Relief
Madagaskar składa się z trzech równoległych stref podłużnych—płaskowyżu centralnego, pasa przybrzeżnego na wschodzie i strefy niskich płaskowyży i równin na zachodzie.
położony pomiędzy 2500 a 4500 stóp (800 i 1400 metrów) nad poziomem morza, Płaskowyż został podniesiony i zużyty kilka razy i jest przechylony na zachód. Trzy masywy mają ponad 8500 stóp (2600 metrów) wysokości., Region Tsaratanana na północy jest oddzielony od reszty płaskowyżu przez masyw Tsaratanana, którego szczyt, Maromokotro, osiąga 9436 stóp (2876 metrów) i jest najwyższym punktem na wyspie. Masyw ankaratry w centrum to ogromna masa wulkaniczna, której szczyt, Tsiafajavona, ma 2643 metry wysokości. Ankaratra jest główną dzielnicą wodną oddzielającą trzy główne dorzecza. Andringitra jest rozległym granitowym masywem na północ od Tôlanaro (Faradofay); wznosi się na wysokość 2658 m n. p. m.na szczycie Boby.,
zbocza płaskowyżu z pewną regularnością ku skrajnej równinie Południowej, ale jej granice na wschodzie i zachodzie są bardziej urwiste. Na wschód opada w ostrym uskoku, pionowymi stopniami od 1000 do 2000 stóp (300 do 600 metrów). Ten Klif, zwany Wielkim klifem lub klifem Angavo, jest często nieprzejezdny i graniczy z Skarp Betsimisaraka, drugi i niższy klif na Wschodzie, który nawisa nadmorską równinę. Za bliznami znajdują się pozostałości starożytnych jezior, w tym jedno o nazwie Alaotra., Na południu dwa strome zbocza spotykają się i tworzą Mahafaly i Płaskowyż Androya, które zwisają nad morzem w urwistych klifach. W kierunku zachodnim zejście odbywa się szeregiem kroków. Jednak w niektórych miejscach Płaskowyż centralny graniczy z nieprzejezdną Skarp, takich jak Urwisko Bongolava w środkowo-zachodniej części wyspy. Na północy Płaskowyż graniczy z niskim pasem Gór Ambohitra, które obejmują szereg kraterów wulkanicznych.
pas wybrzeża ma średnią szerokość około 30 mil (50 km)., Jest to wąska Równina aluwialna, która kończy się niskim wybrzeżem graniczącym z lagunami połączonymi kanałem Pangalanes (Ampangalana), który ma ponad 370 Mil (600 km) długości. Na południe od Farafangany Wybrzeże staje się skaliste, a na południowym wschodzie występuje wiele małych zatoczek. Na północnym wschodzie znajduje się głęboka Zatoka Antongil (Antongila).
Strefa zachodnia ma od 60 do 125 mil (100 do 200 km) szerokości. Jego warstwy osadowe opadają w kierunku Kanału Mozambickiego i wytwarzają szereg wzgórz., W głębi lądu (wschodniej) strony tych stromych wzgórz dominują zagłębienia powstałe w miękkich osadach wnętrza, natomiast druga strona opada do morza w skalistych zboczach. Linia brzegowa jest prosta, graniczy z małymi wydmami i otoczona lasami namorzynowymi. Prądy w kanale Mozambickim sprzyjały morskiemu złożu aluwium i rozwojowi delt rzecznych. Na północno-zachodnim wybrzeżu znajduje się wiele estuariów i zatok. Wybrzeże to graniczy z rafami koralowymi i wulkanicznymi wyspami, takimi jak Nosy Be (Nossi-Bé), która chroni Zatokę Ampasindava.,
Gerald Cubitt
Jean Dresch