w tętniącym życiem Nowym Orleanie, zwiędła Południowa piękność zderza się z dysfunkcyjnym małżeństwem jej słodkiej siostry i brutalnego szwagra. Jest to fabuła klasycznej sztuki Tennessee Williamsa, Tramwaj zwany pożądaniem, który został otwarty na Broadwayu 3 grudnia 1947 roku. Ale historia jej powstania i spuścizny jest jeszcze bardziej dzika niż krzyk Stanleya Kowalskiego.
1. WILLIAMS USTAWIŁ GRĘ W WYBRANYM PRZEZ SIEBIE DOMU.,
urodzony w Columbus w stanie Missisipi chłopiec Thomas Lanier Williams III mieszkał do 8 roku życia. Stamtąd jego podróżujący sprzedawca ojciec obrzucił rodzinę Missouri, przeprowadzając się 16 razy w ciągu zaledwie 10 lat, zanim ich porzucił. Gdy wytyczył własną ścieżkę, Williams wędrował z Uniwersytetu Waszyngtona w St. Louis do University of Iowa do nowej szkoły w Nowym Jorku, a nawet spędził trochę czasu pracując na ranczu kurczaków w Laguna Beach w Kalifornii. Jednak w wieku 28 lat znalazł swój „duchowy dom” w Nowym Orleanie., Tam oficjalnie zmienił swoje imię na studenckie przezwisko, które preferował. Zainspirowany kulturą dzielnicy francuskiej napisał opowiadania i jedną z jego najpopularniejszych sztuk teatralnych. Tam stał się Tennessee Williamsem, pod wieloma względami.
2. TRAMWAJ O NAZWIE DESIRE ZOSTAŁ NAZWANY NA CZEŚĆ PRAWDZIWEJ LINII TRAMWAJOWEJ.
, Działał w latach 1920-1948-co oznacza, że wkrótce po tym, jak stał się sławny na Broadwayu, został wycofany na rzecz autobusów, które były cichsze i mniej stresujące na ulicach i okolicznych budynkach. Zniknął, ale nie zapomniany, jeden z samochodów Desire został odrestaurowany w 1967 roku i stał się atrakcją turystyczną. W 2003 roku miasto zaproponowało nawet wskrzeszenie tramwajów i nazwy tej słynnej linii, ale marzenie to zmarło, gdy odmówiono finansowania federalnego.
3. STANLEY KOWALSKI BYŁ INSPIROWANY PRZEZ DWÓCH MĘŻCZYZN.,
nazwisko „Stanley Kowalski” zostało zapożyczone od pracownika fabryki, którego Williams poznał mieszkając w St.Louis. Ale prawdziwą muzą dramatopisarza był Amado' Pancho ' Rodriguez y Gonzales, meksykański bokser, który kiedyś był kochankiem Williamsa i który twierdził, że postać, którą zainspirował, powinna być Latynoska, a nie Polska.
dziesięć lat młodszy, Gonzalez poznał Williamsa, gdy pisarz podróżował do Meksyku pod koniec 1945 roku. Zauroczony 24-letnim macho Williams zaprosił Gonzaleza do swojego domu w Nowym Orleanie. Ich związek trwał tylko dwa lata., Zanim Tramwaj zwany pożądaniem trafił na Broadway, Williams przeniósł się do tego, kto będzie miłością jego życia, początkującego pisarza Franka Merlo.
4. BLANCHE MOGŁA BYĆ ZASTĘPCZYNIĄ WILLIAMSA.
jako gej pisarz przez całe życie był wyśmiewany, nazywany „sissy” przez szyderczych rówieśników, a „Miss Nancy” przez pijanego, obelżywego ojca. Pod pewnymi względami był jak Blanche, łagodna Południowa dusza, spragniona miłości i życzliwości, ale niebezpiecznie zafascynowana szorstkimi mężczyznami., Elia Kazan, który wyreżyserował zarówno oryginalną broadwayowską produkcję tramwaju, jak i jego filmową adaptację, powiedział kiedyś o Williamsie: „jeśli Tennessee był Blanche, Pancho był Stanleyem….Czy nie podobali mu się Stanleyowie świata? Marynarze? Ciężka wymiana? Samo niebezpieczeństwo? Tak, i wilder. Przemoc w tym chłopcu, zawsze na krawędzi spustu, przyciągała Williamsa w tym samym czasie, kiedy go przerażała.”
najbliżej komentowania tego porównania Williams powiedział o swojej pracy: „wyciągam każdą postać z mojej bardzo wielorakiej osobowości., Moje bohaterki zawsze wyrażają klimat mojego wnętrza w czasie, w którym te postacie powstawały.”
