C.
Japonia była w niewielkim stopniu dotknięta I wojną światową, ze względu na ograniczone rozmiary jako narodu i szybko rosnącą populację stawała się coraz bardziej zatłoczona. Również gospodarka Japonii została poważnie dotknięta przez wielki kryzys, który rozpoczął się w 1929 roku, wraz ze wzrostem ceł zagranicznych nałożonych na jej eksport towarów przemysłowych ograniczył zdolność Japonii do płacenia za import żywności. Mandżuria oferowała blisko 200 000 kilometrów kwadratowych, co z łatwością mogło rozwiązać problem nadmiernej liczby ludności., Japonia uważała również, że Mandżuria oferuje dużą ilość surowców, takich jak minerały, leśnictwo i bogate grunty rolne. Ze wszystkimi problemami, których Japonia doświadczyła w domu, Mandżuria wydaje się być świetnym rozwiązaniem.
po wojnie rosyjsko-japońskiej z lat 1904-1905, japońska obecność gospodarcza i zainteresowanie polityczne wzrosły w Mandżurii. W wyniku traktatu z Portsmouth Japonia znalazła się w składzie kolei Południowej Mandżurii. W 1931 roku Japonia zainwestowała duże pieniądze w gospodarkę Mandżurii, kontrolując Koleje Mandżurii Południowej., Wykorzystując pretekst do pilnowania wszystkich swoich inwestycji, Japonia utrzymała dużą armię w południowej Mandżurii. W nocy 18 września 1931 roku doszło do eksplozji na odcinku kolei Południowej Mandżurii, co dało Armii Japońskiej pretekst do zrzucenia winy na władze lokalne i przejęcia kontroli nad najbliższym mandżurskim miastem Shenyang. Liga chińska natychmiast prosi armię japońską o wycofanie się. Rząd Japoński w Tokio zgodził się na to żądanie. Armia jednak nie posłuchała i rozpoczęła inwazję na pełną skalę na Mandżurię i do końca 1931 roku zajęła całą prowincję.,
Chiny poskarżyły się Lidze Narodów, mając nadzieję, że Liga powstrzyma Japonię przed Mandżurią. Liga zaakceptowała wniosek i zażądała wycofania się Japonii z Mandżurii. Widząc bogaty surowiec i siłę roboczą, jaką mogła dostarczyć Mandżuria, Japonia odmówiła wycofania się z Mandżurii. Dlatego Japonia używa Ostrzeżenia środkowego jako pretekstu do opuszczenia Ligi Narodów., Ponieważ ustne ostrzeżenie nie zadziałało, Liga ustanowiła sankcję ekonomiczną licząc na to, że przekona Japonię ekonomicznie, jednak ze względu na wpływ depresji państw gospodarki, które stąpały po Japonii, nie chciały ryzykować utraty tego handlu. Jeśli naród zrezygnuje z handlu z Japonią, jego miejsce szybko zajmie inny kraj, który jest gotów rozpocząć handel. W związku z tym Liga nie mogła wyegzekwować swojej władzy i straciła najpotężniejszego członka na Dalekim Wschodzie i ostatecznie Japonia miała zjednoczyć się z dwoma innymi narodami, które złamały Zasady Ligi, Niemcami i Włochami.