dertig jaar na de val van de Berlijnse Muur hebben onderzoekers van het Stasi Records Agency voor het eerst systematisch het enorme fotoarchief geanalyseerd dat de bewakingsstaat vergaarde als gevolg van zijn ongeremde paranoia.,
het resultaat is een nieuw koffietafelboek, Der Blick der Staatssicherheit (de blik van de Staatsveiligheid), met eerder ongeziene foto ‘ s die een melancholische blik werpen op de absurditeit van het leven achter het IJzeren Gordijn.ze vertellen het verhaal van drie kinderen die een incident veroorzaakten toen ze in mei 1978 een voetbal over de Berlijnse Muur schopten naar Sovjet-grondgebied., De kinderen, Twee meisjes en een jongen uit West – Berlijn, wisten uiteindelijk hun bal terug te krijgen, maar niet voordat de Stasi de positie van de bal grondig had gedocumenteerd – “ongeveer 25 meter van de randmarkeringen” – en de ceremoniële terugkeer van het gewraakte object had gefotografeerd.
een gloeilamp die uit een hoogbouwappartement werd gegooid, veroorzaakte een soortgelijke vlaag van activiteit in de stad Suhl op 7 oktober 1987, nadat hij het dak van een auto raakte in een autocolonne voor staatsapparaten. De Stasi vermoedde dat “negatieve vijandelijke troepen” de schuld waren.
tijdens het 40-jarige bestaan van het communistische Oost-Duitsland bouwde het Ministerie van Staatsveiligheid een van de strengst gecontroleerde surveillanceregimes in de geschiedenis. De Stasi creëerde een groot web van fulltime agenten en parttime spionnen, met sommige historici berekenen dat er een informant voor elke 6,5 Burgers.,de historicus Philipp Springer, die twee en een half jaar doorbracht met het doorzoeken van de meer dan 2m foto ‘ s van het archief, zei dat de aandacht van de Stasi voor ogenschijnlijk alledaagse details intensiever werd naarmate de technologie verfijnder en gemakkelijker te verhullen werd.in de jaren 1950 was Fotografie nog een relatief zeldzame technologie. Maar in de jaren 80 waren er meer camera ’s beschikbaar en de Stasi ontdekte ze als wat ze een’wapen’ noemden. Het aantal foto ‘ s nam exponentieel toe.,”
camera ’s werden verborgen in arm gips, boodschappentassen, boeken en beha’ s, waarbij het ministerie prikkels bood voor werknemers die met ingenieuze oplossingen konden komen.
” Oost-Duitse geheime politie had de neiging om de vingerafdrukken van ‘de vijand’ achter elke kleine gebeurtenis of ongeluk te zien, dus begonnen ze foto ’s te maken van zelfs schijnbaar onschuldige alledaagse objecten,” zei Springer.
soms kan de eetlust voor fotografische documentatie averechts werken. In mei 1980 nam Stasi-spionnen per ongeluk foto ‘ s van een senior lid van hun eigen team die een huis in Neubrandenburg verliet en binnenkwam., Het bleek dat de man hetzelfde gebouw had gebruikt om een buitenechtelijke affaire te onderhouden met een collega van de geheime politie.
” als je op een niet-systematische manier in het archief duikt, vind je allerlei verhalen die je verrassen, ” zei Springer., Een cache met foto ‘ s documenteerde het verhaal van een 19-jarige Sovjetsoldaat die vier en een half jaar doorbracht in een gat in de grond op het platteland van Brandenburg na deserteren uit zijn Oost-Duitse kazerne. “Als Hollywood daar een film over had gemaakt, had ik het niet geloofd.”
een andere serie foto ‘ s toont een jong stel uit Dresden met een zes maanden oud kind, dat in de kofferbak van een auto naar het Westen had geprobeerd te ontsnappen., De baby stikte tijdens de reis, waarschijnlijk door lekkende uitlaatgassen, het echtpaar werd gearresteerd voordat het maken van het over de grens. Onbewogen bleven de Stasi het echtpaar bespioneren na de tragedie, zelfs een fotograaf die heimelijk foto ‘ s nam op de begrafenis van hun kind.
“veel van deze foto’ s zijn nu komisch op een onvrijwillige manier,” zei Springer. “Maar als je een foto als deze tegenkomt, wordt de ongelooflijke onmenselijkheid van deze surveillancetoestand duidelijk.,”
- Delen op Facebook
- Delen op Twitter
- delen via e-mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger