MySQL jest otwartoźródłową, obiektowo-relacyjną bazą danych zbudowaną z myślą o szybkości i niezawodności. Jego duża i aktywna społeczność programistów stworzyła wiele aplikacji, narzędzi i bibliotek innych firm, które rozszerzają funkcjonalność MySQL.,
klucze podstawowe to pojedyncze pole lub kombinacja pól, które są zdefiniowane jako unikalny identyfikator wiersza w tabeli, np. numer wiersza lub pole nazwy połączone z polem daty urodzenia. Klawisze podstawowe zwiększają dokładność i wydajność wyszukiwania oraz poprawiają relacje odsyłacze między tabelami. Tabela może mieć tylko jeden klucz podstawowy, a pole klucza podstawowego nie może zawierać wartości null.
wymagamy zdefiniowania klucza podstawowego na każdej tabeli w każdej nowej bazie danych MySQL utworzonej po 26 maja 2020 roku., Dla wszystkich tabel utworzonych przed 8 kwietnia 2020 r. zalecamy zdefiniowanie klucza podstawowego, aby zapewnić niezawodną replikację danych.
jak DigitalOcean używa kluczy podstawowych
używamy replikacji do komunikacji między węzłami klastra, aby zapewnić synchronizację węzłów podstawowych, czuwania i tylko do odczytu. Ponadto stosujemy pełny strumień replikacji za każdym razem, gdy tworzysz nowy węzeł w oparciu o istniejącą kopię zapasową.,Zobacz dokładną definicję tabeli dla tabel, użyj polecenia SHOW
, zastępując wartości zastępcze własnymi:
SHOW CREATE TABLE your_database_name.your_table_name;
aby dodać klucz podstawowy do istniejącej tabeli, użyj polecenia ALTER TABLE
, zastępując wartości zastępcze własnymi:
ALTER TABLE your_table_name ADD PRIMARY KEY (column1, column2, ...);
na przykład poniższe polecenie łączy kolumnę ID klienta z kolumną nazwiska klienta, aby utworzyć klucz podstawowy w tabeli o nazwie
div id=”61f515add3″>
.,
ALTER TABLE car ADD PRIMARY KEY (customer_id,LastName);
aby dodać klucz podstawowy dla nowej tabeli MySQL, użyj instrukcji CREATE TABLE
, zastępując wartości zastępcze własnymi:
CREATE TABLE your_table_name( column1 <column_definition>, column2 <column_definition>, ... PRIMARY KEY (customer_id,LastName));
na przykład poniższe polecenie tworzy tabelę, która łączy kolumnę ID klienta z kolumną nazwy klienta w celu utworzenia klucza podstawowego.