noszenie odzieży Viking Today
jeśli jesteś entuzjastą Wikingów, być może wiesz już, że istnieją liczne festiwale związane z Wikingami / skandynawskimi w USA i na całym świecie. Jeszcze bardziej popularne są irlandzkie / Celtyckie festiwale, szkockie gry góralskie i średniowieczne / renesansowe targi, z których wszystkie zazwyczaj obejmują silną obecność odtwarzaczy Wikingów., Część zabawy biorąc udział w tych festiwalach obejmuje przebieranie się za Wikinga, dowiedzieć się więcej o Viking historii i zakupy od sprzedawców, które oferują Viking inspirowane towarów. Zapisz się do naszej listy e-mail dla przyszłych aktualizacji o festiwalach zbliża się do Twojej okolicy.
istnieje wiele różnych interpretacji tego, jak wyglądali Wikingowie. Chociaż niektóre mogą być bardziej weryfikowalne niż inne, żaden pojedynczy obraz nie pasuje do ogromnej różnorodności epoki wikingów, która obejmowała ponad 250 lat i zamieszkiwała ponad tuzin obszarów geopolitycznych z szeroką gamą różnych kultur i wpływów., Podczas gdy istnieją znaczne znaleziska archeologiczne i aktywne badania naukowe, wiele z tego świata jest stracony czas. Szkoda więc, że czasami ludzie pozwalają na kłótnie o to, co może, ale nie musi być „dokładne”, wejść na drogę ich wspólnych interesów i uznania.
Wikingowie pozostawili taki ślad w historii, że tysiąc lat później ich wspomnienie wciąż przywodzi na myśl dramatyczne obrazy. Ale jak dokładne są te obrazy, napędzane przez Filmy, Gry wideo, a nawet Kreskówki? Co Wikingowie właściwie nosili na odzież lub zbroję i dlaczego?, Biorąc pod uwagę, że skóra, drewno i włókna naturalne szybko wracają na ziemię i rzadko trafiają w ręce archeologów, skąd w ogóle mamy wiedzieć o każdym detalu, w tym o różnych stylach i kolorach? Na przykład nowoczesna czarna koszulka może zacząć zanikać w ciągu kilku miesięcy. Mundur George ' a Washingtona jest nadal nienaruszony, ale oryginalny kolor niebieski całkowicie wyblakł do jasnożółtego. Jest więc zrozumiałe, że po tysiącu lat pozostałości odzieży Wikingów, zwłaszcza ich oryginalne kolory, są często spekulacyjne w najlepszym razie., Ten artykuł zawiera krótkie spojrzenie na to, co artefakty i źródła pisane mówią o odzieży i zbroi Wikingów i bada, jakie dowody istnieją, aby namalować dokładniejszy obraz.
różne cele / różne interpretacje
hollywoodzcy projektanci kostiumów
to nie zależy tylko od tego, kogo pytasz; zależy od celu pytania. Dla filmowców, projektantów gier wideo lub innych gawędziarzy poczucie autentyczności jest plusem – ale nie jest to najważniejsze., Kostiumy filmowe mają przede wszystkim przyciągnąć publiczność i dodać do emocjonalnego dramatu, który rozgrywa się na ekranie. Gdyby wszyscy z”Wikingów” History Channel Lub „The Last Kingdom” Netflixa nosili hełm w okularach i hauberk kolczugi, jak publiczność by ich odróżniła? Jak publiczność mogłaby nawiązać kontakt z postaciami, gdyby wszystkie wyglądały prawie tak samo? We wszystkich sztukach performatywnych – od garncarskiej maski greckich tragedii do malowania twarzy japońskiego Kabuki – kostium musi przekazywać poczucie charakteru., Tak więc każda postać, którą zobaczysz w danym dramacie Wikingów, będzie miała na sobie charakterystyczne ubrania. To ubranie ma ci coś powiedzieć o tej postaci. Te setki kostiumów również muszą być przystępne dla studia, ponieważ nawet budżety Hollywood nie są bezgraniczne.
