coraz łatwiejsze? Może nie. Może się wydawać, że ostatnie 10 tygodni upłynęło w mgnieniu oka, a ty zastanawiasz się, gdzie poszedł każdy dzień. Dzieci absorbują niesamowitą ilość czasu i energii, wiele z nich jest powtarzalnych, a nawet żmudnych. Noworodki są wspaniałe, ale są również bardzo wrażliwe i zależne. Dopiero z czasem, dojrzałością i starannym pielęgnowaniem nauczą się samodzielnie dbać o siebie.
staraj się nie lekceważyć znaczenia tego, co robisz., Chociaż może to nie być teraz widoczne, twoja ciężka praca się opłaci.
„nikt mi nie powiedział, że tak się czuję!”
Wielu rodziców czuje się winnych, jeśli nie czują, że każda chwila z ich dzieckiem jest wspaniała. Oczekujemy, że będzie to jeden z najbardziej satysfakcjonujących i zadowolonych okresów w naszym życiu. Kiedy nie uda nam się osiągnąć tego, o czym zawsze marzyliśmy, następuje rozczarowanie.
staraj się być szczery o tym, jak się czujesz i znajdź podobnie myślących przyjaciół., Grupy rodziców mogą być doskonałe dla wsparcia emocjonalnego, podobnie jak przyjaciele, sąsiedzi i inni rodzice, którzy mieli podobne doświadczenia. Unikaj poczucia, że jesteś jedyną osobą, która czuje się tak, jak ty. Rzeczywistość jest taka, że uczucia i postawy wokół rodzicielstwa są bardziej powszechne niż to, co często przyznajemy.
karmienie
ze wszystkich trosk, które zapewniasz swojemu dziecku, zaspokajanie ich potrzeb żywieniowych będzie jednym z najbardziej czasochłonnych. Karmienie piersią, Karmienie butelką lub połączenie obu tych czynników wymaga czasu i planowania., Jedną z zalet karmienia piersią jest to, że jest przenośny, więc transport nie jest poważnym problemem.
Spanie
Twoje dziecko będzie już miało pewne wzorce snu. Być może zasypiają zaraz po pierwszym porannym posiłku, lub wtedy lubią nie zasypiać. Poranek może być dla nich niespokojnym, budzącym się czasem i masz problem z zachęceniem ich do pójścia spać. Popołudnia mogą cię spotkać depcząc po chodnikach i pchając je w wózku, ponieważ jest to jedyne miejsce, w którym się osiedlą.
sen zmienia się nieustannie przez całe życie dziecka., Nie jest to stan statyczny lub stabilny i odzwierciedla inne zmiany zachodzące w ich życiu. Jako rodzice możesz starać się mieć przewidywalny, Bezpieczny codzienny wzór w swoim życiu, ale nie zawsze jest to możliwe. Starsze dzieci muszą zostać podrzucone do szkoły i zakupy muszą być kupione. W istocie trzeba żyć.
staraj się dopasować swoje dziecko do swojego stylu życia i bądź elastyczny w sposobie działania. Każdy dzień jest mało prawdopodobne, aby być dokładnie taki sam jak ten wcześniej., Pociesz się faktem, że będzie to ogólne wzorce opieki, które dziecko otrzymuje w ciągu miesięcy ich życia, a nie dokładne czasy, kiedy otrzymują tę opiekę, która ostatecznie się liczy.
zachowanie i rozwój
przekonasz się, że Twoje dziecko może teraz znieść trochę swojego ciężaru na małych nóżkach. Przytrzymaj je bezpiecznie w pozycji pionowej i zobacz, jak mogą się utrzymać przez chwilę lub dwie. Jeśli Twoje dziecko jest zmęczone, głodne lub marudne, to oczywiście nie będzie to najlepszy czas na to. Obserwuj ich małą twarz, gdy koncentrują się na próbie równowagi.,
w tym tygodniu więcej wokalizacji, ryczenia, a nawet dmuchania malin. W rzeczywistości dziecko”s ślinianek może wydawać się pracować w godzinach nadliczbowych, powodując zastanawiasz się, czy tylko być może, mogą być ząbkowanie. Odpowiedź brzmi nie, chyba że robią to na szczególnie wczesnym etapie ich rozwoju. Zazwyczaj pierwsze zęby wybuchają przez dziąsła po 6 miesiącach. Chociaż to, podobnie jak Wszystko inne, zależy od indywidualnych różnic.
płaczesz
już zauważysz inne płacze Twojego dziecka., Zmęczony i śpiący;” wciąż nie śpię ” jęczy; głodny i jęczący, wymagający krzyk; nawet te krzyki, które po prostu mówią, że potrzebują uspokajającego przytulenia. Niektórzy rodzice zgadzają się z poglądem, że interpretowanie krzyków można wykonać, słuchając dźwięków wydawanych przez ich dziecko. Inni słuchają wysokości i intensywności krzyku oraz uczuć, które w nich generują. Nie ma jednej właściwej odpowiedzi. Tak długo, jak rodzice są wrażliwi i zajmują się płaczącym dzieckiem, nie zostawiając ich, aby „wypłakali się”, to jest ostatecznie ważne.,
dzieci w tym wieku nie mogą modyfikować ani zmieniać swojego zachowania ze względu na sposób opieki nad nimi przez rodziców. Są po prostu zbyt młodzi, a ich mózg zbyt niedojrzały, aby być do tego zdolnym.
jedynym środkiem komunikacji Twojego dziecka jest jego płacz i dopóki nie będzie w stanie mówić i opisać, co jest nie tak, będziesz musiał rozwinąć pewne umiejętności dedukcyjne i zaufać swojemu wewnętrznemu głosowi.
rutynowe
miej trochę elastyczności w czasie karmienia i używaj wskazówek lub sygnałów dziecka, aby poinformować Cię, że jest głodny., Szukanie sutka lub smoczka, gdy je trzymasz, Wkładanie pięści w usta, nie osiadanie lub to tylko kilka godzin od ostatniego karmienia, to wszystkie wskazówki, które prawdopodobnie są głodne.
tak jak szukasz dziecka”s sygnały, że są głodne, staraj się być tak samo wrażliwy i czujny na znaki, że są one pełne. Już nie ssanie, odwracanie się od sutka lub smoczka, denerwowanie się po ułożeniu w pozycji do karmienia lub nawet zasypianie pod koniec karmienia są wskazówkami, że są zadowoleni.,
Kiedy rodzice nadpisują te sygnały, które daje ich dziecko i kontynuują oferowanie mleka, może to z czasem nauczyć dziecko ignorowania oznak sytości (lub pełności), które daje im ciało. W dłuższej perspektywie może to prowadzić do problemów z żywnością.
zdrowe, dobrze karmione dzieci są w stanie stwierdzić, kiedy są pełne i nie chcą więcej mleka. Jako rodzice ważne jest, abyśmy ich słuchali.
czego możesz się spodziewać
jeśli czasami nadal czujesz łzawienie daj sobie na to zgodę., Wahania hormonalne u matek są nadal powszechne na tym etapie, więc uczucie krzyża, smutek, przytłoczony i wyczerpany są w domenach normy. Jednakże, jeśli czujesz się bardzo niespokojny i nie możesz poradzić sobie z każdym dniem, może to być znak, że możesz być przygnębiony.
depresja poporodowa dotyka około 10-15% kobiet, które rodzą, co czyni ją dość powszechną chorobą. Jeśli czujesz, że możesz być przygnębiony lub nie cieszysz się swoim dzieckiem tak bardzo, jak to tylko możliwe, porozmawiaj z lekarzem, pielęgniarką lub lekarzem rodzinnym.