Wczesne życie:
James Maitland Stewart urodził się 20 maja 1908 roku w małym miasteczku Indiana w stanie Pensylwania. Jego rodzice, Elizabeth i Alexander Stewart, byli pochodzenia irlandzkiego i szkockiego i obaj byli Prezbiterianami kościoła. Jego ojciec prowadził udany sklep z narzędziami i był znanym i szanowanym obywatelem miasta. Zaszczepił synowi poczucie ciężkiej pracy, oszczędności i odpowiedzialności., Po matce, która była znakomitą pianistką, Stewart odziedziczył talent artystyczny, podobnie jak jego młodsze siostry, Mary i Virginia.
Stewart miał dwie dziecięce pasje, które później miały pomóc zdefiniować jego życie: występy i lotnictwo. Jako chłopiec nauczył się grać na akordeonie, wystawiał sztuki w domu i w szkole. Spędził też wiele godzin budując modele samolotów i marząc o zostaniu pilotem.
Kiedy miał 15 lat, Stewart uczęszczał do all-boys prep school, Mercersburg Academy., Po ukończeniu studiów w 1928 roku studiował na Princeton University, macierzystej uczelni, gdzie uzyskał dyplom z architektury. Mimo że był wybitny w tej dziedzinie, był przyciągany do działalności dramatycznej i muzycznej uczelni. Jego umiejętności akordeonowe umożliwiły mu wejście do Klubu Triangle w Princeton, gdzie poznał przyszłego reżysera/producenta Josha Logana. Stewart wkrótce przeniósł się z gry na akordeonie do odgrywania głównych ról w musicalach.,
Po ukończeniu studiów w 1932 roku Stewart przyjął zaproszenie Logana do letniej spółki akcyjnej, University Players, na Cape Cod, gdzie poznał Henry ' ego Fondę, z którym zaprzyjaźnił się na całe życie. W tym samym roku oboje przeprowadzili się do Nowego Jorku, gdzie mieszkali razem i starali się zarabiać na życie na scenie.
w 1934 roku Stewart zdobył swoją pierwszą główną rolę na Broadwayu w sztuce „Żółty Jack”. W następnym roku Stewart przeniósł się do Hollywood z kontraktem ze studia., Ponownie, On i Fonda, którzy już przeprowadzili się do Hollywood, dzielili miejsce do życia.
Wczesna kariera filmowa:
Stewart zadebiutował w 1935 roku w filmie Murder Man ze Spencerem Tracy. W ciągu kolejnych pięciu lat nakręcił ponad 20 filmów. To właśnie w tym czasie ukształtowała się jego ekranowa postać: skromny, mały bohater miasta, skromny, ale silny; nawowy i idealistyczny; niewygodny i nieskomplikowany, ale jakoś wciąż czarujący i debonair. Dzięki swemu wspaniałemu poczuciu humoru i nienagannemu wyczuciu czasu, Stewart błyszczał zarówno w komediowych, jak i dramatycznych scenach.,
W latach 1935-1940 Stewart nakręcił jedne ze swoich najlepszych filmów, w tym: Mr. Smith Goes to Washington Franka Capry, film, który uczynił Stewarta gwiazdą i zdobył nominację do Oscara, oraz Philadelphia Story, za który zdobył Oscara dla najlepszego aktora.
podczas tych wczesnych lat w Hollywood Stewart nie zapomniał o swojej pasji do latania. Zdobył licencję pilota, kupił swój pierwszy samolot, a w 1938 uzyskał licencję pilota komercyjnego. Jego umiejętności lotnicze przygotowały go do wojny.,
wojna:
W 1941 r.wstąpił do armii, a w wieku 32 lat został przyjęty do wojska. Ku jego frustracji, był przetrzymywany w Stanach przez dwa lata, szkoląc pilotów i robiąc filmy promocyjne, pomimo jego próśb o zagraniczne delegowanie. Ostatecznie w 1943 roku został wysłany do Anglii w stopniu kapitana w 8 Pułku lotniczym.,
Stewart ostatecznie poprowadził co najmniej 20 misji bombowych nad Niemcami, latając B-24 jako pilot dowódcy, dowódca skrzydła lub dowódca eskadry. Otrzymał liczne odznaczenia wojskowe, m.in.: Distinguished Flying Cross z dwoma gronami liści dębu, Air Medal z trzema gronami liści dębu oraz Francuski Croix de Guerre z palmą.
pod koniec wojny Stewart awansował do stopnia pułkownika i wrócił do domu jako bohater. Pozostał w rezerwie Sił Powietrznych, a w 1959 został awansowany na generała brygady, co czyni go najwyższym rangą artystą w armii amerykańskiej., Odszedł z rezerwy sił powietrznych w 1968 roku, kiedy został odznaczony Distinguished Service Medal.
