Henryk IV ©pierwszy z trzech monarchów z rodu Lancaster, Henryk uzurpował sobie koronę i skutecznie umocnił swoją władzę pomimo powtarzających się powstań.
Henryk urodził się w Lancashire w kwietniu 1367 roku. Jego rodzice byli kuzynami, jego ojciec Jan z Gaunt, trzeci żyjący syn Edwarda III, jego matka pochodziła od Henryka III. w 1377 kuzyn Henryka, Ryszard II został królem., W 1386 Henryk dołączył do grupy opozycyjnych przywódców – Lordów apelujących – którzy zakazali najbliższych współpracowników Ryszarda i zmusili króla do przyjęcia ich rady. W 1398 r. Ryszard zemścił się, wyganiając Henryka po kłótni z innym członkiem dworu. W następnym roku zmarł Jan z Gaunt. Ryszard zajął rodzinne posiadłości, pozbawiając Henry ' ego spadku i nakłaniając go do inwazji na Anglię. Spotkał się z niewielkim sprzeciwem, gdyż wielu było przerażonych działaniami króla., Ryszard poddał się w sierpniu, a Henryk został koronowany w październiku 1399, twierdząc, że Ryszard abdykował z własnej woli.
pierwszym zadaniem Henryka było umocnienie jego pozycji. Większość buntów została łatwo stłumiona, ale rewolta walijskiego dziedzica Owena Glendowera w 1400 roku była poważniejsza. W 1403 roku Glendower sprzymierzył się z Henry 'M Percym, hrabią Northumberland, i jego synem Henry' m, zwanym Hotspur. Krótkie powstanie Hotspur, najpoważniejsze wyzwanie Henry ' ego, zakończyło się, gdy zginął w bitwie z siłami króla pod Shrewsbury w lipcu 1403 roku.,
późniejsza rebelia Northumberlanda w 1408 roku została szybko stłumiona i była ostatnim zbrojnym wyzwaniem dla władzy Henryka. Musiał jednak również odpierać szkockie naloty graniczne i konflikt z Francuzami. Aby sfinansować te działania, Henryk zmuszony był liczyć na dotacje parlamentarne. W latach 1401-1406 Parlament wielokrotnie oskarżał go o niegospodarność fiskalną i stopniowo zdobywał nowe uprawnienia nad wydatkami Królewskimi i nominacjami.,
gdy stan zdrowia Henry ' ego pogarszał się, doszło do walki o władzę między jego ulubieńcem, Thomasem Arundelem, arcybiskupem Canterbury, a frakcją na czele której stali przyrodni bracia Henryka i jego syn, książę Henryk. W latach 1408-1411 rządy sprawował najpierw Arcybiskup Arundel, a następnie książę Henryk. Rozgorzała dyskusja nad najlepszą strategią do przyjęcia we Francji, gdzie wybuchła wojna domowa. Książę Henryk chciał wznowić wojnę we Francji, ale król sprzyjał pokojowi. Niespokojne stosunki między księciem a jego ojcem trwały aż do śmierci Henryka IV w Londynie 20 marca 1413.