Hypoactive sexual desire disorder (HSDD) u kobiet jest definiowana jako uporczywy lub nawracający brak myśli seksualnych lub fantazji i/lub brak pożądania aktywności seksualnej, który jest związany z wyraźnym osobistym cierpieniem i/lub trudnościami interpersonalnymi i nie może być lepiej przypisany do innego podstawowego zaburzenia, leków lub ogólnego stanu zdrowia., W szczególności, HSDD wykazuje pewne podobieństwo do depresji, ponieważ jej etiologię można wyjaśnić za pomocą modelu biopsychospołecznego, który obejmuje czynniki biologiczne, psychologiczne i społeczno-kulturowe, a także wpływy interpersonalne. Ze względu na wysoką częstość występowania i negatywny wpływ na ogólny stan zdrowia i samopoczucie kobiet, pracownicy służby zdrowia podstawowej opieki zdrowotnej i pracownicy służby zdrowia kobiet muszą być aktywnie świadomi HSDD, szczególnie dlatego, że pacjenci mogą być niechętni lub niechętni do inicjowania dyskusji na temat swoich problemów seksualnych podczas rutynowych wizyt., HSDD jest dobrze ugruntowana jako ważna i uleczalna Jednostka kliniczna. Nawet dla tych niedoświadczonych w leczeniu problemów seksualnych, istnieją proste i zweryfikowane narzędzia przesiewowe, takie jak zmniejszone popęd seksualny Screener, które mogą pomóc zidentyfikować HSDD i potrzebę dalszej oceny i leczenia. Istnieją nieliczne ustalone farmakologiczne metody leczenia HSDD. Flibanseryna była pierwszym lekiem zatwierdzonym do leczenia HSDD przez Amerykańską Agencję Żywności i Leków (FDA)., Bremelanotyd, nowy agonista receptora melanokortyny, został niedawno zatwierdzony przez FDA do leczenia nabytego, uogólnionego HSDD u kobiet w wieku przedmenopauzalnym. Zwiększona świadomość i uznanie HSDD za stan chorobowy powinny stanowić zachętę do dalszego rozwoju klinicznego skutecznych metod leczenia HSDD.