cele: A) Ocena ważności i niezawodności wytwarzania i odtwarzania danej intensywności ćwiczeń podczas ergometrii cyklu przy użyciu standardowej skali 6-20 skali postrzeganego wysiłku (RPE) opracowanej przez Borga oraz b) określenie, czy odpowiedzi ćwiczeniowe uczestników Niewidomych w danym wytwarzanym RPE były podobne do tych zgłoszonych w uznanych wytycznych dla osób widzących.,
metody: dziesięciu zdrowych zarejestrowanych niewidomych uczestników wolontariatu (cztery kobiety, sześciu mężczyzn; średnia (SD) w wieku 23,2 (9,0) lat) wykonało test wstępnego cyklu wysiłkowego w celu określenia maksymalnej częstości akcji serca (HRMAx) i maksymalnego wychwytu tlenu (VO2MAX). Trzy próby trzech ataków wysiłkowych w RPEs 9, 11 i 13 zostały następnie przeprowadzone w kolejności losowej w trzech oddzielnych dniach tego samego tygodnia, z pomiarem przeterminowanego powietrza i tętna w sposób ciągły. Po każdym ćwiczeniu następowało 10 minut odpoczynku., Ważność skali jako środka pozwalającego na uzyskanie różnych intensywności ćwiczeń oceniano za pomocą analizy wariancji dwóch czynników (badanie RPE x). Wiarygodność międzytrialną oceniono przy użyciu współczynników korelacji wewnątrzklasowej (ICC) oraz procedury bias + / -95% limits of agreement (95% LoA).
wyniki: uczestnicy nie zgłaszali trudności z użyciem skali RPE braille ' a. Poproszeni o uzyskanie intensywności ćwiczeń równej RPE 9, 11 i 13, uzyskali średnie wartości VO2MAX wynoszące odpowiednio 47%, 53% i 63%., Analiza wariancji nie wykazała istotnych różnic w %HRMAx lub % VO2MAX między badaniami w każdym z trzech poziomów RPE, ale istniała znacząca różnica (p<0,001) zarówno w %HRMAx, jak i %VO2MAX między trzema poziomami RPE. Wszystkie porównania parami trzech różnych RPE były znacząco różne (p<0,016). ICC pomiędzy drugim a trzecim badaniem dla %HRMAx było znaczące (p <0,05) dla wszystkich trzech RPE. Podobnie dla % VO2MAX, ICC było znaczące dla RPE 9 i 11, ale nie 13., 95% LoA zmniejszało się zarówno dla % HRMAx, jak i % VO2MAX w każdym kolejnym badaniu.
wnioski: niewidomym uczestnikom udało się zastosować skalę RPE braille ' a do różnicowania intensywności ćwiczeń na rowerku rowerowym. W każdym badaniu w RPE 13 wszyscy uczestnicy osiągnęli poziom % HRMAX i % VO2MAX, który mieści się w zalecanym zakresie dla rozwoju sprawności kardiorespiracyjnej. Stosując %HRMAx jako ocenę wiarygodności międzytrialnej, uczestnicy byli w stanie powtórzyć podobną intensywność ćwiczeń po dwóch próbach w każdym z trzech RPE (9, 11,13)., Podobnie było w przypadku RPE 9 i 11, gdy jako sędzia zastosowano % VO2MAX, ale dalsze próby były wymagane, aby osiągnąć podobną niezawodność w RPE 13. Skala RPE brajlowska może być stosowana przez osoby niewidome w trakcie ergometrii rowerowej, z efektem podobnym do wizualnej skali analogowej zalecanej do stosowania u osób zdrowych widzących.