Millard Fillmore, odnoszący sukcesy polityk Wigów ze stanu Nowy Jork i członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych, został dwunastym wiceprezydentem i trzynastym prezydentem Stanów Zjednoczonych. Urodzony w Locke (obecnie Summerhill) w Nowym Jorku, Fillmore był wspomagany we wczesnej karierze politycznej przez Thurlow Weeda, Wigowskiego stratega i przywódcę politycznego w Nowym Jorku. Fillmore zasiadał w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w latach 1833-1835 i 1837-1843., Jako przewodniczący Committee on Ways and Means, Fillmore był aktywny w opracowywaniu taryfy ochronnej z 1842 roku. W 1848 r. wystartował jako kandydat Wig na wiceprezydenta wraz z Zacharym Taylorem. Jako przewodniczący Senatu, Fillmore przewodniczył debatom na temat kompromisu z 1850 roku, serii środków wprowadzonych przez Henry ' ego Claya w celu rozwiązania kwestii niewolnictwa i kwestii terytorialnych.
9 lipca 1850 r.prezydent Taylor zmarł od tego, co jego lekarze zdiagnozowali jako „cholera morbus. Dzień później Fillmore został zaprzysiężony na prezydenta Stanów Zjednoczonych., W 1850 roku Fillmore podpisał ustawę Fugitive Slave Act, będącą częścią kompromisu opracowanego przez Claya. Wkrótce potem prezydent zatwierdził 100 000 dolarów na rozbudowę Kapitolu, uważaną za konieczność ze względu na ograniczenia przestrzenne. Fillmore był odpowiedzialny za wybór sposobu rozbudowy Kapitolu-zatwierdzenie projektu dużych skrzydeł północnych i południowych – oraz wybór architekta Thomasa U. Waltera. Kamień węgielny pod rozbudowę wmurował 4 lipca 1851 roku.,
Fillmore nie udało się zdobyć nominacji prezydenckiej Whiga w 1852 roku, a cztery lata później kandydował jako nieudany kandydat Partii amerykańskiej, czyli nic nie wiadomo. Fillmore przeniósł się do Buffalo w stanie Nowy Jork, gdzie został pierwszym prezesem Buffalo Historical Society i pierwszym kanclerzem University of Buffalo.