Protocol van Kyoto

Het Protocol van Kyoto werd tijdens de derde conferentie over de partijen (COP 3) op 11 december 1997 in Kyoto, Japan, goedgekeurd. Het Protocol van Kyoto is een overeenkomst in het kader van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (UNFCCC) en heeft tot doel “de concentratie van broeikasgassen in de atmosfeer te stabiliseren op een niveau dat gevaarlijke antropogene interferentie met het klimaatsysteem zou voorkomen”. In wezen de uitstoot van broeikasgassen verminderen die de opwarming van de aarde veroorzaken.,

het Protocol van Kyoto en zijn rulebook

Het Protocol van Kyoto van 1997 deelt de doelstellingen, beginselen en instellingen van het Verdrag, maar versterkt het Verdrag aanzienlijk door de partijen in bijlage I te verplichten tot individuele, juridisch bindende doelstellingen om hun broeikasgasemissies te beperken of te verminderen. Alleen partijen bij het Verdrag die ook partij zijn geworden bij het Protocol (d.w.z. door het te bekrachtigen, te aanvaarden, goed te keuren of er toe toe te treden) zijn gebonden door de verbintenissen van het Protocol. 171 partijen hebben het Protocol tot op heden geratificeerd., Van deze landen zijn 35 landen en de EEG verplicht de uitstoot van broeikasgassen te verminderen tot onder de niveaus die voor elk van hen in het Verdrag zijn vastgesteld. De afzonderlijke doelstellingen voor de partijen van bijlage I zijn vermeld in Bijlage B. van het Protocol van Kyoto.deze komen neer op een totale vermindering van de uitstoot van broeikasgassen met ten minste 5% ten opzichte van het niveau van 1990 in de verbintenisperiode 2008-2012. Na tweeënhalf jaar intensieve onderhandelingen is het Protocol van Kyoto op 11 December 1997 tijdens de derde conferentie van Kyoto in Japan aangenomen., hoewel 84 landen het Protocol ondertekenden, verklaarden zij voornemens te zijn het te ratificeren, waren velen terughoudend om dit daadwerkelijk te doen en het Protocol in werking te doen treden alvorens een duidelijker beeld te krijgen van het reglement van het Verdrag. Er is een nieuwe onderhandelingsronde van start gegaan, die tijdens de cop 7 werd afgesloten met de goedkeuring van de akkoorden van Marrakesh, waarin gedetailleerde regels voor de uitvoering van het Protocol van Kyoto werden vastgesteld.de akkoorden van Marrakesh hebben aanzienlijke vooruitgang geboekt met betrekking tot de uitvoering van het Verdrag.,

– Uitstoot doelstellingen onder het Kyoto-Protocol

de Landen opgenomen in Bijlage B van het Protocol van Kyoto en hun emissies targetsCountry Doel (1990** – 2008/2012):

EU-15* Bulgarije, tsjechië, Estland, Letland,Liechtenstein, Litouwen, Monaco, Roemenië,Slowakije,Slovenië, Zwitserland -8% VS*** -7% Canada, Hongarije, Japan, Polen, -6% Kroatië -5% Nieuw-Zeeland, russische Federatie, Oekraïne 0 Noorwegen +1% Australië +8% Ijsland +10% * van De EU-15 Lidstaten zal verspreiden hun doelen onderling, gebruik te maken van een regeling krachtens het Protocol bekend als een “bubble”., De EU heeft al overeenstemming bereikt over de verdeling van haar doelstellingen. ** Sommige EIT ‘ s hebben een andere uitgangssituatie dan 1990. *** De VS hebben te kennen gegeven het Protocol van Kyoto niet te zullen ratificeren.

