rodzinna izolowana nadczynność przytarczyc – spowodowana mutacjami w genie MEN1
w niektórych przypadkach stwierdzono rodzinną izolowaną nadczynność przytarczyc, schorzenie charakteryzujące się nadmierną aktywnością przytarczyc (pierwotna nadczynność przytarczyc). Gruczoły te pomagają kontrolować prawidłową równowagę wapnia we krwi., Równowaga ta jest zaburzona w rodzinnej izolowanej nadczynności przytarczyc, co może prowadzić do wysokiego poziomu wapnia we krwi( hiperkalcemia), kamieni nerkowych, rozrzedzenie kości, nudności i wymioty, wysokie ciśnienie krwi( nadciśnienie), osłabienie i zmęczenie. Pierwotna nadczynność przytarczyc jest najczęstszym objawem innego stanu zwanego mnogą neoplazją endokrynologiczną typu 1 (opisaną poniżej); jednak rodzinna izolowana nadczynność przytarczyc jest diagnozowana u osób z nadczynnością przytarczyc, ale nie inne cechy mnogiej neoplazji endokrynologicznej typu 1.,
wiele mutacji w genie MEN1, które są związane z rodzinną izolowaną nadczynnością przytarczyc, zmienia pojedyncze białka budulcowe (aminokwasy) w białku menin. Uważa się, że te zmiany aminokwasowe upośledzają zdolność menin do interakcji z innymi białkami. Bez normalnej funkcji menin, komórki prawdopodobnie dzielą się zbyt często, co prowadzi do powstawania nowotworów obejmujących gruczoły przytarczyc., Naukowcy spekulują, że mutacje, które powodują rodzinną izolowaną nadczynność przytarczyc, mają łagodniejszy wpływ na funkcję menin niż mutacje, które powodują liczne nowotwory endokrynologiczne typu 1. Sporadycznie osoby z rodzinną izolowaną nadczynnością przytarczyc rozwijają później cechy mnogiej nowotworu endokrynologicznego typu 1, chociaż większość nigdy tego nie robi. Rodzinna izolowana nadczynność przytarczyc spowodowana mutacjami genu MEN1 może być wczesną lub łagodną postacią mnogiej nowotworu endokrynologicznego typu 1.,
mnoga neoplazja endokrynologiczna – spowodowana mutacjami w genie MEN1
stwierdzono, że ponad 1300 mutacji w genie MEN1 powoduje mnogą neoplazję endokrynologiczną typu 1. Mnogie nowotwory endokrynologiczne zazwyczaj obejmuje rozwój nowotworów w dwóch lub więcej z organizmu ” s hormon produkcji gruczołów, zwanych gruczołów dokrewnych. Guzy te mogą być nierakowe lub nowotworowe., Najczęstsze gruczoły dokrewne dotkniętych w wielu nowotworów endokrynologicznych typu 1 są przytarczyc, przysadka mózgowa, i trzustki, chociaż dodatkowe gruczoły dokrewne i inne narządy mogą być również zaangażowane.
większość mutacji genu MEN1 powodujących liczne nowotwory endokrynologiczne typu 1 prowadzi do produkcji nienormalnie krótkiej, nieaktywnej wersji Meniny lub niestabilnego białka, które ulega szybkiemu rozkładowi. W wyniku tych mutacji jedna kopia genu MEN1 w każdej komórce nie tworzy funkcjonalnego białka., Jeśli druga kopia genu MEN1 jest również zmieniona, komórka nie ma kopii roboczej genu i nie wytwarza żadnej funkcjonalnej Meniny. Z nieznanych powodów druga mutacja występuje najczęściej w komórkach gruczołów dokrewnych. Bez menin komórki te mogą się zbyt często dzielić i tworzyć guz. Chociaż menin wydaje się być konieczne do zapobiegania powstawaniu nowotworów, naukowcy nie określili, w jaki sposób brak tego białka prowadzi do specyficznych nowotworów charakterystycznych dla mnogiej nowotworu endokrynologicznego typu 1.,
Inne nowotwory-związane z genem MEN1
niektóre mutacje genów są nabywane w ciągu życia człowieka i są obecne tylko w niektórych komórkach. Zmiany te, nazywane mutacjami somatycznymi, nie są dziedziczone. Mutacje somatyczne w genie MEN1 zostały zidentyfikowane w kilku typach nowotworów niehereditary (sporadycznych)., Mutacje genu MEN1 stwierdzono u znacznego odsetka nowotworów przytarczyc (gruczolaków przytarczyc); guzów trzustki zwanych niefunkcjonującymi guzami neuroendokrynnymi, gastrinomas i insulinomas; i guzów nowotworowych głównych dróg oddechowych w płucach (oskrzelach) zwanych rakowiakami oskrzeli. Wiele z tych typów nowotworów znajdują się również u osób, które mają wiele endokrynologicznych nowotworów typu 1 (opisane powyżej). Podobnie jak w wielu nowotworach endokrynologicznych, guzy występują tylko wtedy, gdy obie kopie MEN1gene są inaktywowane w niektórych komórkach.