Anatomia owadów 101: The Complete Guide To Insect Body Parts (2020)

co sprawia, że owad jest owadem?

ze względu na dużą różnorodność form, jakie wystawiają owady, wszelkie wprowadzenie do anatomii owadów, takie jak ten, będzie w stanie objąć tylko podstawy.

w każdym porządku i rodzinie te znane motywy są odtwarzane na wiele różnych sposobów – tworząc coś, co może wydawać się oszałamiającym zestawem różnych planów ciała. Bliższe spojrzenie ujawni ten sam podstawowy plan u wszystkich owadów, przynajmniej u form dorosłych.,

ciało owada ma twardy egzoszkielet chroniący miękkie wnętrze; a anatomię owadów można podzielić na trzy główne części ciała (użyj tych linków, aby przejść do stron dotyczących poszczególnych części ciała):

Głowa owadów
tułów owadów
brzuch owadów

każda z nich składa się z kilku mniejszych segmentów.,

ciało owadów

główne części ciała owadów lub podstawowy plan ciała

powłoka owadów

niesamowity sukces owadów musi po części polegać na niesamowitej mieszance elastyczności i wytrzymałości powłoki (części owada, która tworzy twardy egzoszkielet), która pozwala owadom na swobodne poruszanie się, bez utraty obrony i ochrony.,

składa się z trzech części, z których najbardziej widoczny jest zewnętrzny „naskórek” i towarzyszące mu szczeciny i włosy; poniżej znajdują się „naskórek” i „błona podstawna”

naskórek owadów

naskórek jest stosunkowo cienką warstwą materiału pozakomórkowego, który wyściełają zewnętrzną powierzchnię ciała, a także wyściełają tracheae, przednią i tylną część kanału pokarmowego oraz części przewodu pokarmowego.układu rozrodczego.

jest elastyczny, elastyczny i biały po pierwszym uformowaniu i pozostaje w ten sposób w wielu formach larwalnych., Jednak u większości dorosłych ulega procesom chemicznym, które prowadzą do utwardzania i ciemnienia i które są określane jako „sklerotyzacja”.

naskórek można podzielić na dwie warstwy.

Po pierwsze, bardzo cienka warstwa zewnętrzna zwana epikutykiem, która nie zawiera chityny i jest wysoce odporna na wodę i inne rozpuszczalniki.

Po drugie, i pod tym, jest znacznie grubszy procuticle, który ponownie można podzielić na dwie odrębne warstwy własne., Zewnętrzny „egzokuticle”, który znajduje się bezpośrednio poniżej „epicuticle”. I wewnętrzny „endokutyk”, który składa się z dużej liczby warstw włókien białkowych i chitynowych, ułożonych w laminowany wzór, tak aby poszczególne pasma w każdej warstwie krzyżowały się ze sobą – tworząc w ten sposób niezwykle twardą i elastyczną substancję.

poniżej naskórka leżą dwa pozostałe składniki powłoki, „naskórek”, który jest pojedynczą warstwą komórek i „błona podstawna”, która jest warstwą amorficzną o grubości około 0,5 mikrometra.,

układ nerwowy owadów

układ nerwowy owadów składa się z „mózgu” (wynik fuzji 3 par „zwojów”).

para smukłych sznurów łączących biegnie obok siebie od mózgu do końca brzucha owada i są znane jako 'przewód nerwowy brzuszny'. Te sznury łącznotkankowe spotykają się w odstępach wzdłuż ciała owada w „zwojach”.

w najbardziej prymitywnej konstrukcji istnieje jedna para zwojów na segment ciała., Tak więc, ponieważ głowa składa się z 6 połączonych segmentów ciała, zawiera 6 par zwojów. Są one zebrane w 2 grupy, każda po 3 zwoje, z których pierwsza nazywa się mózgiem, a ostatnia „zwojem przełykowym”.

funkcja zwojów koordynująca czynności reprezentowanego przez nie segmentu ciała. W najbardziej podstawowej konstrukcji zwykle występują 3 zwoje piersiowe i 8 zwojów brzusznych; ale u większości wyższych owadów niektóre zwoje brzuszne zostały utracone lub połączyły się z tymi bliżej głowy.,

u karalucha Blatta orientalis występują 3 zwoje piersiowe i tylko 6 brzusznych. W hornet Vespa crabro, istnieją tylko 2 zwoje piersiowe i 3 zwoje brzuszne, z których tylna większość jest bardzo większa niż pozostałe dwa, ponieważ składa się z wielu zwojów połączonych ze sobą.

ten trend kulminuje u owadów, takich jak mucha domowa, Musca domestica, gdzie wszystkie zwoje brzuszne i piersiowe zostały połączone w jedno złożone ciało-zwoje.

System tchawicy owadów (oddychanie)

owady nie mają płuc!,

większość owadów oddycha biernie przez swoje „Spiracles” (specjalne otwory w boku naskórka), a powietrze dociera do ciała za pomocą szeregu mniejszych i mniejszych rur zwanych „Tracheae” (gdy ich średnica jest duża i „Tracheoles”, gdy ich średnica jest bardzo mała).