opmerking: – hoewel zij zijn opgenomen in bijlage I van het Verdrag, Zijn Wit-Rusland en Turkije niet opgenomen in Bijlage B van het Protocol, aangezien zij geen partij waren bij het Verdrag toen het Protocol werd aangenomen.- Bij de inwerkingtreding zal Kazachstan, dat heeft verklaard gebonden te willen zijn door de verbintenissen van de partijen in bijlage I bij het Verdrag, partij worden in bijlage I bij het Protocol., Aangezien Kazachstan deze verklaring niet had afgelegd bij de goedkeuring van het Protocol, is er voor Kazachstan geen emissiedoelstelling opgenomen in Bijlage B.

de zes belangrijkste broeikasgassen die onder de doelstellingen vallen:

De maximale hoeveelheid emissies (gemeten als het equivalent in kooldioxide) die een partij tijdens de verbintenisperiode mag uitstoten om aan haar emissiedoelstelling te voldoen, wordt de aan een partij toegewezen hoeveelheid genoemd.

uitvoering

Het Protocol bevat bepalingen voor de herziening van zijn verbintenissen, zodat deze in de loop van de tijd kunnen worden aangescherpt., De onderhandelingen over de streefcijfers voor de tweede verbintenisperiode MOETEN in 2005 van start gaan, tegen die tijd moeten de partijen in bijlage I “aantoonbare vooruitgang” hebben geboekt bij het nakomen van hun verbintenissen uit hoofde van het Protocol. Het hele Protocol zal worden herzien tijdens de tweede zitting van de COP, die zal dienen als “vergadering van de partijen” bij het Protocol (de zogenaamde COP/MOP), nadat het Protocol in werking is getreden. Om hun doelstellingen te bereiken, moeten de partijen in bijlage I binnenlands beleid en maatregelen vaststellen., Het Protocol bevat een indicatieve lijst van beleidslijnen en maatregelen die de klimaatverandering kunnen helpen verzachten en duurzame ontwikkeling kunnen bevorderen.

partijen kunnen hun emissies compenseren door de hoeveelheid broeikasgassen die uit de atmosfeer wordt verwijderd door zogenaamde koolstofputten in de sector landgebruik, verandering in landgebruik en bosbouw (LULUCF) te verhogen. Alleen bepaalde activiteiten komen in aanmerking., Het gaat om bebossing, herbebossing en ontbossing (gedefinieerd als subsidiabel in het Protocol van Kyoto) en bosbeheer, bouwlandbeheer, weidegrondenbeheer en herbebossing (toegevoegd aan de lijst van subsidiabele activiteiten door de akkoorden van Marrakech).

broeikasgassen die door in aanmerking komende sinkactiviteiten uit de atmosfeer worden verwijderd, genereren kredieten die bekend staan als verwijderingseenheden (RMU ‘ s). De broeikasgasemissies van in aanmerking komende activiteiten moeten op hun beurt worden gecompenseerd door Grotere emissiereducties of verwijderingen elders.,

aanvullende gedetailleerde regels regelen de mate waarin emissies en verwijderingen uit de LULUCF-sector in het Protocol kunnen worden meegeteld. Voor het bedrag aan krediet dat bijvoorbeeld via bosbeheer kan worden opgeëist, geldt voor elke partij een individueel plafond, dat in de akkoorden van Marrakech wordt vermeld.

economische en marktmechanismen om de doelstellingen te halen

Het Protocol stelt ook drie innovatieve economische en marktmechanismen vast, namelijk gezamenlijke uitvoering, het mechanisme voor schone ontwikkeling en de handel in emissierechten., Deze zijn bedoeld om de partijen in bijlage I te helpen de kosten van het halen van hun emissiedoelstellingen te verlagen door gebruik te maken van de mogelijkheden om emissies te verminderen of de verwijdering van broeikasgassen te verhogen, die in andere landen minder kosten dan in eigen land.

elke partij in bijlage I die het Protocol heeft geratificeerd, kan de mechanismen gebruiken om haar emissiedoelstelling te helpen halen, mits zij voldoet aan haar methodologische en rapportageverplichtingen uit hoofde van het Protocol., De partijen moeten aantonen dat hun gebruik van de mechanismen “een aanvulling vormt op het binnenlandse optreden”, dat “een belangrijk element” moet vormen van hun inspanningen om hun verbintenissen na te komen. Ondernemingen, milieu-NGO ‘ s en andere “rechtspersonen” kunnen onder verantwoordelijkheid van hun regeringen aan de mechanismen deelnemen.

