Szkolenie aktorskie (1946-1951)
Po zakończeniu ii Wojny Światowej Bronson pracował w wielu dorywczych pracach, aż dołączył do grupy teatralnej w Filadelfii w stanie Pensylwania. Później mieszkał w Nowym Jorku z Jackiem Klugmanem, podczas gdy obaj aspirowali do gry na scenie., W 1950 ożenił się i przeniósł się do Hollywood, gdzie zapisał się na lekcje aktorstwa i zaczął szukać małych ról.
wczesne role filmowe (1951-1954)
pierwszą rolę filmową Bronsona — niewydaną — zagrał marynarz w You 're in the Navy Now w 1951 roku w reżyserii Henry' ego Hathawaya., W 1951 wystąpił w filmie The Mob (1951); the People Against O”Hara (1951) w reżyserii Johna Sturgesa; Bloodhounds of Broadway (1952); Battle Zone (1952); Pat and Mike (1952) jako bokser i egzekutor mafii; kurier dyplomatyczny (1952); my Six Convicts (1952); The married Kind (1952); Red Skies of Montana (1952).
w 1952 roku Bronson boksował w ringu z Royem Rogersem w” show Rogers ” nokaut. Pojawił się w odcinku The Red Skelton Show jako bokser w skeczu ze Skeltonem w roli „kalafiora Mcpugga”., Wystąpił wraz z Lee Marvinem w epizodzie Biff Baker w USA, serialu szpiegowskim CBS z Alanem Hale Jr.
Bronson miał znaczącą rolę drugoplanową jako Indianin w Apaczach (1954) dla reżysera Roberta Aldricha, który następnie ponownie użył go w Vera Cruz (1954). Bronson wywarł wtedy silny wpływ jako główny złoczyńca w westernie Alana ladda jako morderczy Wojownik Modoków, Kapitan Jack( oparty na prawdziwej osobie), który lubi nosić tuniki żołnierzy, których zabił.
miał role w Tennessee Champ (1954) dla MGM i Crime Wave (1954) w reżyserii de Totha.,
w 1954 roku, podczas obrad Komisji ds. działalności ONZ (HUAC) zmienił nazwisko z Buchinsky na Bronson na sugestię swojego agenta, który obawiał się, że nazwisko Wschodnioeuropejskie może zaszkodzić jego karierze.
jako „Charles Bronson” (1955-1958)
jako „Charles Bronson”, można go było zobaczyć w Target Zero (1955), Big House, U. S. A. (1955) i Jubal (1956).,
Bronson zagrał główną rolę w serialu kryminalnym Szeryf z Cochise z Johnem Bromfieldem w roli głównej.
w 1957 roku Bronson został obsadzony w westernowej serii Colt .45 jako wyjęty spod prawa Danny Arnold w odcinku „Młoda Broń”. Zagrał rolę drugoplanową w filmie sama Fullera”Run of the Arrow” (1957).
w 1958 roku Bronson pojawił się jako Butch Cassidy w telewizyjnym westernie Tales of Wells Fargo w odcinku pt. „Butch Cassidy.,”
czołowy człowiek (1958-1960)
Bronson w Man with a Camera, 1959
Bronson zdobył główną rolę w serialu kryminalnym ABC Człowiek Z Kamerą (1958-1960), w którą sportretował Mike ' a Kovaca, byłego fotografa wojennego, freelancera w Nowym Jorku.
został obsadzony w głównych rolach męskich w niektórych niskobudżetowych filmach, w szczególności w Machine-Gun Kelly (1958), biografii prawdziwego gangstera w reżyserii Rogera Cormana. Zagrał także w filmie wojna gangów (1958), gdy rozpętało się piekło (1958) i Showdown at Boot Hill (1959).,
w telewizji zagrał Steve 'a Ogrodowskiego, oficera wywiadu marynarki wojennej, w dwóch odcinkach wojskowego sitcomu/dramatu CBS Hennesey z Jackie Cooperem w roli głównej, a także Rogue' a Donovana, zbiegłego mordercę w Yancy Derringer (odcinek: „Piekło i wysoka woda”). Bronson zagrał u boku Elizabeth Montgomery w odcinku”Strefa mroku” („Two”, 1961). Wystąpił w pięciu odcinkach serialu Richard Boone ' s Have Gun – Will Travel (1957-63).