rekonstrukcje historyczne
po przeciwnej stronie tego spektrum znajduje się poważny rekonstrukcja epoki wikingów. Ci mężczyźni i kobiety rozwijają swoje ubrania z miłością i troską, próbując jak najdokładniej odtworzyć swoją epokę nauki., Tylko prawdziwe style, autentyczne materiały i specyficzne dla epoki techniki rzemiosła wystarczą. Rekonstrukcja nie stara się „wyglądać fajnie”, ale stara się być historycznie dokładna. Dla wielu rekonstruktorów jedynymi odpowiednimi wyborami kostiumów są te, które są udowodnione poprzez artefakty lub żelazne stypendium. Dla niektórych spekulatywne ubrania (tj. to, co Wiking „mógł” nosić) Jest tak samo złe, jak wprost Fantazja.,
Speculative/LARP Clothing
w środku tego spektrum znajdziesz największą populację przypadkowych entuzjastów Wikingów, często określanych jako grający role na żywo (Larperzy) lub Cosplay, lub po prostu rodziny, które chcą ubierać się na lokalnym festiwalu. Podczas gdy ci ludzie szanują to, co hardkorowi rekonstrukcjoniści próbują zrobić, nie mają tego samego rodzaju osobistych zakazów lub przekonań przeciwko spekulacjom lub żarliwym wymaganiom noszenia tylko ubrań, które są dokładne dopasowane do tego, co znaleziono w garści odkryć archeologicznych., „Co jeszcze mogli nosić Wikingowie w tamtych czasach?”to dla nich ważne pytanie. Chcieliby wyglądać jak Viking, ale naprawdę nie przeszkadza, jeśli ich Tunika Viking wygląda jak len, ale jest rzeczywiście wykonane z bawełny dla komfortu …lub jeśli ich Viking spodnie mogą zawierać kieszenie ze względu na wygodę.
indywidualne wysiłki przypadają na wiele punktów tego spektrum. Różne cele dramatu, zabawy lub ścisłego realizmu dają różne rezultaty, ale entuzjazm jest taki sam.,
stosunek wikingów do ubioru i wyglądu
Wikingowie byli częścią silnej nordyckiej Kultury Honorowej, która ceniła indywidualną wartość i status. Z tego powodu Wikingowie potraktowali prezentację poważnie. Wiele grzebieni i przedmiotów do pielęgnacji ciała odzyskanych ze stanowisk archeologicznych przeczy kinowemu wizerunkowi brudnych barbarzyńców. Odzież była sposobem, w jaki Wikingowie pokazywali swój status i wyróżniali się.
jest to trafnie zilustrowane w starożytnych wierszach Rigsthuli, z poetyckiej Eddy., Wiersz opowiada o tym, jak Bóg, Heimdallr, obdarował społeczeństwo ludzkie uporządkowanymi klasami, a następnie opisuje, jak te klasy żyją, pracują, jedzą i ubierają się inaczej. Skaldowie tak mówią o karlach (klasie wolnej, która składała się z większości Wikingów):
jego broda była przycięta, | o”er jego brwi loki,
jego ubrania dopasowane blisko; | w rogu Klatka piersiowa.
kobieta usiadła | a Dycha dzierżyła,
przy tkaniu z ramionami | rozpostartymi pracowała;
na głowie miała opaskę, | na piersi fartuch;
na ramionach chustę | z zapięciami była.,
jarlowie (Klasa panująca) są opisywani w ten sposób:
pani usiadła, | na ramionach patrzyła,
wygładzała sukno, | i zakładała rękawy;
Gej był jej czapką, | na jej piersi były zapięcia,
szeroka była jej pociągiem,/z Niebieskiego była jej suknia,
już widzimy znaczenie, jakie Wikingowie umieszczali na odzieży. Poeta nie tylko używa ubrań jako obrazów, aby natychmiast odróżnić zamożnych od skromnych, ale także ukazuje kobietę Karla ciężką w pracy tkacką., W epoce Wikingów, ubrania były wykonane ręcznie – od strzyżenia owiec do tworzenia tkaniny do szycia i haftu. Niektóre ubrania dziś może być drogie, ale w epoce Wikingów, były codzienne skarby.
prawie każde gospodarstwo nordyckie robiło Sukno. Według niektórych sag, kiedy młody człowiek osiągnął wiek, aby wyjść na własną rękę, może poprosić Ojca o ” środki, aby wyjechać za granicę.”Oznaczało to wystarczająco dużo homespun i innych towarów, aby kupić udział w podróży handlowej., Te przedsięwzięcia handlowe do Skandynawii lub innych portów Wikingów zawinięcia często prowadziły do lukratywnych możliwości najazdów lub usług do królewskiej i może być początkiem obiecującej kariery. W średniowiecznej Islandii i innych częściach świata Wikingów, przechowywanie wystarczającej ilości materiału i innych towarów dla swoich synów mogło być trochę jak wysyłanie dzieci na studia dzisiaj.
w obronie odzieży spekulacyjnej
zastanów się, jak wiele stylów odzieży zmieniło się od lat 70.do dziś., A teraz weź pod uwagę, że z Wikingami mówimy o mężczyznach i kobietach z wielu różnych obszarów, panujących w epoce, która trwała prawie 300 lat. Oczywiście istnieje duża różnorodność. XI-wieczny Norweski rolnik mieszkający na Islandii wyglądał prawdopodobnie inaczej niż IX-wieczny Szwedzki kupiec w Kijowie czy X-wieczny Duński wojownik walczący w bitwie pod Clontarf w Dublinie. Ważne jest również, aby pamiętać, że nie ma zbyt wielu zachowanych przykładów odzieży wikingów lub zbroi(nawet metalowego rodzaju!)., To, co musimy przejść, to literackie wskazówki, artystyczne renderingi z mniej więcej czasu i miejsca (mniej więcej sto lat) i wystarczająco dużo artefaktów, aby wyciągnąć pewne wnioski. Żadne z tych źródeł nie jest w 100% pełne i nawet jeśli wyważone razem, nadal jest dużo miejsca na debatę. Większość artefaktów odzieżowych, które posiadamy, pochodzi z miejsc pochówku Wikingów.,
jak zauważa Ulla Mannering, archeolog z Centrum Badań tekstylnych Duńskiej Narodowej Fundacji Badań Naukowych w Muzeum Narodowym,
„większość Wikingów” ubrań zgniła i zniknęła, zanim archeolodzy wykopali swoje Grobowce. Obraz, który mamy jest dość fragmentaryczny, ponieważ opiera się na przedmiotach i tkaninach, które są zachowane w grobowcach. W niektórych przypadkach rekonstrukcja ubrań może być dość trudna. Poza tym nie jest pewne, czy ubrania, które nosili, gdy byli pochowani, były takie same, jakie nosiliby każdego innego dnia” (Peterson, 2012).,
kolory
wiemy z wielu nordyckich źródeł, że wikingowie uwielbiali kolor, a dobrze wybarwione ubrania wykazywały bogactwo i wyrafinowanie. Zdecydowana większość historycznych rekonstrukcjonistów Wikingów zgadza się z tym. Barwniki były drogie, a średniowieczne metody wymierania przynosiły różne wyniki. Nowe badania pokazują, że barwniki różnią się w zależności nawet od tego, z jakiej rzeki pochodzi woda.
czy Wikingowie nosili czarne ubrania?
popularna odpowiedź brzmi: „nie.”Jednak liczne wzmianki o czarnych ubraniach w islandzkich sagach mówią co innego., Należy pamiętać, że nawet dzisiaj” prawdziwy czarny ” element odzieży nie istnieje, i jest zazwyczaj po prostu bardzo ciemnych kolorach, aby dać wygląd czerni. W sagach pojawiają się liczne wzmianki o szkarłatnym i czarnym ubiorze, a także wzmianki o czarnym siodle.
im bardziej intensywny kolor, tym wyższa wartość. Saga Gunnlauga o wężowym języku opisuje Królewskie dary, którymi Sygtrigg Silkenbeard obdarzył swego poetę:
„król dał Gunnlaugowi nowy garnitur ze szkarłatnych ubrań, haftowaną tunikę, płaszcz wyłożony wykwintnymi futrami i złotą bransoletę, która ważyła znamię.,”
czarna peleryna, zdaniem niektórych ekspertów, ma oznaczać mroczne czyny (np. Zbliżające się morderstwo), ale tak jest tylko czasami. W sadze Egila bohater używa czarnej peleryny, aby zrobić potężne wejście, a w sadze Gisli Sursson bohater nosi ją, aby zamaskować się podczas nocnego ataku. Ale w późniejszej scenie Gisli nosi go tylko dlatego, że go lubi.
„jak zwykle Gisli miał na sobie czarny płaszcz i był bardzo dobrze ubrany.,”
wiemy, że wielu wikingów re-enactors z powodzeniem stworzyło czarne jak ubrania barwniki przy użyciu ściśle składników, które były dostępne dla Nordyków. I z pewnością jest wystarczająco dużo odniesień do czarnej odzieży w sagach, aby zaakceptować, że czarna lub bardzo ciemna odzież była zarówno dostępna, jak i używana przez wikingów.
Oto jeszcze kilka:
„do codziennych zajęć nosił ciemnobrązową tunikę i nosił lekki topór polowy, A jeśli przygotowywał się do walki, miał czarną tunikę i szeroki topór, z którym wydawał się bardziej niż trochę onieśmielający.,”(Bolli Bollason 's Tale, S. 433)
” na plecach klaczy grał mężczyzna o wysokie stawki. Halli, ruszaj w drogę!”(Saga o Grettirze mocnym str. 105).
„Narfi miał zrobioną dla siebie czarną pelerynę z kapturem. Zawsze miał sznur ze skóry morsa wokół talii.”(The Saga of Ref The Sly, S. 619).,
niektóre grupy rekonstrukcyjne zakazują czarnych ubrań – choć dla niektórych nie jest to tak, że nie sądzą, że wikingowie mogli nosić okazjonalnie czarne ubrania; po prostu czarne ubrania wydają się być bardzo popularne wśród nowych przybyszów i wolą, aby ich członkostwo nie wyglądało jak Klub Motocyklowy.
liczył się jednak nie tylko kolor ubrań, ale także krój i kunszt. W sagach pojawiają się takie elementy jak dopasowane spodnie, opaski na nogi (poniżej kolan), czy rękawy, które za każdym razem miały mankiety połączone szwami., Niektórzy Wikingowie nieśli miłość do kolorów i eleganckich ubrań do tego stopnia, że byli ostentacyjni, jak bohater sagi, Olaf Peacock.
wczesni pisarze podkreślają niektóre z tych elementów, ponieważ są one wyjątkiem, a nie normą. Dla większości Wikingów ubiór był prawdopodobnie ziemny lub niebarwiony i pełnił funkcję praktyczną. Prawie wszystkie historie i dzieła sztuki zgadzają się co do podstawowego stroju tuniki, skórzanego pasa, spodni i skórzanych butów dla mężczyzn. Kobiety nosiły sukienki, z paskami, fartuchami lub bez nich. Obie płcie nosiły czapki, kaptury, Płaszcze, płaszcze lub inne ubrania zgodnie z pogodą., I tak, kilka sag wspomina o różnych formach bielizny lub bielizny.
a co z opowieściami o wojownikach Wikingów?
Saga o królu Heidreku mędrcu wspomina o jednej z shieldmaiden, Hervorze, ubranej w męskie ubranie, gdy szła na wyprawę. Kiedy wróciła, znowu nosiła sukienki. Saxo Grammaticus powtarza to, jeśli chodzi o Lagertę, ale dodaje: „wszyscy byli zdumieni jej niezrównanymi czynami, ponieważ jej zamki latające po plecach zdradziły, że jest kobietą.,”
Wojownik Birka, najlepiej udokumentowany grób zweryfikowanej DNA kobiety pochowanej wyłącznie z licznymi broniami, końmi i pułapkami wojownika, zawierał również fragmenty związane z męskim ubiorem.
tkaniny i materiały
Wełna: najważniejszą tkaniną w Północnej Europie we wczesnym średniowieczu była wełna. Gospodarka Nordycka była zakorzeniona w hodowli bydła i pasterstwa, więc wełna była łatwo dostępna. Był również trwały, miał doskonałe właściwości izolacyjne (nawet gdy był mokry), dobrze przyjmował kolor i był wszechstronny., Może być utkany w stosunkowo cienką, ale twardą tkaninę na północne lata lub dziać w grube płaszcze, skarpety, płaszcze i płaszcze na zimę.
len: len wykonany z lnu był używany do produkcji drobniejszych, cieńszych tkanin, które były chłodniejsze i bardziej wyrafinowane niż codzienne ubrania robocze. Po warstwach len jest zaskakująco wytrzymały i był używany do odzieży ochronnej w odległej przeszłości. To, czy Wikingowie skorzystali z tych właściwości i złożyli len w zbroję, nie jest ostatecznie znane.
jedwab: jedwab nie pochodzi z północy., Jednak jedwab był rzeczywiście jednym z towarów handlowych, które Wikingowie chętnie przywieźli ze sobą z dalekich podróży. Heimskringla wspomina o królu Haraldzie Hard-władcy noszącym tunikę z niebieskiego jedwabiu. Król Irlandii meal Morda miał zieloną jedwabną tunikę, którą jego powiązana z Wikingami siostra podpaliła, aby zachęcić go do wojny. W Szwecji znaleziono ponad 100 fragmentów jedwabnych koszul (10 z możliwymi arabskimi szwami).
Bawełna? Bawełna nie rośnie dobrze na zimnej, mokrej północy i nigdy nie była codziennym materiałem na odzież Wikingów., Jednak, podobnie jak jedwab, bawełna była z pewnością uprawiana i używana do odzieży podczas ery Wikingów na południu w rejonie Morza Śródziemnego. Z pewnością niektórzy Wikingowie mogli nabyć bawełniane ubranie lub dwa podczas licznych najazdów w tym regionie z Warangiańską Strażą lub inną przygodą z późnego okresu. Rzeczywiście, takie kosztowności z daleka zostały znalezione w krainach Wikingów, a mieszkańcy północy bardzo doceniliby mniej izolowaną tunikę w gorącym letnim słońcu.
czy Wikingowie używali skórzanej zbroi?,
po raz kolejny najczęstszą odpowiedzią jest:”Jest to oparte na uzasadnionym braku fizycznych dowodów na Artefakty, jednak istnieją źródła pisane (Islandzkie) wymienione poniżej, które wspominają o Wikingach używających skóry renifera i innych form skór zwierzęcych jako formy zbroi. Skóry zwierząt były łatwo dostępne, ponieważ Wikingowie byli dobrze znani ze swojej diety mięsnej, w tym wołowiny, reniferów, baraniny, kóz, a nawet koni.,
spekulacyjny tłum argumentuje: „oczywiście, że tak, skóra była lekka, łatwo dostępna i lepsza niż nic w porównaniu do kolczugi, która nie zawsze była dostępna lub niedroga.”
argumenty za i przeciw skórzanej
Po pierwsze, poza pisemnymi relacjami wymienionymi poniżej, nie ma rzeczywiście żadnych zachowanych artefaktów skórzanej zbroi Viking … i tylko kilka ocalałych kawałków metalowej zbroi Viking. Podczas gdy hauberki pocztowe lub byrnie były najlepszymi dostępnymi w tym czasie pancerzami, stosunkowo niewielu Wikingów mogło sobie na nie pozwolić., Były one drogie i trudne do wykonania, a królowie chrześcijaństwa roztropnie tworzyli prawa przeciwko sprzedaży zbroi Norsemenom.
wiemy jednak, że okoliczne Kultury używały skórzanej zbroi przed i podczas ery Wikingów. A z ogromnymi podróżującymi Wikingami łatwo uwierzyć, że niektórzy mogli widzieć tę koncepcję w użyciu. Oto fragment słynnego Tain Bo Cuailnge, irlandzkiej epopei osadzonej w pierwszym wieku, ale napisanej w siódmym wieku – mniej więcej sto lat przed rozpoczęciem ery Wikingów:
„Cúchulainn, postawił na swoją batalię-tablicę walk, rywalizacji i sporów., Z tego zestawu bojowego, który założył, było dwadzieścia siedem koszul, woskowanych , przypominających deskę, zwartych … poza tymi, które założył na pas bojowy swojego bohatera z twardej skóry, twardej i opalonej, zrobionej z najbardziej wybrednej części siedmiu rocznych skór wołowych, które pokrywały go od cienkiej części jego boku do grubej części jego Pachy. Nosił ją do odpychania włóczni, strzałek, lanc i strzał, ponieważ patrzyły z niej tak, jakby uderzały w kamień, kamień lub róg.”
wiemy, że wikingowie używali skóry do wielu innych przedmiotów: butów, pasków, toreb, plecaków, czapek i siodeł., Sensowne byłoby rozważenie koncepcji używania niektórych skór zwierzęcych (aby dodać dodatkową warstwę ochrony na polu bitwy). Z pewnością hodowali bydło, a także najeżdżali na bydło. Poemat Eddycki Rigsthula (werset 23) wspomina o pannie młodej ubranej w szatę z cienkiej skóry koziej.
jeśli chodzi o Brak dowodów na Artefakty skórzanej zbroi, zrozumiałe jest, dlaczego wielu historycznych rekonstruktorów go unika., I z pewnością należy uszanować to, że niektórzy wolą nosić tylko to, co zostało udowodnione fizycznymi odkryciami artefaktów (a nie źródłami pisanymi, takimi jak sagi i Eddy). Od ostatnich dni Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego, gdy siły stały się bardziej płynne i mniej „profesjonalne”, nastąpił ruch od pancerza z powodu braku zasobów. Mimo że pole bitwy Dark Age było szalenie niebezpieczne, niektórzy Wikingowie mogli zmierzyć się z nim bez zbroi – tylko z tarczą i może hełmem. W rzeczywistości, w sagach, stało się czymś w rodzaju motywu dla króla lub bohatera, aby zrzucić swoją zbroję i ryzykować los na własnych warunkach., W Sadze o Grettirze silnym, bohater bierze broń, ale pozostawia za sobą kolczugę, nawet gdy ma zamiar zaatakować 12 berserkerów.
w całej historii, proces skóry znany w Europie jako cuir bouilli był używany do różnych zastosowań. Cuir bouilli była skóra utwardzana przez gotowanie i / lub przez nakładanie wosków. Technika ta jest wytrzymałym, ale plastycznym produktem z amortyzacją opadania i odpornością na przecięcia. Sto lat temu w Ameryce kaski przeciwpożarowe i pierwsze kaski piłkarskie zostały wykonane ze skóry przy użyciu bardzo podobnego procesu., Bliżej świata wikingów, z bagna w Irlandii wydobyto skórzaną tarczę z epoki brązu cuir bouilli.
a około 200 lat po epoce Wikingów słynny średniowieczny angielski pisarz, Geoffrey Chaucer, wspomina konkretnie o skórzanych pancerzach cuir bouilli. Czy Wikingowie mogli go użyć? Czy to możliwe, że brak metalowej zbroi pozostał, ponieważ większość ich zbroi była skórzana i / lub dodatkowe warstwy futra? (przedmioty, które w sposób zrozumiały rozkładają się i rozpuszczają po tysiącu lat?) Być może.,
źródła pisane popierające użycie skórzanej zbroi
gdy poezja heroiczna epoki w ogóle wspomina o zbroi (która jest znacznie rzadsza niż wspomina o broni czy tarczach), mówi się zwykle o kolczudze. Jednak oto kilka wyraźnych WYJĄTKÓW z islandzkiej literatury, które dają wskazówki do podejścia wikingów do używania skóry jako wysiłku, aby uniknąć kontuzji kończącej karierę. Jedną z najsilniejszych wzmianek jest ta:
wreszcie, Zbroja Ragnara Lothbroka wykonana z Gestae Danorum Saxo Grammaticus:
„Ragnar, ucząc się od ludzi, którzy podróżowali tam i z powrotem, poprosił swoją pielęgniarkę o wełniany płaszcz i kilka kawałków ud, które były bardzo owłosione, dzięki którym mógł odeprzeć ukąszenia węży. Myślał, że powinien użyć sukni wypchanej włosami, aby się chronić, a także wziął jedną, która nie była nieporęczna, aby mógł się poruszać zwinnie.,”
i z sagi Ragnara:
” szył dla siebie ubrania w cudowny sposób: były to kudłate bryczesy i Futerko, a kiedy je skończył, gotował je w smole ….A gdy Ragnar był tam pewnej nocy, obudził się wcześnie rano, wstał i wziął tę samą zbroję, o której była mowa wcześniej, założył zbroję i wziął wielką włócznię w rękę i wyszedł ze statku …”
czy Wikingowie nosili Futro?
istnieje nowy ruch na Facebook ' u grupy Wikingów, które mówią: „Wikingowie nigdy nie obleczyliby się martwym zwierzęciem!,”Naszym osobistym przekonaniem jest, że może to pochodzić z współczesnego ruchu na rzecz praw zwierząt. Potrzeba tylko jednego posta na blogu od kogoś, kto twierdzi, że to fałszywe twierdzenie rozprzestrzenia się jak dziki ogień. Następnie widzimy popularne komentarze, takie jak „ditch the fur” czy ” Wikingowie nigdy nie nosili futra!”ilekroć ktoś ośmieli się wystawić jakiekolwiek futro na swojej reenactivity Facebook zamieścił zdjęcie.
rzeczywistość jest taka, że historia (zarówno przez artefakty, jak i pisane) zdecydowanie mówi inaczej., Widzieliśmy już, że istnieją dowody archeologiczne, że wikingowie nosili skóry reniferów na głowach jako kapelusze, więc to przekonanie, że wikingowie nigdy nie przykryją martwych zwierząt na Ramiona, jest po prostu głupie. Istnieje wiele źródeł pisanych (wymienionych zarówno powyżej, jak i poniżej), które szczegółowo opisują Wikingów noszących futra. Istnieje również kwestia poboczna, w jaki sposób niektóre z elitarnych sił nordyckich były znane jako berserkers („niedźwiedzie koszule”) i úlfheðnar („Wilcza skóra”)., Podczas gdy te dwa rodzaje superżołnierzy wydają się być nazwane po futrzanych ubraniach, które mogą nosić, Jest możliwe, że jest to bardziej skomplikowane i wykraczające poza zakres tego artykułu. Odroczymy tę dyskusję na inny czas.
to, co jest weryfikowalne do tego stopnia, że nie ma praktycznego sporu, to fakt, że wikingowie prowadzili kwitnący handel futrami. Handel ten był tak rozległy, że arabscy kupcy z Bliskiego Wschodu pisali o nim obszernie, a słowiańskie ludy Rusi Wikingów płaciły podatki i daninę w futrach sable i kuny., A czy jest lepszy sposób na pokazanie piękna, komfortu i „rozgrzewających” możliwości swoich futer zwierzęcych niż noszenie ich samemu? Popyt na futra i inne Dobra luksusowe napędzały kolonizację Grenlandii i nie tylko.
futra Wikingów były jednym z najgorętszych towarów średniowiecznego świata.podróżowały z północnego Atlantyku i w górę iw dół jedwabnymi drogami. Fragmenty zostały znalezione w dużych miastach handlowych Wikingów, takich jak Dublin, a wiele innych śladów znalazło się w zapisie literackim., Ma to sens, ponieważ futra te nie tylko były egzotyczne, kolorowe i bogate, ale oferowały ciepło i komfort, gdy Eurazja stała na krawędzi tego, co naukowcy nazywają „małą epoką lodowcową.”