gezamenlijke uitvoering

in het kader van gezamenlijke uitvoering kan een bijlage I-partij een project uitvoeren dat emissies vermindert (bv. een energie-efficiëntieprogramma) of verwijderingen per put verhoogt (bv., een herbebossingsproject) op het grondgebied van een andere bijlage I-partij, en tel de resulterende emissiereductieeenheden (ERU ‘ s) af van haar eigen doelstelling. Hoewel de term “gezamenlijke uitvoering” niet voorkomt in artikel 6 van het Protocol waarin dit mechanisme wordt gedefinieerd, wordt het vaak gebruikt als handige afkorting. In de praktijk zullen gezamenlijke uitvoeringsprojecten het meest waarschijnlijk plaatsvinden in EITs, waar de kans groter is om emissies tegen lage kosten te verminderen.

een comité van toezicht op grond van artikel 6 zal door de COP / MOP worden opgericht wanneer het voor het eerst bijeenkomt., Dit comité houdt toezicht op een verificatieprocedure voor gezamenlijke uitvoeringsprojecten die worden georganiseerd door partijen die niet voldoen aan alle subsidiabiliteitseisen in verband met de methodologische en rapportageverplichtingen van het Protocol.

Clean Development mechanism

in het kader van het clean development mechanism (CDM) kunnen de in bijlage I opgenomen partijen projecten uitvoeren in niet in bijlage I opgenomen partijen die emissies verminderen en de daaruit voortvloeiende gecertificeerde emissiereducties (CER ‘ s) gebruiken om hun eigen doelstellingen te helpen halen., Het CDM heeft ook tot doel niet in bijlage I genoemde partijen te helpen duurzame ontwikkeling te bereiken en bij te dragen tot de uiteindelijke doelstelling van het Verdrag.

het rulebook voor het CDM dat in de akkoorden van Marrakesh is opgenomen, richt zich op projecten die emissies verminderen. Geaccrediteerde onafhankelijke organisaties, bekend als operationele entiteiten, zullen een belangrijke rol spelen in de CDM-projectcyclus, met inbegrip van de validatie van voorgestelde projecten en de certificering van emissiereducties en verwijderingen., Een heffing van elk CDM-project-bekend als een” deel van de opbrengst ” – zal bijdragen tot de financiering van aanpassingsactiviteiten in bijzonder kwetsbare ontwikkelingslanden en de administratieve uitgaven dekken. Het Protocol voorziet in een snelle start van het CDM, waardoor CER ‘ s vanaf het jaar 2000 kunnen worden opgebouwd uit projecten. Deze prompt start werd in werking gesteld tijdens de cop 7, met de oprichting van de Raad van bestuur van het CDM.,

handel in emissierechten

in het kader van de handel in emissierechten kan een partij van bijlage I een deel van de emissies onder haar toegewezen hoeveelheid, bekend als toegewezen eenheden (AAU ‘ s), overdragen aan een andere partij van bijlage I die het relatief moeilijker vindt om haar emissiedoelstelling te halen. Zij kan ook CER ‘s, ERU’ s of RMU ‘ s die zij via het CDM, de gezamenlijke uitvoering of de sink-activiteiten heeft verworven, op dezelfde wijze overdragen., Om tegemoet te komen aan de bezorgdheid dat sommige landen zouden kunnen “oververkopen” en dan niet in staat zouden zijn hun eigen doelstellingen te halen, schrijft het protocol voor dat de partijen in bijlage I een minimumniveau van AAU ‘s, CER’ s, ERU ’s en/of RMU’ s aanhouden in een reserve voor de verbintenisperiode die niet kan worden verhandeld.