Bronson zagrał drugoplanową rolę w drogim filmie wojennym, Never So Few (1959) w reżyserii Johna Sturgesa., Bronson został obsadzony w 1960 roku w odcinku” Zigzag ” Riverboat z Darrenem Mcgavinem w roli głównej. W tym samym roku został obsadzony w roli „Dutch Malkin ” w epizodzie” The Hojny polityk ” wyspiarzy z 1960 roku. W 1960 roku Bronson pojawił się jako Frank Buckley w telewizyjnym westernie Laramie w odcinku zatytułowanym ” Street Of Hate.,”
czołowy aktor drugoplanowy w Hollywood (1960-1968)
w 1960 roku zdobył uwagę w filmie Johna Sturgesa” Siedmiu wspaniałych”, w którym jako jeden z siedmiu rewolwerowców biorących udział w obronie bezbronnych. Podczas kręcenia filmu Bronson był samotnikiem, który według Eli Wallacha trzymał się samego siebie. Za tę rolę otrzymał 50 tysięcy dolarów. Ta rola sprawiła, że stał się ulubionym aktorem wielu w byłym Związku Radzieckim, takich jak Władimir Wysocki.,
AIP obsadził Bronsona w romantycznej roli mistrza świata (1961), wspierając Vincenta Price ' a. Miał rolę drugoplanową w MGM”s a Thunder of Drums (1961), ale większą rolę w X-15 (1961).
w 1961 roku Bronson został nominowany do Nagrody Emmy za drugoplanową rolę w odcinku „Memory in White” serialu CBS”General Electric Theater”, którego gospodarzem był Ronald Reagan. W 1962 roku wystąpił u boku Elvisa Presleya w Kid Galahad. W 1963 roku wystąpił w serialu Imperium.,
Sturges obsadził Bronsona w innej hollywoodzkiej produkcji, wielkiej ucieczce (The Great Escape, 1963), jako klaustrofobicznego polskiego jeńca wojennego, porucznika Danny ' ego Velińskiego, zwanego „królem tunelu” (przypadkowo Bronson naprawdę miał klaustrofobię z powodu pracy w kopalni w dzieciństwie). Film był wielkim hitem, a Bronson miał jedną z głównych ról, ale nadal grał czarnego charakteru w 4 dla Teksasu (1963) dla Roberta Aldricha.
w sezonie telewizyjnym 1963-64 Bronson wcielił się w postać Linca, upartego mistrza wagonu w serialu ABC „Podróże Jaimie McPheeters”., W 1964 roku Bronson wystąpił gościnnie w jednym z odcinków westernowego serialu Bonanza jako Harry Starr („The Underdog”).
Bronson w podróży Jaimie McPheeters, 1963
Bronson miał główną rolę w Guns of Diablo (1965), Western. W sezonie 1965-1966 wystąpił gościnnie w jednym z odcinków legendy o Jesse Jamesie. W 1965 roku Bronson został obsadzony w roli Velasqueza, eksperta od wyburzeń, w trzecim sezonie serialu „dziedzictwo” na antenie ABC ” s WW II drama Combat!.,
miał stosunkowo niewielką rolę w Battle of the Bulge (1965) i był czwarty w MGM”The Sandpiper” (1966), który Popularność gwiazd Richard Burton i Elizabeth Taylor doprowadziły do wielkiego sukcesu. Był trzeci w tej kategorii (1966).
w 1967 roku wystąpił gościnnie jako Ralph Schuyler, Tajny agent rządowy w odcinku „The One That Got Away” na antenie ABC”The Fugitive”.
w tym samym roku Aldrich dał Bronsonowi znakomitą rolę w parszywej dwunastce (1967), gdzie zagrał skazańca z celi śmierci, wcielonego do misji samobójczej., To był ogromny sukces kasowy, ale Bronson był tylko trzecim liderem. Nie udało mu się przejść na gwiazdę głównych filmów studyjnych w Hollywood. W „Villa Rides” (1968) wspierał Roberta Mitchuma i Yula Brynnera, grając w realu Rodolfo Fierro.