5. TRAMWAJ ZWANY POŻĄDANIEM BYŁ DRUGIM WIELKIM BROADWAYOWSKIM HITEM WILLIAMSA.
w 1945 roku Williams przełamał się przełomowym dramatem autobiograficznym The Glass Menagerie. Zaledwie półtora roku po zamknięciu tej cieszącej się uznaniem produkcji, Tramwaj o nazwie Desire otworzył się na jeszcze większą chwałę. Podobno owacja na stojąco trwała 30 minut po tym, jak kurtyna opadła w noc otwarcia.
6. SZTUKA TA ZNACZNIE RÓŻNIŁA SIĘ OD SWOICH WSPÓŁCZESNYCH NA BROADWAYU.,
w swoim historycznym eseju o Williamsie, krytyk Camille Paglia zauważa, że tramwaj o nazwie Desire był całkowitą zmianą od szklanej menażerii. Tam, gdzie ten pierwszy miał „szczelnie zranioną gentility”, ten drugi chwalił się ” hałaśliwą energią i wybuchami przemocy.”Ale co więcej, Tramwaj eksplodował w świecie teatru w czasie, gdy Broadway był zdominowany przez komedie muzyczne i przebudzenia.,”Dodaje,” szokująca szczerość, z jaką Tramwaj traktował seks—jako piekielnie rewolucyjną siłę – była sprzeczna z dawning domesticity epoki powojennej i oczekiwała zamiast tego rewolucji seksualnej lat 60.”
7. TO UGRUNTOWAŁO REPUTACJĘ WILLIAMSA JAKO GŁÓWNEGO GŁOSU W AMERYKAŃSKIM TEATRZE.
krytyk New York Timesa Brooks Atkinson stwierdził: „Pan Williams jest autentycznie poetyckim dramatopisarzem, którego wiedza o ludziach jest szczera i dokładna, a jego sympatia jest głęboko ludzka.,”Tramwaj zwany pożądaniem wziął udział w ponad 800 przedstawieniach i zdobył nagrodę New York Drama Critics” Circle Award dla najlepszej Sztuki. Jessica Tandy otrzymała Nagrodę Tony za rolę Blanche, A Williams została uhonorowana Nagrodą Pulitzera w dziedzinie dramatu.
8. STANLEY KOWALSKI WYSTRZELIŁ MARLONA BRANDO.
w wieku 23 lat Brando był aktorem, który rysował pochwały w szeregu broadwayowskich ról., Rok przed debiutem Tramwaj zwany pożądaniem w Ethel Barrymore Theatre, Nowojorscy krytycy uznali go za najbardziej obiecującego aktora na Broadwayu ze względu na jego potężny występ w Truckline Café Maxwella Andersona. Jego podobizna jak Kowalski wywiązała się z tej obietnicy, a potem trochę Dramaturg Arthur Miller napisał, że wydawał się ” tygrysem na wolności , seksualnym terrorystą … Brando był brutalem, który nosił prawdę.”I ta intensywność została uchwycona w filmowej adaptacji z 1951 roku, która przyniosła aktorowi nominację do Oscara za dopiero jego drugą rolę filmową.
9., TRAMWAJ O NAZWIE DESIRE ODKUPIŁ HOLLYWOODZKĄ REPUTACJĘ WILLIAMSA.
Po sukcesie”The Glass Menagerie” na Broadwayu, Warner Bros. zatrudniło Williamsa do napisania scenariusza do filmu. Ale szukając bardziej komercyjnej oferty, zatrudnili innego pisarza, który miał za plecami Williamsa napisać szczęśliwe zakończenie. Rezultatem była krytyczna niewypał, który dramaturg potępił jako ” parodię.”Jednak Williams powrócił do Warner Bros. z tramwajem o nazwie Desire., Tym razem jednak reżyser i większość obsady z Broadwayu zostali zatrzymani do filmu, który zdobył imponujące 12 nominacji do Oscara, zdobywając cztery, w tym dla Najlepszej Aktorki Drugoplanowej (Kim Hunter) i Najlepszej Aktorki (Vivien Leigh).