voldoen aan de emissiedoelstellingen

Het Protocol weerspiegelt het Verdrag door de specifieke behoeften en zorgen van ontwikkelingslanden, met name de meest kwetsbare onder hen, te erkennen., De partijen in bijlage I moeten informatie verstrekken over de manier waarop zij hun emissiedoelstellingen trachten te halen en tegelijkertijd de negatieve gevolgen voor ontwikkelingslanden tot een minimum beperken. In de akkoorden van Marrakech wordt een reeks maatregelen opgesomd die de geïndustrialiseerde landen moeten prioriteren om deze effecten te beperken, zoals het afschaffen van subsidies in verband met milieuonvriendelijke technologieën en de technologische ontwikkeling van niet-energiegebruik van fossiele brandstoffen.,

bij de akkoorden van Marrakech is ook een nieuw aanpassingsfonds opgericht voor het beheer van de middelen die door de aanpassingsheffing op het CDM worden aangetrokken, alsmede van de bijdragen uit andere bronnen. Het fonds zal worden beheerd door het GEF, als de operationele entiteit van het financieel mechanisme van het Verdrag en het Protocol van Kyoto.

bijlage I De partijen dienen in het kader van het Protocol jaarlijkse emissie-inventarissen en regelmatige nationale mededelingen in, die beide aan een grondige evaluatie door beoordelingsteams van deskundigen zullen worden onderworpen., Beoordelingsteams van deskundigen hebben het mandaat om mogelijke nalevingsproblemen – ook wel implementatiekwesties genoemd – die zij vaststellen, onder de aandacht te brengen en deze voor te leggen aan het Nalevingscomité als partijen er niet in slagen deze problemen aan te pakken. De partijen moeten ook een nationaal register instellen en bijhouden om transacties in het kader van de mechanismen te volgen en te registreren.

als extra controle-instrument houdt het secretariaat een onafhankelijk transactielogboek bij om ervoor te zorgen dat nauwkeurige gegevens worden bijgehouden., Zij zal ook een jaarlijks verslag publiceren over de emissies van elke partij en haar transacties in de loop van het jaar. Alle informatie, behalve die welke als vertrouwelijk wordt aangemerkt, zal ter beschikking van het publiek worden gesteld. het in het kader van de akkoorden van Marrakech overeengekomen nalevingssysteem van het Protocol geeft kracht aan de verbintenissen die het is aangegaan. Het bestaat uit een Compliance Committee, bestaande uit een plenaire, een bureau en twee branches: een faciliterende branch en een handhavingstak., Zoals uit hun namen blijkt, streeft het faciliterende bijkantoor ernaar partijen advies en bijstand te verlenen, met inbegrip van een vroegtijdige waarschuwing dat een partij het gevaar loopt niet te voldoen, wanneer het bijkantoor bevoegd is bepaalde gevolgen toe te passen op partijen die hun verbintenissen niet nakomen.

als een partij haar emissiedoelstelling niet haalt, moet zij het verschil in de tweede verbintenisperiode compenseren, vermeerderd met een boete van 30%. Zij moet ook een nalevingsactieplan opstellen, en de mogelijkheid om in het kader van de handel in emissierechten te verkopen, zal worden opgeschort.,

Het protocol rulebook bevat gedetailleerde procedures voor het onderzoeken van gevallen van potentiële niet-naleving, samen met een versnelde procedure voor het beoordelen van gevallen betreffende het in aanmerking komen voor deelname aan de mechanismen.

Algemene Voorwaarden en website van het Protocol van Kyoto

UNFCC

de hoofdauteur van dit artikel is Magdalena Muir
houd er rekening mee dat anderen mogelijk ook de inhoud van dit artikel hebben bewerkt.
citaat: Magdalena Muir (2020): Protocol van Kyoto., Beschikbaar bij http://www.coastalwiki.org/wiki/Kyoto_Protocol

  • voor andere artikelen van deze auteur zie categorie:Artikelen van Magdalena Muir
  • voor een overzicht van bijdragen van deze auteur zie Special: Contributions / MagdalenaMuir

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *