Permissive parenting
Ten styl rodzicielstwa ma bardzo niewiele zasad i oczekiwań dzieci. Najczęściej rodzice kochają i wyrażają troskę o swoje dzieci, ale nie widzą swoich dzieci jako dojrzałych lub zdolnych do wykonywania pewnych zadań lub obowiązków, które wymagają samokontroli.
Permisywni rodzice rzadko dyscyplinują swoje dzieci. Unikają konfrontacji w miarę możliwości., Zamiast ustalać zasady i oczekiwania lub próbować zapobiegać wystąpieniu problemów, zamiast tego pozwalają dzieciom samodzielnie rozwiązywać problemy.
Rodzicielstwo autorytarne
Ten styl rodzicielstwa jest bardziej tradycyjny „bo tak powiedziałem!”rodzaj wychowania. Rodzice ustalają zasady, ale nie mają zbyt wielu interakcji ze swoimi dziećmi. Zasady są surowe, kary są szybkie, a środki dyscyplinarne są surowe. Oczekuje się posłuszeństwa.,
autorytarne rodzicielstwo polega przede wszystkim na domaganiu się od dziecka pełnej kontroli i posłuszeństwa oraz nakładaniu czasem surowych kar, jeśli nie przestrzega się zasad.
autorytatywne rodzicielstwo
Ten rodzaj rodzicielstwa można traktować jako równowagę między dwoma bardziej ekstremalnymi stylami rodzicielstwa. Główny psycholog dr Baumriand, który opracował teorie stylów rodzicielskich w późnych latach 60., uważa, że ten styl rodzicielstwa jest najbardziej „właściwy”, ponieważ równoważy poszanowanie osobowości dziecka, pozwalając rodzicowi pozostać intymnym i blisko swojego dziecka.,
autorytatywni rodzice ustalają zasady i oczekiwania wobec swoich dzieci, ale także reagują na nie bardziej troskliwie i z miłością. Ćwiczą dyscyplinę, ale także dostarczają informacji zwrotnych. Więcej słuchają i dyskutują o konsekwencjach i oczekiwanych zachowaniach.
wspierają w swoich wysiłkach i pokazują mieszankę pozwalającą dzieciom uczyć się, prowadząc je z szacunkiem. Autorytatywni rodzice zapewniają zdrowe wytyczne, które pozwalają dzieciom doświadczyć świata w bezpieczny i kochający sposób.