powojenna Kariera:
Jimmy Stewart powrócił do Hollywood w 1945 roku. Nie przedłużył kontraktu z MGM, ale podpisał kontrakt z agencją talentów, MCA. Jego pierwszym filmem po wojnie było cudowne życie w reżyserii Franka Capry. Mimo że film nie był wówczas sukcesem komercyjnym, Stewart otrzymał trzecią nominację do Oscara i od tego czasu stał się amerykańskim klasykiem. Jest powszechnie uważany za jeden z najlepszych występów Stewarta.,
w powojennej karierze Stewarta portretował postacie bardziej subtelne i skomplikowane niż wcześniej: niespokojnych, kwestionujących bohaterów, rozdartych między siłą a wrażliwością, przekonaniem i wątpliwościami. Nikt nie znosi wewnętrznego konfliktu lepiej niż Jimmy Stewart.
karierę Stewarta rozpoczął w latach 50. XX wieku. dekadę rozpoczął od Harveya, za który otrzymał czwartą nominację do Oscara. Później, w 1970 roku, wystąpił na Broadwayu (co zrobił krótko w 47), grając u boku Helen Hayes, a w 1975 roku, reaktywował ją w Londynie.,
jego twórczość w latach 50.definiowana była przez współpracę z dwoma reżyserami. Jednym z nich był Anthony Mann, z którym Stewart nakręcił osiem filmów, w tym bardzo udany western, Winchester 73. Film ten był kamieniem milowym w historii Hollywood, ponieważ Agent Stewarta, Lew Wasserman, zawarł umowę z Universal Studios, w której aktor otrzymywał tantiemy, a nie stałą pensję. To stanowiło precedens, który zwiastował koniec i tak już upadającego systemu studyjnego, w którym duże studia kontrolowały kariery aktorów, których mieli na kontrakcie.,
drugim reżyserem, który wywarł duży wpływ na powojenną karierę Stewarta był Alfred Hitchcock, z którym aktor nakręcił cztery filmy, w tym klasykę, tylną szybę i zawrót głowy.
w 1959 roku Stewart zdobył swoją ostatnią nominację do Oscara za Anatomię morderstwa. Lata 60. i 70. przyniosły kilka udanych filmów, w tym westerny Johna Forda, dwóch jeździło razem i człowiek, który zastrzelił Liberty Valance. Stewart zaczął także występować w telewizji. Wystąpił w komedii NBC „Jimmy Stewart Show” i serialu kryminalnym CBS „Hawkins”, za który zdobył Złoty Glob., W latach 70.i 80. regularnie pojawiał się w The Tonight Show Johnny 'ego Carsona, często czytając wiersze, które pisał w różnych okresach swojego życia. W 1989 roku Stewart opublikował swoją pierwszą i jedyną książkę, kompilację swoich wierszy, zatytułowaną Jimmy Stewart and his Poems.
w późniejszych latach Stewart wiele czasu poświęcał na przyjmowanie nagród, w tym honorowego Oscara za całokształt twórczości w 1984 roku i prezydenckiego medalu wolności w 1985 roku, najwyższego cywilnego odznaczenia w Ameryce., Jego ostatnią rolą filmową była w 1991 roku, jako głos szeryfa Wylie Burpa w filmie animowanym An American Tale: Fievel Goes West.
życie osobiste:
9 sierpnia 1949 roku Jimmy Stewart poślubił 31-letnią Glorię Hatrick, z którą miał dwóch synów z poprzedniego małżeństwa, Ronalda (wtedy 5) i Michaela (wtedy 3) McLeana. 7 maja 1951 roku przyszły na świat bliźniaczki Kelly i Judy. Gloria i Jimmy byli małżeństwem przez 45 lat, aż do śmierci Glorii na raka płuc w 1994 roku. Przez całe małżeństwo mieszkali w tym samym domu w Beverly Hills., W latach 50-tych, On i Gloria pojawili się kilka razy razem w Jack Benny Show, gdzie poczucie humoru Glorii było oczywiste, podobnie jak zabawa, którą oboje mieli razem. Żadne z ich dzieci nie pracowało w show-biznesie. W 1969 roku, pasierb Ronald, 2nd Lt w Marines, zginął w Wietnamie.
począwszy od lat 60., Stewart przejął pasję Glorii do zwierząt i przyrody. Często podróżowali do Afryki na fotograficznych Safari, często z dziećmi. Wspierali liczne organizacje charytatywne na Rzecz Zwierząt i dzikiej przyrody., Stewartowie byli również wielkimi zwolennikami edukacji i Szpitala Św. Jana w Santa Monica, zbierając pieniądze z Maratonu sztafetowego Jimmy ' ego Stewarta, współgospodarzem z Robertem Wagnerem, imprezy, która odbywała się corocznie przez ponad 20 lat.
Jako znany konserwatywny Republikanin, był bardzo marginalnie zaangażowany w politykę dzięki poparciu Partii Republikańskiej, w szczególności przez kampanię na rzecz Ronalda Reagana., W 1988 roku Stewart zaangażował się w walkę z koloryzacją klasycznych czarno-białych filmów, występując w Kongresie w tej sprawie.
w 1994 roku, po śmierci Glorii, James Stewart pojawiał się bardzo rzadko publicznie. Zmarł na zator płucny 2 lipca 1997. Miał 89 lat.