od spotkania z Hannibalem Lecterem wielu po cichu zadało sobie pytanie: „jak smakuje człowiek?”Według kilku słynnych kanibali, nie różni się to aż tak bardzo od mięsa, które już jesz.
zdjęcie przedstawiające akty kanibalizmu na Fidżi. 1869.
Kiedy na początku lat 90.ukazała się książka Milczenie owiec, spopularyzował ją nikczemny Hannibal Lector, człowiek znany z tego, że dosłownie miał przyjaciół na obiedzie., Od czasu premiery filmu, tabu akt kanibalizmu pozostawił wielu ciekawskich, a większość nawet spokojnie zadaje sobie pytanie: „jak smakuje człowiek?”
cóż, ludzkie mięso należy do kategorii czerwonego mięsa i, według większości rachunków, ma konsystencję wołowiny. Smak jest znacznie bardziej subtelny według anegdot od ludzi, którzy rzeczywiście jadli na ludzkim ciele.
William Seabrook, pisarz i dziennikarz, podróżował do Afryki Zachodniej w latach 20., gdzie szczegółowo udokumentował swoje doświadczenia z plemieniem kanibali., Po powrocie do Paryża, Seabrook odwiedził miejscowy szpital dla ludzkiego mięsa i sam je ugotował.
To było jak dobra, w pełni rozwinięta cielęcina, Nie młoda, ale jeszcze nie wołowa. To było bardzo zdecydowanie tak, i to nie było jak inne mięso, które kiedykolwiek jadłem. Była tak prawie jak dobra, w pełni rozwinięta cielęcina, że myślę, że żadna osoba z podniebieniem zwykłej, normalnej wrażliwości nie mogła odróżnić jej od cielęciny. Było to łagodne, dobre mięso bez innych wyraźnie określonych lub bardzo charakterystyczny smak, takich jak na przykład Koza, wysoka dziczyzna i wieprzowina., Stek był nieco twardszy niż cielęcina, trochę żylasty, ale nie zbyt twardy lub żylasty, aby był przyjemnie jadalny. Pieczeń, z której pokroiłem i zjadłem środkowy kawałek, była delikatna, a pod względem koloru, konsystencji, zapachu i smaku utwierdziła moją pewność, że ze wszystkich mięs, które zwykle znamy, cielęcina jest jedynym mięsem, z którym to mięso jest dokładnie porównywalne.,
Armin Meiwes, który zjadł prawie 40 funtów mięsa od człowieka, który zgodził się być jego posiłkiem, powiedział w wywiadzie z więzienia, że ludzkie mięso smakuje raczej jak dobra wieprzowina, tylko trochę twardsza i nieco bardziej gorzka.
Według Issei Sagawa, to zależy od cięcia.
Issei Sagawa, który obecnie przemierza Tokio jako wolny człowiek, spędził dwa dni jedząc 25-letnią kobietę, którą zabił jako student w Paryżu., Zapisał, że pośladki stopiły się na jego języku jak surowy tuńczyk, a jego ulubionym mięsem były uda, które opisał jako ” cudowne.”Jednak powiedział również, że nie lubi piersi, ponieważ były zbyt tłuste.
te anegdoty są chyba najbardziej wiarygodne i najbardziej szczegółowe, ale inni ważyli się tym, jak smakuje ludzkie mięso.
kilka niesławnych przypadków z lat 20.w Europie wydaje się wskazywać na profil smakowy wieprzowiny.
Pruski seryjny morderca Karl Denke sprzedał części 40 ofiar jako marynowaną wieprzowinę na wiejskim targu., Niemieccy szaleńcy Fritz Haarmann i Karl Grossmann sprzedawali swoje” produkty ” jako wieprzowinę na czarnym rynku, a ten ostatni sprzedawał nawet swoje mięso ze stoiska z hot dogami.
dwie inne anegdoty, obie z Ameryki, mówią, że ludzkie mięso jest bardzo słodkie w smaku. Alferd Packer zabił pięciu członków swojej wyprawy w Góry Skaliste pod koniec 1800 roku, gdy zapasy wyczerpały się. Nieustraszony odkrywca powiedział dziennikarzowi w 1883 roku, że mięsień piersiowy był najsłodszym mięsem, jakie kiedykolwiek jadł.
, Jednak mogło to być spowodowane sosem barbecue, w którym je zanurzyła.
Figurka kanibala ucztującego na ludzkiej nodze.
chociaż jedzenie ludzi na mięso jest ogólnie tabu, istnieją pewne historyczne przypadki, w których kanibalizm był konieczny ze względu na okoliczności.
żeglarze nazywali tę praktykę „zwyczajem morza.,”Pomysł polegał na tym, że w przypadku wyczerpania zapasów lub sytuacji awaryjnej na morzu bez możliwości ratowania w przewidywalnej przyszłości, członkowie załogi będą rzucać losy, aby określić, która osoba zostanie zabita i zjedzona jako pierwsza.
czasami załogi kanibalizowały ludzi, którzy już nie żyli, eliminując w ten sposób potrzebę losowania. Tak jak w naturze, żadne dobre mięso nie poszło na marne. Zwyczaj morza trwał przez wieki aż do końca 1800 roku. to dlatego, że w tym czasie, żeglarze na ogół nie mieli pojęcia, kiedy zobaczą ląd ponownie, jeśli zostaną utracone lub osierocone.,
jeśli chodzi o przetrwanie człowieka, kanibalizm rzeczywiście uratował życie 16 ocalałych z katastrofy lotniczej lotu 571 urugwajskich Sił Powietrznych z 1972 roku. Miejsce katastrofy było tak odległe, że ratownikom zajęło 72 dni odnalezienie ocalałych.
kanibalizm 29 zmarłych bezpośrednio przyczynił się do cudownego przeżycia tych 16 osób. Decyzja o zjedzeniu zmarłych nie przyszła lekko. Niektórzy z zmarłych byli przyjaciółmi, kolegami i kolegami z drużyny tych, którzy żyli.,
nawet ponad 45 lat później kanibalizacja zmarłych z tego wypadku nadal prześladuje niektórych ocalałych. Zamienili zamrożone ciało martwych ciał w paski mięsa, które wyschły na słońcu. Ocaleni stopniowo jedli mięso, gdy mieli odwagę to zrobić.
dla oczywistych problemów moralnych i zdrowotnych kanibalizm nie jest czymś, z czym można żartować. Jednakże, jeśli kiedykolwiek znajdziesz się na niskim poziomie zapasów i utknąłeś z małą nadzieją na przetrwanie, przynajmniej teraz wiesz, że ludzkie mięso prawdopodobnie nie jest najgorszym smakowaniem białka na świecie.,
teraz, gdy znasz odpowiedź na to, jak smakują ludzie, przeczytaj o Michaelu Rockefellerze i kanibalach stojących za jego zniknięciem. Następnie dowiedz się o mrocznej historii kanibalizmu Jameson Whiskey.