10. JESSICA TANDY BYŁA JEDYNĄ GŁÓWNĄ POSTACIĄ BROADWAYOWSKIEJ SZTUKI NIE OBSADZONĄ W FILMIE.
Hollywood nie dbało o jej Tony ani o jej entuzjastyczne recenzje. Warner Bros. potrzebowało Wielkiego nazwiska, aby zapewnić filmowi sukces., Tandy została odrzucona na rzecz Leigh, która zagrała rolę Blanche w londyńskiej produkcji Tramwaj zwany pożądaniem, ale co ważniejsze była znana dzięki jej pierwszej nagrodzonej Oscarem roli, że Scarlett O”Hara w 1939″ historycznym eposie Przeminęło z wiatrem.
11. FILM BYŁ GORSZY OD SZTUKI.
wraz z rosnącą presją ze strony społeczeństwa zaniepokojonego wpływem filmów na dzieci, Hollywood stworzyło Kod produkcji filmowej, serię wytycznych dotyczących tego, co jest akceptowalne, a nie w filmie., W związku z tym film”Tramwaj o nazwie Desire”został zmuszony do stonowania nieco szorstkiego języka i wycięcia niektórych z jego najbardziej skandalicznych elementów, takich jak rozwiązłość Blanche i jej zmarły mąż będący ukrytym homoseksualistą. Na przykład w sztuce Blanche domaga się od siostry: „Gdzie byłaś? W łóżku z Twoim pollack!”W filmie mówi:” tam z Twoim pollack!”
12. WILLIAMS WALCZYŁ, BY NIE DOPUŚCIĆ DO GWAŁTU BLANCHE.
Po kulminacyjnej konfrontacji Sztuka zakłada, że Stanley gwałci Blanche. Warner Bros. uznało jednak, że jest to zbyt mroczne dla filmu., Williams i Kazan sparowali ze studiem. Ten pierwszy argumentował: „gwałt na Blanche przez Stanleya to kluczowa, integralna prawda w sztuce, bez której sztuka traci swoje znaczenie, które jest spustoszeniem czułych, wrażliwych, delikatnych przez Dzikie i brutalne siły współczesnego społeczeństwa.”Podobnie jak w sztuce, ta straszna zbrodnia ma miejsce między scenami, ale jej implikacja jest wyraźna przez gwałtowne wydarzenia, które prowadzą do blaknięcia.
13. PO RAZ KOLEJNY HOLLYWOOD POSTAWIŁO NA SZCZĘŚLIWE ZAKOŃCZENIE.,
kompromis w sprawie gwałtu polegał na tym, że Stanley musiałby zostać ukarany za ten czyn. Podobnie jak w przypadku szklanej menażerii, Warner Bros. złagodziło koniec głośnej tragedii Williama zmieniając scenariusz. W tym przypadku dołączona jest linia, w której Stella oświadcza, że nie wróci do swojego agresywnego męża. Jest to wyraźny kontrast w sztuce, która kończy się scenografią „klęczy obok niej i jego palce znajdują otwór jej bluzki”, jak Stanley Coos do niej. Williams powiedział, że adaptacja była ” tylko nieznacznie marszczone przez Hollywoodzkie zakończenie.,”
14. W FILMIE POWSTAŁ TRAMWAJ O NAZWIE DESIRE.
występ Brando w tour de force może nie zdobył Oscara, ale jego brutalny występ, obcisła biała koszulka i podpis ” Stella!”cry zrobił film, który nie zostanie zapomniany. Dziś sztuka jest uważana za klasyczną i była wznawiana na Broadwayu osiem razy. W 1999 roku adaptacja filmowa została dodana do National Film Registry, co ma na celu zachowanie „kulturowo, historycznie lub estetycznie” dzieł kina. W 2005 roku Amerykański Instytut Filmowy włączył do programu Kowalskiego „s agonized scream of” Stella!, Hej, Stella!”wśród 100 największych cytatów filmowych ostatnich 100 lat. Wszedł pod numer 45.
15. KAŻDEJ WIOSNY NOWY ORLEAN ORGANIZUJE FESTIWAL NA CZEŚĆ SZTUKI.
zwany Tennessee Williams/New Orleans Literary Festival, coroczne pięciodniowe wydarzenie świętuje światowej sławy dzieło Williamsa, prezentuje wschodzących pisarzy i zapewnia możliwości edukacyjne dla studentów literatury., Oferuje również wycieczki po miejscach Dzielnicy Francuskiej, gdzie Williams chodził, rozmawiał i pracował, jak Hotel Maison de Ville, restauracja Galatoire ” s, która dostaje wzmiankę w tramwaju; i mieszkanie, w którym mieszkał z Pancho, który pomijał linię pożądania.