gwiazdy w Europie (1968-1972)
Bronson zdobył poważną sławę w europejskich filmach. Kręcił Wille, gdy producenci francuskiego filmu „Adieu l” ami szukali amerykańskiej partnerki dla Alaina Delona. Agent Bronsona, Paul Kohner, wspominał później, że producent powiedział aktorowi, że w amerykańskim przemyśle filmowym wszystkie pieniądze, cały rozgłos, trafiają na bohaterów pretty boy. W Europie… publiczność przyciąga charakterem, a nie twarzą.”
film odniósł duży sukces w Europie., Jeszcze bardziej popularny był Once Upon a Time in the West (1968), gdzie Bronson grał na harmonijce. Reżyser, Sergio Leone, nazwał go kiedyś „najlepszym aktorem, z którym kiedykolwiek pracowałem” i chciał obsadzić Bronsona w roli głównej w 1964 roku „garść dolarów”. Bronson odrzucił go, a rola zapoczątkowała Clinta Eastwooda do sławy Filmowej. Film był największym hitem 1969 roku we Francji.
Bronson zagrał główną rolę we francuskim thrillerze Rider on the Rain (1970), który był wielkim hitem we Francji. Film zdobył nagrodę Złotego Globu dla najlepszego filmu obcojęzycznego.
Bronson zagrał w kilku francusko-włoskich filmach akcji, Violent City (1970) i Cold Sweat (1970)., Wystąpił we francuskim thrillerze Someone Behind the Door (1971) u boku Anthony ' ego Perkinsa, a następnie wystąpił w innym wyreżyserowanym przez Younga, francusko-hiszpańsko-włoskim westernie Red Sun (1971). The Valachi Papers (1972) był trzeci z Youngiem; Bronson zagrał Josepha Valachiego.
w tym samym roku ta zagraniczna sława przyniosła mu wraz z Seanem Connery ' m specjalną nagrodę Złotego Globu w kategorii „Ulubiony film Świata – Mężczyzna”.
powrót do USA, and stardom (1972-1974)
w 1972 roku Bronson rozpoczął serię udanych filmów akcji dla United Artists, począwszy od Ziemi Chato (1972), chociaż wcześniej wystąpił w kilku filmach dla UA w latach 60. (Siedmiu wspaniałych itp.).
Kraina Chato to pierwszy film zrealizowany z reżyserem Michaelem Winnerem. Z Bronsonem wystąpił w filmie Mechanik (1972) i kamienny Zabójca (1973). Bronson współpracował ze Sturgesem przy produkcji „Chino” (1973), a następnie „Pan Majestyk” (1974) z Richardem Fleischerem na podstawie książki Elmore ' a Leonarda.,
jednym z filmów UA wprowadzonych do krajowego mainstreamu było Violent City, włoski film pierwotnie wydany za granicą w 1970 roku, ale nie wydany w USA aż do 1974 roku pod tytułem The Family.
,
Seria Death Wish and departure from United Artists (1974-1980)
Bronson jako Dan Shomron w Raid on Entebbe (1977)
najbardziej znana rola Bronsona pojawiła się w wieku 52 lat w Death Wish, jego najpopularniejszy film, z reżyserem Michaelem winnerem. Zagrał Paula Kersey ' a, odnoszącego sukcesy nowojorskiego architekta, który zmienia się w mściciela walczącego z przestępczością po tym, jak jego żona została zamordowana, a córka zgwałcona. W ciągu następnych dwóch dekad film doczekał się czterech sequeli, wszystkie z Bronsonem w roli głównej.,
Bronson zagrał w dwóch filmach w reżyserii Toma Gries ' a: Breakout (1975) i Breakheart Pass (1975), Western adaptowany na podstawie powieści Alistaira MacLeana, który był rozczarowaniem kasowym. Zagrał także w debiucie reżyserskim Waltera Hilla, Hard Times (1975), grając ulicznego wojownika z czasów depresji, zarabiającego na życie w nielegalnych pojedynkach na gołe pięści w Luizjanie. Zdobył dobre recenzje. W 1975 roku Bronson osiągnął swój szczyt w losowaniu box-office, zajmując czwarte miejsce, za Robertem Redfordem, Barbrą Streisand i Alem Pacino.,
Bronson nakręcił Western komediowy Dla UA, From Noon till Three (1976), ale nie został dobrze przyjęty. W Warner Bros nakręcił St. Ives (1976), swój pierwszy film z reżyserem J. Lee Thompsonem. Zagrał dana Shomrona w „Raid on Entebbe” (1977), a następnie ponownie wystąpił z Thompsonem w „The White Buffalo” (1977), wyprodukowanym przez Dino De Laurentiis dla UA. UA wydał także Telefon (1977) w reżyserii Dona Siegela.
