Aby zwiększyć swoje uznanie dla tej bitwy i możliwości jej zachowania, proszę wziąć pod uwagę te dziesięć faktów dotyczących Bitwy pod Chancellorsville.
fakt #1: w bitwie pod Chancellorsville armia Lee stanęła przed najdłuższymi szansami
30 kwietnia 1863 r.generał dywizji Joseph „Fighting Joe” Hooker przekroczył rzekę Rappahannock i manewrował częścią swojego potężna armia na flankę armii gen. Roberta E. Lee Północnej Wirginii. Silny kontyngent Armii Hookera zagroził linii Konfederatów naprzeciw Fredericksburga., Siły federalne nie tylko znacznie przewyższały liczbę Konfederatów – około 130 000 do 60 000-ale armia Potomaku została zreorganizowana i zreorganizowana przez Joe Hookera w ciągu poprzedniej zimy.
Armia Roberta E. Lee z Północnej Wirginii, stale stojąca przed znaczącymi wyzwaniami zaopatrzeniowymi, została dość rozproszona wiosną 1863 roku. Pierwszy dowódca korpusu Lee, generał porucznik James Longstreet, z około 15 000 weteranów, zbierał żywność w regionie Suffolk w Wirginii i nie wrócił do Lee aż do bitwy pod Chancellorsville.,
pomimo przewagi liczebnej większej niż 2 do 1 I stawiania czoła silnym siłom na obu flankach, Robert E. Lee postanowił obrać bardziej ryzykowną drogę –zaatakować tego nowego potężnego wroga i utrzymać go w niekorzystnej sytuacji, walcząc na pustyni Wirginii.
fakt #2: pomimo udanego ruchu flankującego Hookera, Lee przejął inicjatywę i trzymał ją przez dwa pełne miesiące
dobrze wykonane przejście Hookera przez Rappahannock doprowadziło wielu wyższych oficerów federalnych do przekonania, że jedynym sposobem działania Lee było wycofanie się na południe w kierunku Richmond. Generał Dywizji, George Meade wykrzyknął ” Hurra for Old Joe. Jesteśmy na flance Lee, a on o tym nie wie.”
mając większość swojej armii bezpiecznie ustawioną wokół skrzyżowania Chancellorsville, Hooker ruszył 1 maja 1863, aby ruszyć na wschód i z Puszczy. Ziemia na Wschodzie była znacznie bardziej otwarta, co dawało Armii Federalnej lepsze środki do pełnego wykorzystania jej znacznej siły numerycznej.
Zanim jednak Jankesi zdołali oczyścić las, żołnierze generała Stonewalla Jacksona zaorali w nich na pomarańczowej Turni., Wojska Jacksona również pojawiły się na prawej flance Unii i Hooker zarządził ogólny odwrót z tego otwartego terenu po ostrej, krótkiej bitwie. Pierwszy dzień w Chancellorsville był małą akcją, której znaczenie znacznie przekroczyło skalę. Następnego dnia, głęboko w poplątanej Dziczy, bezwładna armia Hookera nie zdołała wykryć śmiałego planu Lee, by wykorzystać zalesione drogi na południe do manewrowania potężną kolumną na prawo. Na otwartym terenie tego rodzaju manewr byłby niemożliwy do wykonania.,
fakt #3: Lee złamał centralną maksymę wojny, aby osiągnąć swoje słynne zwycięstwo w Chancellorsville
Carl von Clausewitz, w swoim słynnym traktacie Wojskowym na temat wojny, stwierdza, że ” pierwsza zasada jest działać skoncentrowane jak najwięcej możliwe.”Dzielenie sił w obliczu liczebnie przewyższającego wroga było uważane za pewną drogę do porażki.
Po pierwszym dniu sparingu 1 maja 1863 roku Robert E. Lee i jego zaufany podwładny Thomas J., „Stonewall” Jackson spotkał się na biwaku w lesie i wymyślił jedną z najśmielszych akcji całej wojny secesyjnej. Jackson, mając prawie 30 000 ludzi i 110 dział, maszerował 12 mil i spadł na prawą flankę Armii Federalnej. Podczas tego manewru siły Jacksona zostały odizolowane od reszty Armii Lee. Jeśli Armia Hookera dowie się o tej dywizji, siły Lee mogą stanąć w obliczu wielkiego zagrożenia.
z perspektywy czasu wiemy, że tajny marsz z flanki Jacksona był ogromnym sukcesem dla Konfederatów, ale w tamtym czasie był to hazard o wysoką stawkę, który zależał od podstępu i blefu.,
fakt #4: federalny jedenasty korpus, w dużej mierze wypełniony niemieckimi Amerykanami, stał się kozłem ofiarnym za klęskę pod Chancellorsville
div
z 30.000 ludzi Jacksona teraz gotowych do uwolnienia ich ataku, ich głównym celem był jedenasty korpus Unii, który zajmował skrajnie prawicową pozycję Unii w Chancellorsville. Nieświadomi niebezpieczeństwa na ich flance, Majorze., Ludzie gen. Olivera Otisa Howarda zostali szybko rozgromieni przez Konfederatów wylewających się z pobliskich lasów.