Dyfuzja gazów jest skuteczna na małych odległościach, ale nie na większych. Jest to jeden z powodów, dla których owady są stosunkowo małe., Owady, które nie mają spirali i tracheae, jak niektóre Collembola, oddychają bezpośrednio przez ich skórki, również przez dyfuzję gazów.

liczba spirali jakie posiada owad jest zmienna pomiędzy gatunkami. Jednak zawsze występują w parach, po jednym z każdej strony ciała, a zwykle po jednym na segment.

niektóre Diplury mają jedenaście par, z czterema parami na klatce piersiowej. Ale w większości starożytnych form owadów – takich jak ważki i koniki polne-istnieją dwa spirale piersiowe i osiem brzusznych.,

jednak u większości pozostałych owadów jest ich mniej; tak więc Hoverflies, Syrphidae, mają tylko dwie pary, z których obie znajdują się na klatce piersiowej i żadnej na brzuchu. Podczas gdy wiele larw komarów i wodnych chrząszczy ma tylko jedną brzuszną parę spirali. Wiele owadów ma zastawki, które pozwalają im zamykać spirale, zapobiegając w ten sposób utracie wody.

tracheae, które są cienkimi rurami, rozciągają się ze spirali, aby dotrzeć do całego ciała, z najmniejszymi tracheolami stykającymi się pojedynczo z pojedynczymi komórkami mięśniowymi., W niektórych z Collembola każda spirala wytwarza gałąź drzewa lub korzeń drzewa tracheae, które są oddzielone od innych Spiral.

jednak u większości owadów system tchawicy jest połączony szeregiem podłużnych rur zwanych pniami i wieloma mniejszymi połączeniami. Patrz diagram powyżej:

grzbietowy Podłużny tułów w pobliżu górnej lub tylnej części ciała owada;
boczny Podłużny tułów biegnący wzdłuż boków tylko od spirali;
brzuszny Podłużny tułów biegnący wzdłuż brzucha owada.,

u wielu owadów, zwłaszcza większych hymenoptera, tracheae łączą się również z szeregiem airsacs, które mogą przechowywać powietrze.

System tchawicy mrówki, zeskanowany ze starej ilustracji

większość owadów może używać swoich mięśni ciała do wyciskania tracheae i airsacs, wymuszając w ten sposób powietrze; i po uwolnieniu napięcia mięśniowego, wciąganie świeżego powietrza do dużych tracheae., U owadów takich jak ważki jest to działanie ciągłe, ale u innych jest nieregularne – jak u karaluchów-lub występuje tylko po aktywnym wysiłku, jak u większych hymenoptera.

słuch (czy owady mają uszy?)

wiele, ale nie wszystkie, owadów słyszy dźwięki. Niektórzy słyszą nawet dźwięki, których sami nie słyszymy.

owady słyszą na jeden z czterech różnych sposobów, z których najczęstszym jest tympanon.,

narządy Tympanalne występują zawsze jako narządy sparowane; składają się z cienkiej błony naskórkowej (tympanonu) rozciągniętej przez jakąś przestrzeń powietrzną – i jakąś formę połączenia z układem nerwowym.

w Orthoptera (koniki polne i świerszcze) tympanon są powszechne, choć położone w różnych miejscach u różnych gatunków, tj. na pierwszym odcinku piersiowym u koników polnych i na przednich nogach u świerszczy. Narządy tympanalne występują również u cykad (Cicadidae, Hemiptera) i niektórych rodzin Lepidoptera (tj. Noctuidae, Geometridae i Pyralididae).,

pozostałe trzy formy narządu słuchu owadów to:

narząd Johnstona, poprzez ruch włosów na trzonie antenowym, czyli komara Aedes aegypti.
włosy słuchowe występują u niektórych larw Lepidoptera, a także u niektórych Orthoptera.
Pilifer, jest to unikalny narząd słuchowy występujący tylko w głowie niektórych gatunków jastrzębiowatych z podrodziny Choerocampinae. Jego optymalna częstotliwość wynosi od 30 do 70 kHz, co pozwala na słyszenie echolokacji wielu większych owadożernych nietoperzy.,

zmysł dotyku

dotyk jest niezwykle ważnym zmysłem dla owadów i – podobnie jak zapach – owady opracowały wiele różnych sposobów wykrywania bodźców mechanicznych. Wszystko to wiąże się z jakąś formą fizycznej zmiany w receptorze.

najczęstsze są włosy przyczepione do nerwów, które reagują, gdy włosy są poruszane – nazywane są trichoid sensilla.

inny popularny typ wygląda bardziej jak bęben, z czymś dociskającym się do skóry bębna od spodu – nazywa się to campaniform sensilla., Mechanoreceptory wykrywają nie tylko fizyczną interakcję z innym ciałem, ale także ruchy powietrza, zmiany ciśnienia powietrza, a także zmiany naprężeń nakładanych na naskórek owadów (co pozwala mu lepiej kontrolować jego ruchy i utrzymać równowagę).

owady wykorzystują również zmodyfikowane formy różnych detektorów sensorycznych opisanych powyżej do wykrywania zmian temperatury, wilgotności, a także w niektórych przypadkach do wykrywania promieniowania podczerwonego, promieniowania rentgenowskiego i pola magnetycznego Ziemi.,

ostatnia myśl

cóż, mam nadzieję, że uznałeś tę stronę za przydatną… możesz spędzić całe życie studiując anatomię owadów, dziedzinę, która wydaje się rozszerzać głębiej, im więcej uwagi poświęcasz!

Autor
Ostatnie posty

Gordon jest ekologiem z dwoma dyplomami z Uniwersytetu w Exeter. Jest także nauczycielem, poetą i właścicielem 1152 książek. I napisał tę stronę.,