Gunnlaug Serpent-tongue miał płaszcz pokryty futrem, jak już wspomniano, Grettir silny miał płaszcz całkowicie z niedźwiedzia futra (Rozdział 21) i gdzie indziej w swojej sadze (str. 83) używał innego „Kudłaty futra płaszcz”, aby utrzymać ciepło w zimną noc., Zgodnie z arabskimi relacjami Wikingów „handlujących futrami jako dobrami luksusowymi, ten fragment z Hrafnsmol opisuje futra jako dary Króla dla swoich wojowników:
podsumowanie
przypadkowy tłum „spekulatywnych ubrań” powinien docenić, uhonorować, szanować, a nawet podziękować historycznemu tłumowi rekonstrukcjonistów za chęć zademonstrowania opcji ubrań, które są ściśle oparte na znaleziskach archeologicznych. Nie chodzi tylko o odzież, na której im zależy, ale o to, jak żyli Wikingowie (spali, gotowali, polowali, żeglowali itp.)., Dla większości z nich wybór ubrań będzie bardzo trafnym odwzorowaniem tego, co wiemy na pewno. Również grupy rekonstrukcyjne są często skarbcem wiedzy o historii wikingów. Ale podobnie, chcielibyśmy zachęcić tych w zaangażowanej społeczności rekonstrukcjonistów, aby byli mniej krytyczni wobec spekulacyjnego tłumu. Jedno można powiedzieć: „nie mamy fizycznych zapisów artefaktów Wikingów noszących skórzaną zbroję”…”spośród setek tysięcy Wikingów, którzy osiedlili się w różnych krajach …,wiemy na pewno, że żaden z nich nigdy nie używał skóry jako dodatkowej warstwy ochronnej na polu bitwy.”
zachęcamy również szanowaną publiczność, aby rozważyła bycie bardziej troskliwym dla nowych entuzjastów, ludzi, którzy noszą coś, co nie spełnia ich aprobaty. To jedno, jeśli ktoś chce dołączyć do twojej grupy i dlatego musisz podzielić się swoimi zasadami …lub jeśli wprost pytają o dokładność ubrań, które noszą., Jako sprzedawca, który brał udział w wielu festiwalach ,My (synowie Wikingów) mamy doświadczenie z pierwszej ręki w spotkaniu kilku nadgorliwych „historyków”, którzy szybko krytykowali niewinnego nowego entuzjastę Wikingów, wskazując niektóre z najmniejszych niedoskonałości ich stroju Wikingów. Chociaż takie stwierdzenia mogą być dokładne, nie są one oczywiście zbyt przyjazne dla nowicjuszy w społeczności Wikingów. Na szczęście większość rekonstruktorów nie jest taka i serdecznie witamy możliwość podzielenia się swoją miłością do historii wikingów.,
od tego czasu spotkaliśmy się również z wieloma grupami rekonstrukcjonistów, którzy wyraźnie podkreślają, że naprawdę nie mają nic przeciwko odzieży Wikingów wykonanej z bawełny lub „mieszanki wełny”, o ile sam projekt odzieży wydaje się historycznie dokładny z niewielkiej odległości. Rzeczywistość jest taka, że nie każdy ma czas na badania i ręcznie zrobić własne ubrania z lnu lub wełny Viking lub wydać setki dolarów na zakup ręcznie robionej lnianej sukienki Viking, w porównaniu do bardziej przystępnych wersji bawełny dostępnych online, które sprzedają się za $ 60 – $70.,
archeolodzy wciąż dokonują niesamowitych odkryć, a stypendium naukowe pomaga poprawić nasze postrzeganie tego dynamicznego czasu … ale jest wiele o Wikingach, które sprowadzają się tylko do nas jako wskazówki, a wiele nie można w pełni ustalić. W tych lukach może być miejsce na wyobraźnię w niektórych kontekstach i pełen szacunku sceptycyzm w innych. Oba mogą prowadzić do lepszego docenienia życia i Dziedzictwa tych, którzy przyszli przed nami.,
o Sons of Vikings
Sons of Vikings oferuje setki przedmiotów inspirowanych Wikingami, w tym biżuterię Wikingów, odzież Wikingów i zbroje Wikingów zarówno dla spekulatywnego tłumu, jak i dla Rekonstruktorów. Aby dowiedzieć się więcej o historii wikingów, sprawdź naszą 400-stronicową książkę tutaj.