Chilean Rose Hair Tarantula

Uwaga: Zwierzęta edukacyjne są zwierzętami „za kulisami” & pojawiają się publicznie tylko podczas wydarzeń edukacyjnych. Obejmuje to zaplanowane wydarzenia lub programy, takie jak codzienne mieszanie zwierząt, prywatne programy na miejscu i zoo osiąga. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z [email protected].

Program i Informacje ogólne

tarantule róż chilijskich są spokojnymi, uległymi pająkami pochodzącymi z pustynnych zarośli w Ameryce Południowej., Mają ciemne ciała z różowymi włosami.

te aktywne drapieżniki wykorzystują swój rozmiar ciała, aby pokonać zdobycz.

ogólny kolor jest brązowy do Czarnego z różowymi włosami na twardej skorupie górnej części ciała. Kły tarantuli składają się pod ciałem, co oznacza, że musi uderzyć w dół, aby nabić swoją ofiarę. Tarantule mają cztery pary odnóży lub łącznie osiem odnóży.

ponadto mają cztery inne wyrostki w pobliżu ujścia zwane chelicerae i pedipalps. Chelicerae zawierają kły i jad, podczas gdy pedipalpy są używane jako czułki i pazury; oba pomagają w karmieniu., Pedipalpy są również używane przez samca jako część rozmnażania.

cechy wspólne
Tarantula różana jest tarantula umiarkowanie duża. W pełni dojrzały włos róży może osiągnąć około 6 cali w całkowitej rozpiętości nóg. Osiągają pełny rozmiar w ciągu około 3-4 lat. Zwykle są ciemnobrązowe, czarniawe lub szare w kolorze bazowym. Niektóre chilijskie różane tarantule mają pomarańczowe / rudawe włosy na całym ciele, podczas gdy inne mają opalone ciało z różowymi włosami, a niektóre mają miedziane włosy. Mają osiem oczu; są bardzo małe i na ogół niezbyt silne.,
Habitat and Global Range

spotykany w całym północnym Chile. Występuje także w Boliwii i Argentynie. Zamieszkują głównie pustynie i zarośla. Lubią kopać nory w ziemi.

dieta

nocny drapieżnik małych stawonogów. Ofiarę wstrzykuje się jadem i enzymami, które zaczynają rozkładać ją na płyny przyswajalne. Nie kręcą sieci, aby złapać jedzenie, będą ścigać zdobycz, aby wstrzyknąć jad.

zachowanie i cykl życia

Tarantula różana jest znana jako jedna z najbardziej potulnych ze wszystkich tarantuli., Jednak są agresywne wobec siebie, nawet samice będą walczyć, jeśli pozostaną w tym samym pomieszczeniu. Samica również w końcu zjada samce, jeśli pozostaną zbyt długo razem. Tarantule mają tendencję do ukrywania się w ciągu dnia i polowania w nocy. Jak wszystkie gatunki tarantuli z Nowego Świata, pająki te mogą oderwać włosy od brzucha, powodując irytującą reakcję u napastnika. Po krótkim pokazie pokonają pośpieszny odwrót lub po prostu odejdą. Osobniki o dużej rozpiętości często wykazują ciemną łysą plamę na odwłoku od odpychania włosów., Pająki są jajowate, co oznacza, że składają jaja.

dojrzały mężczyzna wyprodukuje sieć plemników, w której złoży swoją spermę, a następnie wciągnie ją w palp, po czym jest gotowy do zalotów. Podejdzie ostrożnie do schroniska samicy, stukając i wibrując nogami. Samica zostanie „zwabiona” z nory lub schronienia, a samiec Zwykle wysunie się do przodu, aby użyć haków do trzymania chelicerae samicy (części pyska, które trzymają kły) i popchnąć ją do pozycji niemal pionowej, aby dać sobie dostęp do epigyne samicy (otworu samicy) do krycia.,

po zapłodnieniu samica w kolejnych tygodniach wytworzy worek jajowy. Ten gatunek wytwarza duże worki jajowe, zwykle zawierające ponad 500 dzieci. Zazwyczaj samiec umiera w tygodniach po udanym kryciu.

Żyją w norach w ziemi, które wykopali lub znaleźli opuszczone przez gryzonie. Nora jest wyłożona jedwabiem produkowanym przez pająka. Nie tworzą sieci antenowych ani łowiących żywność. Niedojrzałe tarantule liną do 4 razy w roku; dorosłe samice liną raz w roku przez całe dorosłe życie., Dorosłość osiąga w wieku 8-12 lat; okres godowy przypada na jesień. 100 lub więcej jaj składa się w jedwabnym woreczku..

Ciekawostki

• wszystkie pająki mają jad skuteczny na małe stawonogi. Włosowate szczeciny tarantuli służą im na wiele sposobów, ale przede wszystkim jako struktury czuciowe. Niektóre są wrażliwe na ciśnienie, inne na ciepło lub ruch powietrza lub wibracje. Oczy są stałe i wyczuwają światło, ciemność i cienie; znajdują się na górnej części głowotułowia i nie widzą pod ani bezpośrednio z przodu.,
• żadne tarantule nie są niebezpieczne dla ludzi, ale ciężkie rękawice są nadal noszone podczas obchodzenia się z nimi, ponieważ ich ugryzienie byłoby bolesne. Nie odrywają włosów na brzuchu w obronie, jak robią to niektóre tarantule, ale wszelkie upuszczone włosy są irytujące dla opiekuna.
• samice tarantul mogą żyć do 25 lat, podczas gdy samce 5-10 lat.
• gdy wyrastają z istniejącej skóry, wszystkie tarantule regularnie przechodzą przez rozległe linienie, zrzucając całą skórę, a także Okładziny jamy ustnej, narządów oddechowych, żołądka i narządów płciowych.,
• mają kły i jad. Ich jad robi dwie rzeczy. Pierwszą rzeczą jest to, że neurotoksyny w jadu atakują układ nerwowy ofiary i powodują śmierć z powodu niewydolności serca lub zaprzestania czynności oddechowych. Drugą rzeczą, która się dzieje, jest hemotoksyny atakują układ krążenia i tkanki ciała. Krew może się zagęścić lub nawet rozrzedzić, jad zacznie rozkładać tkankę wewnętrzną, pająki nie mają soków trawiennych, więc ten proces trawienia jest przydatny.,
• tarantule mogą regenerować nogę, jeśli jedna zostanie zgubiona
• istnieje ponad 800 gatunków tarantul
• tarantule są bardzo kruche, jeśli zostaną upuszczone. Ich odwłok może pękać
• w przeciwieństwie do innych pająków, tarantule nie łapią zdobyczy w sieci. Śledzą i atakują swoją zdobycz, podobnie jak jaguar.
• Większość tarantul może wytrzymać tygodnie bez jedzenia, ale woda jest konieczna.
• największym pająkiem jest ptak Goliat zjadający Tarantula, który może mieć rozpiętość nóg 12 cali. Pomimo imponujących rozmiarów jad nie jest trujący dla ludzi.,
• większość gatunków tarantuli nie ma jadu szczególnie szkodliwego dla człowieka, ale zawsze istnieje szansa na indywidualne reakcje alergiczne na ukąszenia.
• najmniejszy Odkryty do tej pory gatunek tarantuli ma tylko rozmiar paznokcia.
• do najbardziej jadowitych gatunków pająków należą: Czarna Wdowa, pustelnik brunatny, Pająk długonogi, Pająk lejkowaty Sydney i Pająk wędrowny Brazylijski. Toczy się debata o tym, który jest najbardziej jadowity – Lejek Sydney czy wędrówka Brazylijska.