de twee meest gebruikte talen in Israël zijn Hebreeuws en Arabisch. Engels wordt veel gesproken en begrepen, en Arabisch is de dagelijkse taal en taal van instructie voor de Arabische burgers van Israël. Maar voor Joodse Israëli ‘ s, die 83% van de bevolking van het land uitmaken, is de dagelijkse taal Hebreeuws-de herrezen taal van de bijbelse tijden. Hebreeuws is pas in de afgelopen 100 jaar weer tot leven gekomen als een voertuig voor alledaagse spraak., Hoewel Hebreeuws (“de taal van Kanaän,” volgens de profeet Jesaja) de taal was van een groot deel van de periode van het Oude Testament, werd het geleidelijk vervangen na de Babylonische gevangenschap (586 v.Chr.) door het Aramees, een andere Semitische taal, die de lingua franca van de regio werd voor de volgende 500 jaar., Toen de Joodse geschiedenis zich in de Diaspora verplaatste, spraken Joodse gemeenschappen Grieks en Grieks koine, Joods-Perzisch, Latijn en Arabisch, Ladino-het laatmiddeleeuwse Spaans van de Joodse gemeenschap die in 1492 uit Spanje werd verdreven (tot op de dag van vandaag gesproken door veel van hun afstammelingen) – en expressief, ironisch-gevoelig Jiddisch, dat de Joodse gemeenschappen van Noord-Europa in stand hielden en zich ontwikkelden toen ze door de eeuwen heen steeds dieper Oost-Europa introkken.,aan het einde van de 19e eeuw, toen Zionistische leiders zich een terugkeer naar Israël begonnen voor te stellen van Joden uit alle delen van de wereld, vroegen ze zich af welke taal er gesproken moest worden in een Joods thuisland waarvan de inheemse talen varieerden van Jiddisch, Russisch, Engels en Hongaars tot Marokkaans Arabisch, Argentijns Spaans, Urdu en Oezbekistan. Veel belangrijke leiders geloofden dat de officiële taal van het Joodse thuisland zou moeten zijn wat op dat moment werd beschouwd als de meest vooraanstaande taal van wetenschap, cultuur, muziek, geneeskunde en filosofie: kortom, Duits., Een handvol Zionisten had andere ideeën.toen Eliezer Ben-Yehuda (1858-1922), een in Polen geboren taalkundige, in 1881 naar Jeruzalem kwam, geloofde hij dat het oude Hebreeuws, dat sinds de 5e eeuw v.Chr. voornamelijk als liturgische taal werd gebruikt, de taal zou moeten zijn van de herboren Zionistische visie. Hij codificeerde de Hebreeuwse grammatica, schreef het eerste moderne woordenboek en bedacht woorden die nodig zijn voor een moderne woordenschat. Ben-Yehuda en zijn vrouw, ook een taalkundige, spraken alleen Hebreeuws tot hun zoon, Itamar, die de eerste voornamelijk Hebreeuws sprekende persoon in de moderne wereld werd.,
vanaf de eerste vaststelling van de Ben-Yehuda familie en hun vrienden, werd de Hebreeuwse taal, met zijn uniciteit en vitaliteit, weer tot leven gebracht, elke dag veranderend en groeiend-het grote gemeenschappelijke kunstwerk van het Israëlische volk. Het moderne Hebreeuws wordt met het uur uitgerekt door zijn Israëlische sprekers als ze de taal en het vocabulaire van een laconische, pastorale beschaving uit de ijzertijd nemen en deze aanpassen aan de behoeften van een enorm kosmopolitische, sociale, heterogene samenleving van de 21e eeuw.,
geschreven in zijn eigen alfabet, Hebreeuws moet worden getranslitereerd in het Latijnse alfabet voor niet-Hebreeuwse sprekers. De verschillende manieren waarop Hebreeuwse namen worden getranslitereerd zal je zeker in verwarring brengen – de meeste plaatsen lijken verschillende namen en spellingen te hebben. Is het Jaffa, Joppa of Yafo? Safed, Safad, Zfat, of Zefat? Het Tiberias meer, het Meer van Galilea, of het Kinneret meer?de verwarring komt deels voort uit de lange geschiedenis van Israël, deels uit talloze culturen en talen, en deels uit het Hebreeuws zelf., Klinkers worden normaal gesproken niet in het Hebreeuws geschreven (dit geldt ook voor het Arabisch), en dus krijg je in transliteratie onuitspreekbare woorden als Sde (voor Sede) en Sderot (Sederot). Verdere verwarring worden toegevoegd door klanken als de keelklank “kh”, een geraspt in de achterkant van de keel meestal weergegeven als “ch” maar uitgesproken heel anders dan de “ch” in “kerk.”Je zou” Hen “en” Chen “kunnen tegenkomen, die hetzelfde Hebreeuwse woord zijn, meer uitgesproken als” khen.”Hoe gaat men ermee om? De enige manier is om het woord dat je wilt uit te spreken en te vergelijken met het woord dat je hebt gevonden., Als het hetzelfde klinkt, is het waarschijnlijk: Mikveh Israel / Miqwe Yisra”el, Elat / Eilat, Tiberias / Teverya, enzovoort.
Arabisch is de tweede taal van Israël, en Engels is de belangrijkste internationale taal van Israël, dus u zult merken dat straat-en verkeersborden in het Hebreeuws, Arabisch en Engels zijn. Engels zal werken in vrijwel elke winkel, restaurant en hotel in de drie grote steden van het land, evenals de meeste andere plaatsen., Als je echter een winkelier tegenkomt die alleen russisch, hebreeuws, arabisch of een van de 17 andere relatief veel voorkomende talen spreekt, zoek dan gewoon naar zijn nageslacht, die waarschijnlijk Engels studeerde op school.
als je merkt dat je naar een andere taal betast, probeer dan Frans, Duits of Jiddisch. Veel Israëliërs van Roemeense afkomst kennen Frans, en Israëliërs uit Marokko, Algerije en Tunesië spreken vaak vloeiend Frans.
Opmerking: Deze informatie was accuraat toen ze werd gepubliceerd, maar kan zonder kennisgeving worden gewijzigd., Zorg ervoor dat u alle tarieven en details rechtstreeks met de bedrijven in kwestie bevestigt voordat u uw reis plant.