Consolidated B-24 Liberator Bomber (Polski)

” Previous | Index | Next ”

B-24: zasięg, prędkość, większy niż B-17

B-24 Liberator został zbudowany w większej liczbie niż jakikolwiek inny amerykański bombowiec podczas ii Wojny Światowej. chociaż był mniej znany niż B-17 Flying Fortress, Liberator miał większy zasięg, większą prędkość maksymalną i mógł przenosić więcej bomb., Był jednak podobno trudniejszy w locie. Pierwsze B-24 Liberator były pilotowane przez RAF, a w służbie brytyjskiej stały się Liberator IIs i IIIs. W końcu latający przez każdy oddział amerykańskich Sił Zbrojnych wyzwoliciel walczył na każdym teatrze II wojny światowej. B-24 był uzbrojony w dwie podwójne płetwy ogonowe, które nadawały B-24 charakterystyczny wygląd, a kiedy był używany jako bombowiec, liczba członków załogi wynosiła zazwyczaj 10. Do uzbrojenia przenosił do 10 karabinów maszynowych, w tym dwa w wieżyczce kulowej pod brzuchem., Wieża ta była podobna do tej Na Flying Fortress, z tym, że wieża Liberatora miała hydrauliczny podnośnik, za pomocą którego mogła być podnoszona lub opuszczana.

Wieża brzuszna mogła obracać się o 360 stopni i pozwalała celownikowi strzelać z dowolnej pozycji, od poziomu do prosto w dół.,

Willow Run Assembly Facility

zaprojektowany przez Consolidated Aircraft Company, B-24 był produkowany w czterech różnych fabrykach, w tym na linii montażowej zbudowanej przez Forda w Willow Run koło Detroit.

Willow Run była największą linią montażową w Stanach Zjednoczonych i w szczytowym okresie mogła produkować 14 lub więcej bombowców dziennie.

Ploesti nalot bombowy przez B-24s

najsłynniejszym, choć nie najbardziej udanym nalotem bombowców B-24 Liberators, był atak na pole naftowe Ploesti w Rumunii 1 sierpnia 1943 roku. „Znaczenie kompleksu olejowego Ploesti … położone w południowo-środkowej Rumunii, w samym sercu pól naftowych, rafinerie Ploesti dostarczały połowę nazistowskich maszyn wojennych „petroleum requirements”, B-24 Liberator Legend Philip A. St. John (p59).

Stany Zjednoczone, bombowce zostały podzielone na kilka fal i z powodu wielu problemów, które pojawiły się, grupy te wydostały się z sekwencji i zakończyły atakowanie z kilku kierunków. Zbliżając się z niskich pozycji, samoloty przecinały się nawzajem, przebijając się nad swoimi celami, narażone na duże ryzyko z powodu licznych dział przeciwlotniczych poniżej, jak również z powodu spektakularnych eksplozji, jakie wywołały ich bomby. Misja zakończyła się sukcesem aliantów, ale tylko około 20% celów zostało poważnie uszkodzonych, a Amerykanie ponieśli ogromne straty.,

B-24 Assembly Ships – Judas Goat

w miarę jak misje bombowe powiększały się, coraz trudniej było każdemu pilotowi wiedzieć, gdzie miał latać w formacji. Starsze B-24 były używane jako okręty montażowe (formacyjne), malowane w jasnych kolorach., W powietrzu bombowce formowały się za tym dobrze widocznym samolotem (czasami nazywanym kozłem Judasza) i kontynuowały misję w prawidłowym szyku, podczas gdy statek zbierający wracał do bazy. Okręty montowane były również w formacjach B-17, jednak rzadziej.

Liberator in the Pacific& Atlantic

ponadto B-24, ze względu na swój duży zasięg, pomógł wypełnić czarną lukę na Atlantyku, obszarze w połowie drogi między Anglią a Kanadą, gdzie U-Booty były wcześniej bezpieczne przed alianckimi atakami powietrznymi., Na Pacyfiku rozszerzony zasięg Liberatora umożliwiał mu wykonywanie prac patrolowych, których nie mógł wykonać inny samolot.

te zadania patrolowe obejmowały rozpoznanie ruchów floty wroga, poszukiwanie zestrzelonych alianckich lotników i rozbitków z zatopionych okrętów alianckich, a także atakowanie japońskich okrętów podwodnych. B – 24 na Pacyfiku były uzbrojone w bomby głębinowe i bomby.

podczas ii Wojny Światowej B-24 Liberator brał udział w wielu misjach i nadal można go było znaleźć w Siłach Powietrznych do lat 50.,

^Top

” Previous | Index | Next ”