Jimi Hendrix (Polski)

Jimi Hendrix (ur. 27 listopada 1942 w Seattle, Waszyngton, USA-zm. 18 września 1970 w Londynie) – amerykański gitarzysta rockowy, wokalista i kompozytor, który połączył Amerykańskie tradycje bluesa, jazzu, rocka i soulu z technikami brytyjskiego rocka awangardowego, aby na nowo zdefiniować gitarę elektryczną na swój własny obraz.,

Britannica Quiz
Rock Music and Rock 'N' Roll
możesz być zaznajomiony z Elvisem Presleyem i Buddy ' m Holly, ale jak dobrze znasz pierwszą operę rockową? Przesiać przez ten quiz i poszerzyć swoją wiedzę na temat wszystkich rzeczy rock and roll.

chociaż jego aktywna kariera artysty trwała zaledwie cztery lata, Hendrix zmienił kierunek muzyki popularnej i stał się jednym z najbardziej udanych i wpływowych muzyków swojej epoki., Instrumentalista, który radykalnie na nowo zdefiniował potencjał ekspresyjny i paletę dźwiękową gitary elektrycznej, był kompozytorem klasycznego repertuaru pieśni, od agresywnych rockerów po delikatne, złożone ballady. Był również najbardziej charyzmatycznym wykonawcą Koncertowym swojego pokolenia. Co więcej, był wizjonerem, który przełamał granice gatunku rocka, soulu, bluesa i jazzu oraz postacią ikoniczną, której urok łączył troski białych hipisów i czarnych rewolucjonistów poprzez ubieranie czarnego gniewu w kolorowe kostiumy londyńskiej Carnaby Street.,

były spadochroniarz, którego honorowe zwolnienie lekarskie zwolniło go ze służby podczas wojny w Wietnamie, Hendrix spędził na początku lat 60. pracując jako niezależny akompaniator dla różnych muzyków, zarówno znanych, jak i nieznanych. Jego nieortodoksyjny styl i zamiłowanie do gry na wysokim poziomie ograniczyły go jednak do pracy na własnym poziomie, dopóki nie został odkryty w małym nowojorskim klubie i sprowadzony do Anglii we wrześniu 1966 roku., Występując u boku dwóch brytyjskich muzyków, basisty Noela Reddinga i perkusisty Mitcha Mitchella, oszołomił londyński klub swoją wirtuozerią instrumentalną i ekstrawertycznym showmansem, wśród swoich wielbicieli znaleźli się członkowie The Beatles, The Rolling Stones i The Who. O wiele łatwiej było mu nauczyć się ich sztuczek, niż im było nauczyć się jego.,

Hendrix miał encyklopedyczną wiedzę na temat korzeni muzycznych, na których opierał się przełomowy rock swoich czasów, ale dzięki latom spędzonym w drodze z Little Richardem i braćmi Isley, miał również praktyczne doświadczenie kulturowe i społeczne, w których korzenie te się rozwinęły, oraz wielki podziw dla twórczości Boba Dylana, Beatlesów i The Yardbirds., Szybko dostosowując obecne mody muzyczne i krawieckie z końca 1966 roku w Londynie do własnych potrzeb, wkrótce był w stanie nie tylko dopasować się do pokroju Who w ich własnej głośnej grze, uderzającej gitarą, ale także przebić je tym, co szybko stało się najgorętszym występem w mieście.

Pobierz abonament Britannica Premium i uzyskaj dostęp do ekskluzywnych treści. Subscribe Now

w listopadzie jego zespół, the Jimi Hendrix Experience, miał swój pierwszy singiel w pierwszej dziesiątce, ” Hey Joe.,”Dwa kolejne hity,” Purple Haze ” i „The Wind Cries Mary”, nastąpiły przed ich pierwszym albumem, Are You Experienced?, został wydany latem 1967 roku, kiedy to zajął drugie miejsce w impact tylko po zespole The Beatles „Sgt. Pepper' s Lonely Hearts Club Band”. Jego bezpośredni następca, Axis: Bold as Love, pojawił się w grudniu tego samego roku. Z rekomendacji Paula McCartneya Hendrix został zabrany do Kalifornii, aby wystąpić na Festiwalu Pop w Monterey, co sprawiło, że stał się sensacją w swojej ojczyźnie niecały rok po jego odejściu.,

Hendrix, Jimi

Jimi Hendrix, 1967.

Pictorial Press Ltd/Alamy

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych w 1968 roku, cieszył się dalszym uznaniem dzięki rozległemu, panoramicznemu podwójnemu albumowi Electric Ladyland, ale druga połowa jego kariery okazała się frustrująca., Komplikacje prawne związane ze starym kontraktem poprzedzającym jego pobyt w Wielkiej Brytanii zamroziły jego tantiemy za nagrania, co wymagało ciągłej trasy koncertowej, aby zapłacić rachunki; a publiczność niechętnie pozwalała mu wyjść poza muzyczny plan jego najwcześniejszych sukcesów. Był o krok od rozwiązania obu tych problemów, kiedy zmarł z przedawkowania barbituranów, pozostawiając ogromny zapas prac w toku, które zostały ostatecznie edytowane i ukończone przez innych.,

dla Hendrixa dramatyzm jego hardrockowego zespołu był tylko ułamkiem tego, do czego dążył: chciał komponować bardziej złożoną muzykę dla większych zespołów, a nie po prostu improwizować bez końca przed sekcją rytmiczną dla publiczności czekającej, aż rozwali lub spali gitarę., Niemniej jednak, w swojej zbyt krótkiej karierze, udało mu się połączyć i rozszerzyć szybującą improwizacyjną transcendencję Johna Coltrane ' a, rytmiczną wirtuozerię Jamesa Browna, bluesową intymność Johna Lee Hookera, liryczną estetykę Boba Dylana, agresję The Who na gołe pięści i halucynacyjne studyjne fantazje Beatlesów. Twórczość Hendrixa stanowi stałe źródło inspiracji dla kolejnych pokoleń muzyków, dla których pozostaje kamieniem milowym dla emocjonalnej szczerości, innowacji technologicznych i uniwersalnej wizji braterstwa kulturowego i społecznego., The Jimi Hendrix Experience został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame w 1992 roku.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *