Angielski Bill of Rights

the Bill of Rights 1689 jest angielskim aktem Parlamentu z pełnym tytułem, który deklaruje Prawa i wolności podmiotu i reguluje sukcesję Korony. Jest jednym z podstawowych dokumentów angielskiego prawa konstytucyjnego, obok Magna Carta, 1701 Act of Settlement i Parliament Acts. Stanowi również część prawa niektórych innych narodów Wspólnoty Narodów, takich jak Nowa Zelandia., W Szkocji obowiązuje odrębny, ale podobny dokument: roszczenie o prawo.

Karta praw 1689 jest w dużej mierze stwierdzeniem pewnych pozytywnych praw, które jej autorzy uważali, że obywatele i / lub mieszkańcy wolnego i demokratycznego społeczeństwa powinni mieć. Zapewnia prawo podmiotu do składania petycji do monarchy i prawo podmiotu do noszenia broni do obrony. Określa również (lub, zdaniem autorów, przywraca) pewne wymogi konstytucyjne, w których działania Korony wymagają zgody rządzonych, reprezentowanych w Parlamencie., Pod tym względem różni się ona od innych „Bill of rights”, w tym Bill of Rights Stanów Zjednoczonych, chociaż wiele elementów pierwszych ośmiu poprawek do Konstytucji Stanów Zjednoczonych odzwierciedla jej treść. Jest to po części spowodowane nieskodyfikowanymi tradycjami konstytucyjnymi Wielkiej Brytanii, zgodnie z którą angielska Karta Praw tworzy listę praw w odniesieniu do osób reprezentowanych w Parlamencie, oprócz tych praw już przewidzianych dla jednostek, jak określono w Magna Carta.,

ustawa wprowadziła do prawa rosnące przekonanie, że choć niektórzy mogą dziedziczyć przywileje, to wszystkie kobiety i mężczyźni korzystają z tych samych podstawowych praw, których nie może naruszyć nawet głowa państwa, która również podlega, Nie wyżej, prawu. Projekt ustawy zakładał również, że głowy państw i inne osoby sprawujące władzę mają obowiązki wobec rządzonych i że odpowiadają przed ludźmi, a nie przed sobą. Karta Praw nadal jednak faworyzowała religię protestancką., Był to znaczący postęp prawny w uznawaniu praw jednostek i udzielaniu im ochrony prawnej, ale był także dzieckiem swoich czasów. Niemniej jednak całe pojęcie niezbywalnych praw człowieka, poparte Powszechną Deklaracją i innymi dokumentami, może mieć swoje źródło w tym prawodawstwie.

Tło

w chwalebnej rewolucji, Wilhelm III Orański wylądował ze swoją armią w Anglii 5 listopada 1688 roku. Jakub II próbował oprzeć się inwazji. Następnie wysłał przedstawicieli do negocjacji i ostatecznie uciekł 23 grudnia 1688.,

zanim William i Mary zostali uznani za współwładców Anglii i Irlandii, przyjęli deklarację praw sporządzoną przez Parlament Konwentu, która została im dostarczona w Banqueting House w Whitehall 13 lutego 1689 roku. Po zaakceptowaniu Deklaracji Praw, William i Maria otrzymali propozycję objęcia tronu i zostali koronowani jako Współkonsekratorzy w kwietniu 1689 roku. Deklaracja Praw została później zawarta w akcie Parlamentu, znanym obecnie jako Bill of Rights, 16 grudnia 1689 roku.,

w ówczesnym odrębnym Królestwie Szkocji, roszczenie o prawo do szkockich posiadłości zostało wyrażone w różnych kategoriach, ale w dużej mierze podobny efekt, ogłaszając Williama i Mary królem i królową Szkocji 11 kwietnia 1689.

podstawowe zasady

podstawowe zasady Karty Praw z 1689 r.to:

• Anglicy, jako ucieleśnieni przez Parlament, posiadali pewne niezmienne prawa obywatelskie i polityczne.,
• wolność od okrutnych i niezwykłych kar oraz nadmierna Kaucja
• wolność od grzywien i przepadków bez procesu

niektóre akty Jakuba II zostały specjalnie nazwane i uznane za nielegalne na tej podstawie

Ucieczka Jakuba z Anglii w wyniku chwalebnej rewolucji była abdykacją tronu

rzymscy katolicy nie mogli być królem lub królową Anglii, ponieważ „doświadczenie okazało się, że jest niezgodna z prawem.Bezpieczeństwo i dobro tego protestanckiego królestwa będzie rządzone przez papistowskiego księcia.,

William i Mary byli następcami Jakuba

Sukcesja powinna przejść do spadkobierców Marii, a następnie do siostry Marii Księżnej Anny duńskiej]] i jej spadkobierców, a następnie do wszelkich spadkobierców Williama przez późniejsze małżeństwo

suweren był zobowiązany do częstego zwoływania Parlamentu, później wzmocnione przez Triennale Act 1694

Augmentation

Karta Praw 1689 został później uzupełniony w Anglii aktem ugody 1701, a w Szkocji roszczenie o prawo zostało uzupełnione Aktem Unii 1707., Bill of Rights I Claim of Right przyczyniły się w znacznym stopniu do ustanowienia brytyjskiej supremacji parlamentarnej i ograniczenia praw monarchii. W dużej mierze rozstrzygnęli polityczne i religijne zawirowania, które wstrząsnęły Szkocją, Anglią i Irlandią w XVII wieku. Karta Praw i roszczenie o prawo były dwiema głównymi przyczynami przekształcenia Wielkiej Brytanii w monarchię konstytucyjną.,

Karta praw 1689 jest poprzednikiem Konstytucji Stanów Zjednoczonych, Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka ONZ i europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Na przykład, podobnie jak Karta Praw, Konstytucja USA wymaga procesu ławy przysięgłych i zakazuje nadmiernego kaucji i ” okrutnych i nietypowych kar.”Podobnie” okrutne, nieludzkie lub poniżające kary ” są zakazane na mocy art. 5 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.,

Karta Praw i roszczenie o prawo są nadal prawem w Wielkiej Brytanii i są czasami cytowane w postępowaniach sądowych. 21 lipca 1995 roku sprawa o zniesławienie wniesiona przez Neila Hamiltona, wówczas posła do Parlamentu, przeciwko gazecie The Guardian została zatrzymana po tym, jak sędzia May orzekł, że zakaz przesłuchiwania przez sądy postępowań parlamentarnych zawarty w Karcie Praw uniemożliwi Guardian uzyskanie rzetelnego procesu. Sekcja 13 ustawy o zniesławieniu z 1996 r. została następnie uchwalona, aby umożliwić posłowi uchylenie jego przywileju parlamentarnego.,

Karta Praw została przywołana w Nowej Zelandii w 1976 roku w sprawie Fitzgerald przeciwko Muldoon i innym. Wkrótce po wyborze w 1975 Premier Muldoon wydał komunikat prasowy mający na celu zniesienie systemu superanuacji ustanowionego przez New Zealand Superanuation Act 1974. Mimo że nie uchwalono żadnej ustawy o likwidacji systemu, premier oświadczył, że jego zniesienie miało skutek natychmiastowy, ponieważ Parlament wkrótce wprowadzi ustawę z mocą wsteczną znoszącą system., Skarga premiera została zaskarżona do sądu, a sędzia główny Nowej Zelandii oświadczył, że działał nielegalnie, ponieważ naruszył art. 1 Karty Praw, który stanowi:

że udawane prawo do zawieszania ustaw lub wykonywania Ustaw przez władzę królewską bez zgody Parlamentu jest nielegalne .

w 1989 r.z okazji rocznicy chwalebnej rewolucji wyemitowano dwa specjalne wzory brytyjskich okolicznościowych monet dwuzłotowych. jeden odnosi się do Karty Praw, a drugi do roszczenia praw., Obie przedstawiają szyfr Williama i Mary oraz mace ' a z brytyjskiej Izby Gmin; jedna pokazuje również reprezentację Korony św. Edwarda, a druga, Korona Szkocji

wszystkie linki pobrane 23 sierpnia 2017.

• tekst Karty Praw
• strona brytyjskiego publicznego Biura Rekordów, która zawiera link do skanu Oryginalnej Karty Praw