Cheng Ho lub Zheng Heboth: jŭng Ho , 1371–ok.1433, admirał, dyplomata i odkrywca w okresie chińskiej dynastii Ming. W wieku 10 lat został schwytany przez chińskie wojska w Yunnan, wykastrowany i wysłany do armii. Awansował w szeregi, został oficerem, a w 1404 roku został mianowany wielkim eunuchem przez cesarza Yung-lo. W następnym roku cesarz wybrał go na dowódcę pierwszej z siedmiu epickich wypraw (1405-33), które służyły zwiększeniu chińskich wpływów politycznych oraz zwiększeniu daniny i handlu., Płynąc do Azji (1405-7) dowodził 62 statkami z porcelaną, lakierem, jedwabiem, klejnotami i innymi dobrami luksusowymi. Następnie dowodził flotami liczącymi od około 50 do ponad 100 statków, z których niektóre miały 153 m długości, a następnie pływał do Indii, Sri Lanki, Arabii, Afryki i Egiptu. W swojej czwartej podróży (1413-15) Cheng powrócił z wysłannikami z 30 obcych państw, którzy złożyli hołd cesarzowi i odpłynęli do domu w jego szóstej podróży (1421-23)., Chociaż Chiny powróciły do polityki izolacjonistycznej po śmierci cesarza (1424), Cheng odbył ostatnią podróż (1431-33). Kontrowersyjna teoria głosi, że Cheng odkrył nowy świat podczas swojej podróży w 1420 roku, około 70 lat przed Kolumbem.
Patrz L. Levathes, When China Ruled the Seas (1994); G. Menzies, 1421: the Year China Discovered America (2003).