Bronson nakręcił dwa filmy dla ITC, miłość i kule (1979) i Borderline (1980)., W filmie Caboblanco (1980) zagrał Alberta Johnsona w Death Hunt (1981) u boku Lee Marvina.
era Cannon Films (1982-1989)
w latach 1976-1994 Bronson zlecał wysokie zarobki, aby zagrać w wielu filmach produkowanych przez mniejsze firmy produkcyjne, w szczególności Cannon Films, dla których powstały niektóre z jego ostatnich filmów.
Bronson otrzymał 1,5 miliona dolarów od Cannona za rolę w filmie Życzenie śmierci II (1982) w reżyserii Michaela Winnera. W opowiadaniu architekt Paul Kersey (Bronson) przenosi się z córką do Los Angeles., Po tym, jak zostaje zamordowana z rąk kilku członków gangu, Kersey ponownie staje się mścicielem. Film odniósł duży sukces w box office.
Cannon Films zatrudnił Bronsona do filmu 10 to Midnight (1983), w którym zagrał policjanta ścigającego seryjnego mordercę. Film jest czwartą współpracą Bronsona z reżyserem J. Lee Thompsonem. W obsadzie drugoplanowej znaleźli się Lisa Eilbacher, Andrew Stevens, Gene Davis, Geoffrey Lewis i Wilford Brimley.
ITC Entertainment zatrudniło Thompsona i Bronsona do filmu The Evil That Men Do (1984), w którym wystąpili Theresa Saldana i Joseph Maher., Film został zaadaptowany przez Davida Lee Henry 'ego i Johna Crowthera na podstawie powieści R. Lance' a Hilla pod tym samym tytułem. Bronson gra byłego zabójcę, który wychodzi z emerytury, aby pomścić śmierć swojego przyjaciela dziennikarza.
Cannon ponownie połączył się z Bronsonem i zwycięzcą Death Wish 3 (1985). Jest to ostatni film wyreżyserowany przez zwycięzcę. Kersey powraca do walki z nowojorskimi ulicznymi gangami punków, otrzymując milczące wsparcie od porucznika nowojorskiej policji (Ed Lauter).,
Bronson na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1987 roku
w filmie Prawo Murphy 'ego (1986) w reżyserii Thompsona Bronson gra Jacka Murphy' ego, zatwardziałego, antyspołecznego detektywa LAPD, który zamienia się w alkohol, aby znieczulić ból surowej rzeczywistości. Jego była żona (Angel Tompkins) została striptizerką, a jego kariera zmierza donikąd. Jego świat zostaje wywrócony do góry nogami, gdy była skazaniec (Carrie Snodgress) wrabia go za umieszczenie jej w więzieniu na początku jego kariery.,
Bronson zmienił nieco tempo w filmie telewizyjnym „akt zemsty” (1986), w którym zagrał prawdziwego pracownika związkowego Józefa Jabłońskiego. Został wyreżyserowany przez Johna Mackenzie. Film powstał na podstawie książki „akt zemsty” Trevora Armbristera, opowiadającej o korupcji, do której doszło podczas wyborów prezydenckich w 1969 roku. Premiera odbyła się 21 kwietnia 1986 roku.,
bardziej typowe dla tego okresu były cztery filmy akcji Cannon: Assassination (1987) w reżyserii Petera Hunta oraz trzy z Thompsonem: Death Wish 4: The Crackdown (1988), Messenger of Death (1989) i Kinjite: Forbidden Subjects (1989).
ostatnie lata
Wystąpił w kilku filmach telewizyjnych: tak, Virginia, jest Święty Mikołaj i wilk morski (1993).
ostatnia rola Bronsona w filmie kinowym to”Death Wish V: THE Face of Death”Z 1994 roku., Jego ostatnimi filmami były trylogia filmów telewizyjnych: Rodzina gliniarzy (1995), Breach of Faith: a Family of Cops 2 (1997) i rodzina gliniarzy 3 (1999).