Bankowość rezerw ułamkowych

w Stanach Zjednoczonych banki działają w systemie rezerw ułamkowych. Oznacza to, że prawo wymaga, aby banki przechowywały procent swoich depozytów jako rezerwy w postaci gotówki skarbca lub jako depozyty w najbliższym Banku Rezerwy Federalnej. Pożyczyli resztę swoich depozytów, aby zarobić na odsetki. Takie praktyki bankowe stanowiły podstawę zdolności systemu bankowego do” tworzenia ” pieniędzy.

aby zilustrować tworzenie pieniędzy, Załóżmy, że osoba zdeponowała tysiąc dolarów w banku, a wymóg rezerwowy wynosi 20 procent., Bank był zobowiązany do utrzymania $200 w rezerwie, ale mógł pożyczyć $ 800 . Pożyczka 800 dolarów spłaciła telewizor i została zdeponowana w innym banku, który z kolei zatrzymał 20 procent, ale pożyczył 640 dolarów komuś innemu. W tym momencie stworzono 1440 dolarów i wykorzystano na zakupy.

System Rezerwy Federalnej wpływa bezpośrednio na podaż pieniądza narodu poprzez dostosowanie ilości rezerw, które banki członkowskie muszą utrzymywać. Jeśli wymóg rezerwy 15 procent został obniżony do 10 procent, więcej pieniędzy było dostępne dla firm i osób fizycznych na pożyczki. Podaż pieniądza może wzrosnąć., W przeciwieństwie do tego, gdyby wymóg rezerwy został podniesiony do 30 procent, można byłoby pożyczyć mniej pieniędzy, a podaż pieniądza skurczyła się.

pierwsze banki w Stanach Zjednoczonych były czarterowane przez stany i nie były zobowiązane do utrzymywania rezerw. Do 1820 roku kilka banków w Nowym Jorku i Nowej Anglii zawarło umowy wykupu, pod warunkiem, że w ich skarbcach przechowywany jest wystarczający depozyt złota, aby zagwarantować papierowe pieniądze. W istocie te złoża złota stanowiły pierwsze wymagane rezerwy., Większość stanów nadal nie wymagała rezerwy, gdy w 1861 roku rozpoczęła się amerykańska wojna secesyjna (1861-1865). W 1863 roku ustawa O Banku Narodowym ustanowiła wymogi rezerwowe w celu zapewnienia płynności, możliwości zaspokojenia potrzeb gotówkowych klientów, zwłaszcza w okresie paniki finansowej. Seria operacji bankowych na przełomie XIX i XX wieku pokazała, że zapotrzebowanie na rezerwy w niewielkim stopniu pomogło w zapewnieniu płynności. Utworzony w 1913 roku System Rezerwy Federalnej stał się pożyczkodawcą ostatniej deski ratunku, zdolnym zaspokoić potrzeby gotówkowe., Pojęcie rezerwy spełniającej wymogi płynności zniknęło. Zamiast tego zapotrzebowanie na rezerwy przekształciło się w narzędzie polityki pieniężnej Systemu Rezerwy Federalnej do kontrolowania podaży pieniądza i warunków kredytowych kraju.

Zobacz też: System Rezerwy Federalnej, Ustawa o rezerwach federalnych

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *