by Vivien Pipe
dla każdego mężczyzny, u którego zdiagnozowano raka prostaty, zwykle jest żona lub partnerka, dla której ta diagnoza oznacza życie odmienione na zawsze. Wiem, bo mi się to przydarzyło. Mój mąż nie miał żadnych typowych objawów związanych z chorobą. Wierzył, że ma uporczywy wirus grypy. Ale badanie PSA wykazało inaczej. Miał zaawansowany i agresywny rak prostaty, który rozprzestrzenił się już na jego kości. I z tą diagnozą mój świat zaczął się rozpadać.
moją pierwszą troską był mój mąż., Potrzebował natychmiastowego leczenia, które przyniosło nieprzyjemne skutki uboczne. Stał się impotentem, cierpiał nocne poty i bóle kości. Nie narzekał, ale nie mówił też o kwestiach praktycznych, takich jak finanse, praktyczność pozostania w naszym obecnym domu i przyszłości. Wszystko, co mi zostało.
nagle musiałam przyjąć rolę pielęgniarki, księgowej, złotej rączki i aktorki. Ten ostatni, ponieważ mój mąż odmówił uznania jego stanu i tak przyjaciele i rodzina musieli iść z oszustwa. Całkowicie wyczerpująca rola do odegrania.
w pewnym sensie miałem szczęście., Nie mieliśmy dzieci. Ale dla wielu rodzin choroba uderza w czasie, gdy synowie i córki przystępują do badań kluczowych dla ich przyszłości, a także potrzebują wsparcia i ochrony.
dla mojego męża choroba była krótka. Dziewięć miesięcy później, w wieku pięćdziesięciu siedmiu lat, zostałam wdową. Moja bratnia dusza, mój kochanek i mój najlepszy przyjaciel odeszli. To była ponura i zimna przyszłość. I stawić temu czoła bez narzekania, bo Ty jesteś ocalałym. Żyjesz, ale tylko sprawiedliwie. I tak tak kobiety cierpią na raka prostaty., Dla nas nie ma lekarstwa, dopóki życie naszego partnera nie zostanie ograniczone przez tę chorobę.
przeczytaj o raku prostaty
- wstęp
- kto jest zagrożony
- jakie są objawy?
- badanie
- kobiety Trans i rak prostaty
- wszystkie informacje