Brygady w ramach Korpusu dowodzone były przez ludzi o nazwiskach takich jak Schimmelfennig, Buschbeck, von Gilsa i Kryzanowski.
w Armii Potomaku, która żywiła ogólną nieufność wobec „obcokrajowców”, rozrzucony Xi Korpus stał się wygodnym kozłem ofiarnym dla ogólnej klęski pod Chancellorsville., Ale jak zauważył historyk Wojny Secesyjnej Bob Krick podkreśla, ” żaden korpus w armii – ani żadna armia-nie mogła stawić czoła sile ataku, połączonej z przytłaczającym zaskoczeniem i wychodzącej z najgorszej możliwej styczności w stosunku do ich pozycji. Nie zasłużyli na oszczerstwo za wynik…”
Niestety dla „Latającego Holendra” Xi korpusu, ich passa pecha będzie kontynuowana pod Gettysburgiem 1 lipca 1863 roku., Ale po przeniesieniu do Teatru Zachodniego, wielu z tych weteranów Chancellorsville udowodniło swoją wartość bojową w słynnym szturmie na Missionary Ridge w listopadzie 1863 i na innych słynnych polach.
fakt #5: Stonewall Jackson został ranny przez swoich ludzi w nocy z 2 na 2 maja 1863 roku
kierowany światłem księżyca w pełni i chcąc zlokalizować nową aleję ataku, Stonewall Jackson i ośmiu innych konfederackich jeźdźców jechało naprzód przez gęste lasy i zarośla w nocy z 2 na 2 maja 1863 roku., Wracając w kierunku linii Konfederatów, strona Jacksona znalazła się pod ostrzałem ludzi z 18. Karoliny Północnej, którzy byli zmęczeni i na krawędzi po długim dniu marszu i walki. Pomimo tego, że był w skrajnym zasięgu 18. muszkietów gładkolufowych Karoliny Północnej, Stonewall Jackson został uderzony trzema różnymi okrągłymi kulami – jedną w podniesioną prawą rękę, dwie inne w lewą rękę.
podczas ewakuacji Jacksona na tyły, jego nosiciele śmieci, potykając się przez ciemny las, dwukrotnie zrzucili generała na ziemię, co jeszcze bardziej pogorszyło utratę krwi Jacksona., Później Tej nocy, lewa ręka Jacksona została amputowana, a następnie został ewakuowany do Guinea Station, gdzie zmarł na zapalenie płuc osiem dni później.
pomimo, że Chancellorsville było jednym z najbardziej błyskotliwych zwycięstw Konfederatów w całej wojnie secesyjnej, utrata Stonewalla Jacksona okazała się ciężkim ciosem dla losu Armii Północnej Wirginii.,
fakt #6: ewakuacja Unii z Hazel Grove okazała się kluczem do zwycięstwa Konfederatów 3 maja 1863
pomimo oszałamiającego ciosu zadanego przez siły Stonewalla Jacksona 2 maja 1863, armia Unii pozostała znacznie większą siłą i zajmowało wiele najbardziej strategicznych miejsc na polu bitwy.
jednym z najważniejszych i często nazywanych „kluczem” do pola bitwy Chancellorsville był wysoki, otwarty płaskowyż o nazwie Hazel Grove., Hazel Grove, z bezpośrednim widokiem na pozycje Unii w Fairview i Chancellorsville, było idealnym miejscem dla artylerii konfederackiej, która chciała zaatakować samo serce pozycji Federalnej.
w nocy z 2 na 2 maja płk Edward Porter Alexander z Georgii odkrył Hazel Grove podczas wieczornej misji zwiadowczej. Przekonał pełniącego obowiązki dowódcy korpusu, generała dywizji Jeba Stuarta, aby jego zdobycie było priorytetem. O świcie 3 Maja Konfederaci pod dowództwem gen. bryg. Jakuba J., Łucznik ostrzelał zbocze Hazel Grove i zdobył cztery działa artyleryjskie i około 100 ludzi – ta niewielka siła Unii była już w trakcie wycofywania się z tego ważnego terenu. Hooker, niewytłumaczalnie, nakazał porzucenie tej kluczowej pozycji – znaczącego błędu, za który zapłaci on i jego armia.
wykorzystując nowy system batalionów artylerii—grupując baterie w większe grupy— Aleksander obsadził Hazel Grove 30 działami i wypuścił je na linie Hookera.,
sam ciężar ognia artyleryjskiego z Hazel Grove, w połączeniu z większą liczbą dział wzdłuż pomarańczowej Turnpike, był zbyt duży dla wojsk Unii wokół Chancellorsville clearing. Polana została opuszczona, a wojska konfederatów i ich bohater, Robert E. Lee, wjechały na polanę, zwycięzców dnia.
