Ndege-Ocello, Van Morrison’ s “Wild Night”, die de top tien datzelfde jaar., Een tour volgde die werd ingekort door een kleine hartaanval die Mellencamp niet eens wist dat hij had tot hij later werd gediagnosticeerd. Hij zei het zo tegen Rolling Stone schrijver Mike Leonard, ” het is mijn schuld. Ik ben een rookmachine…. De moraal van mijn verhaal is dat 80 sigaretten per dag en een cholesterolgehalte van 300 is als een geladen pistool. Zijn volgende album, Mr. Happy Go Lucky uit 1996, introduceerde funk in de mix met productie van techno-dance Type Junior Vasquez en Bas van Tony! Toni! Tone! bassist Raphael Saadiq, met behoud van Mellencamp ‘ s gebruikelijke niet-trendy rock sound. Kritische reactie op Mr., Happy Go Lucky was positief. In zijn recensie voor de Chicago Tribune, Greg Kot prees op de deugden van het album, merkt op dat het maakt een “rimpeling met memorabele melodieën” en “crackles with new life.John Mellencamp is een van de meest consistente songwriters van de jaren 1980 en 1990. naast zijn muziek is hij ook bekend dat hij een van de grootste houdingen in de rock heeft., Praten over zijn carrière, Mellencamp merkte op Rolling Stone ’s Mike Leonard, “deze cyclus van een record te maken, tour is al gaande voor 20 jaar nu. Ik weet niet eens waarom ik het soms doe. Heb ik meer geld nodig? Heb ik meer platina en gouden platen nodig? Het enige wat ik kan bedenken is ego.”
Selected discography
Chestnut Street Incident, MCA, 1976.
A Biography, Riva, 1978.
John Cougar, Riva, 1979.
Nothin ‘ Matters and What if It Did?, Riva, 1980.
American Fool, Riva, 1982.
Uh-Huh, Riva, 1982.
Scarecrow, Mercury, 1985.,
The Lonesome Jubilee, Mercury, 1987.Big Daddy, Mercury, 1989.
(With others) Falling from Grace (soundtrack), Mercury, 1991.
Whenever We Wanted, Mercury, 1991.
Human Wheels, Mercury, 1993.
Dance Naked, Mercury, 1994.Mr. Happy Go Lucky, Mercury, 1996.