Einstein był pod głębokim wrażeniem Mahatmy Gandhiego, z którym wymieniał pisane listy. Opisał Gandhiego jako „wzór do naśladowania dla przyszłych pokoleń”.
Einstein mówił o swoim duchowym spojrzeniu w szerokiej gamie oryginalnych pism i wywiadów. Einstein stwierdził, że żywi sympatię do bezosobowego Panteistycznego Boga filozofii Barucha Spinozy. Nie wierzył w Boga osobowego, który troszczy się o losy i czyny ludzi, pogląd, który określił jako naiwny., Wyjaśnił jednak, że” nie jestem ateistą”, woląc nazywać się agnostykiem lub”głęboko religijnym niewierzącym”. Zapytany, czy wierzy w życie pozagrobowe, Einstein odpowiedział: „Nie. Jedno życie mi wystarczy.”
Einstein był związany przede wszystkim z niereligijnymi grupami humanistycznymi i etycznymi zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w USA. Zasiadał w radzie doradczej First Humanist Society of New York oraz był honorowym współpracownikiem racjonalistycznego stowarzyszenia, które publikuje New Humanist w Wielkiej Brytanii., Z okazji 75-lecia New York Society for Ethical Culture stwierdził, że idea Kultury etycznej ucieleśnia jego osobistą koncepcję tego, co najcenniejsze i trwałe w religijnym idealizmie. Zauważył, że ” bez „kultury etycznej” nie ma zbawienia dla ludzkości.,”
w niemieckojęzycznym liście do filozofa Erica Gutkinda z 3 stycznia 1954 roku Einstein napisał:
słowo Bóg jest dla mnie niczym więcej niż wyrazem i wytworem ludzkich słabości, Biblia zbiorem honorowych, ale wciąż prymitywnych Legend, które są jednak dość dziecinne. Żadna interpretacja, bez względu na to, jak subtelna może (dla mnie) to zmienić. … Dla mnie religia Żydowska, podobnie jak wszystkie inne religie, jest wcieleniem najbardziej dziecinnych przesądów., A naród żydowski, do którego chętnie należę i z którego mentalnością mam głębokie powinowactwo, nie ma dla mnie żadnej innej cechy niż wszyscy inni ludzie. … Nie widzę w nich niczego „wybranego”.
śmierć
17 kwietnia 1955 roku Einstein doznał wewnętrznego krwawienia spowodowanego pęknięciem tętniaka aorty brzusznej, który wcześniej został wzmocniony chirurgicznie przez Rudolpha Nissen w 1948 roku., Zabrał ze sobą do szpitala szkic przemówienia, które przygotowywał do występu w telewizji upamiętniającej siódmą rocznicę Państwa Izrael, ale nie przeżył wystarczająco długo, aby go ukończyć.
Einstein odmówił operacji, mówiąc: „Chcę iść, kiedy chcę. Sztuczne przedłużanie życia jest bez smaku. Zrobiłem swoją część; nadszedł czas, aby odejść. Zrobię to elegancko.”Zmarł w Princeton Hospital wczesnym rankiem w wieku 76 lat, kontynuując pracę do końca.,
podczas autopsji patolog ze szpitala Princeton, Thomas Stoltz Harvey, usunął mózg Einsteina w celu zachowania bez zgody jego rodziny, w nadziei, że neuronauka przyszłości będzie w stanie odkryć, co uczyniło Einsteina tak inteligentnym. Szczątki Einsteina zostały skremowane, a jego prochy rozrzucone w nieznanym miejscu.
w wykładzie pamiątkowym wygłoszonym 13 grudnia 1965 r. w siedzibie UNESCO, fizyk jądrowy J., Robert Oppenheimer podsumował swoje wrażenie Einsteina jako osoby: „był prawie całkowicie bez wyrafinowania i całkowicie bez światowości … Zawsze była z nim cudowna czystość od razu dziecinna i głęboko uparta.”