fakt #7: Bitwa pod Chancellorsville w swoim czasie była najkrwawszą bitwą w historii Ameryki
po jej zakończeniu 6 maja 1863 roku bitwa pod Chancellorsville stała się najkrwawszą bitwa w historii Ameryki., Łącznie 30 764 zabitych przyćmiło straty poniesione w znanych bitwach, takich jak Shiloh (23 746), Second Manassas (22 180), Antietam (22 717) i Stones River (23 515).
zdecydowanie najkrwawszym dniem bitwy był 3 maja 1863 roku, kiedy Konfederaci Lee zostali zmuszeni do ataku na większego, teraz zaalarmowanego wroga Unii, w dużej mierze ustawionego w przygotowanej obronie. Agresywne walki w miejscach takich jak Salem Church przyniosły więcej ofiar niż cała Bitwa pod First Manassas (Bull Run).
Tytuł najkrwawszej bitwy w historii Ameryki byłby jednak krótkotrwały., Od Chancellorsville Lee rozpoczął swoją podróż w kierunku Gettysburga i epickie walki, które miały się odbyć w dniach 1-3 lipca 1863 roku. Ale nawet pod koniec wojny secesyjnej, Chancellorsville nadal był zaliczany do czwartej najkrwawszej bitwy wojny secesyjnej, po Gettysburgu, Chickamauga i Spotsylvania Courthouse.
fakt #8: Joseph Hooker był drugim z rzędu dowódcą Armii Potomaku, który został zwolniony po jednej ważnej bitwie
Po klęsce pod Chancellorsville, generał dywizji Joseph Hooker wycofał swoją armię Potomaku z powrotem przez rzekę Rappahannock. Przez następny miesiąc Rappahannock pełnił rolę linii podziału między obiema przeciwnymi armiami. Ale w czerwcu 1863 roku Lee i jego Armia Północnej Wirginii rozpoczęła swój ruch na północ i jej ostateczne przejście do Maryland i Pensylwanii.,
zaniepokojony słabym występem Hookera w Chancellorsville, dowodami rosnącej nieufności w szeregach federalnych i zmęczony żądaniami i skargami Hookera, prezydent Abraham Lincoln przyjął dymisję Joe Hookera 28 czerwca 1863.
podobnie jak generałowie Irvin McDowell, John Pope i Ambrose Burnside przed nim, kadencja Joe Hookera jako dowódcy Armii Potomaku trwała tylko jedną poważną bitwę. Zaledwie trzy dni przed pamiętną bitwą pod Gettysburgiem, generał dywizji George Meade został poproszony o objęcie dowództwa.,
fakt #9: słynna powieść Red Badge of Courage jest prawie na pewno oparta na bitwie pod Chancellorsville
w 1895 roku ukazała się Red Badge of Courage Stephena Crane ' a. Crane, który urodził się po wojnie secesyjnej, podobno używał Bitwy pod Chancellorsville jako swojej scenerii i czerpał z relacji i historii weteranów ze 124. nowojorskich ochotników – ” pomarańczowych kwiatów.”Wiele imion bohaterów i sekwencji akcji bitewnych jest ściśle równoległych do bitwy pod Chancellorsville.,
powieść Crane ' a, która podkreśla osobiste lęki, nadzieję i ludzkie zmagania szeregowego Fleminga, stała się popularnym bestsellerem i nigdy nie wyszła z druku od czasu jej publikacji. W 1951 roku na podstawie książki powstał film, w którym zagrał Bohatera II Wojny Światowej Audie Murphy.
fakt #10: żaden z pól bitewnych związanych z atakiem z flanki Jacksona nie został ocalony aż do lat 90.
trudno uwierzyć, że część pola bitwy Chancellorsville najbardziej związana ze słynnym atakiem z flanki Jacksona była całkowicie niezabezpieczona aż do lat 90., W miarę jak szybko rozwijający się rozwój miast zaczął wpływać na ten niegdyś wiejski region, pilna potrzeba zdobycia i zachowania tego fragmentu pola bitwy dramatycznie wzrosła.
pierwsze ślady związane z tą częścią pola walki zostały uratowane przez National Park Service w 1990 roku po zatwierdzeniu rozbudowy granicy. Po tym czasie grupy konserwatorskie, takie jak Central Virginia Battlefield Trust I Civil War Trust, wkroczyły w celu zdobycia kluczowych traktatów.
, W 2013 roku Civil War Trust z powodzeniem współpracował z Central Virginia Battlefield Trust, aby zapisać dodatkowe 37 akrów w Chancellorsville.
znaczna część pola bitwy pod Chancellorsville pozostaje dziś niezabezpieczona.
