Reptilia (zielone pole) jest grupą parafiletyczną obejmującą wszystkie owodnie (Amniota) z wyjątkiem dwóch podgrup: Mammalia (ssaki) i Aves (ptaki); dlatego Reptilia nie jest kladem. W przeciwieństwie do tego, Amniota sama jest kladem, który jest grupą monofiletyczną.,
kladogram naczelnych, przedstawiający monofiletyzm (simiany, w Kolorze Żółtym), parafiletyzm (prosimiany, w Kolorze Niebieskim, w tym czerwona łatka) i polifiletyzm (nocne aktywne naczelne, lorysy i tarsiery, w kolorze czerwonym).
w kladystyce
grupy obejmujące wszystkich potomków wspólnego przodka są uważane za monofiletyczne., Grupa parafiletyczna to grupa monofiletyczna, z której wyłącza się jeden lub więcej kladów podrzędnych (grup monofiletycznych), tworząc odrębną grupę. Filozof nauki Marc Ereshefsky argumentował, że taksony parafiletyczne są wynikiem anagenezy w grupie lub grupach wykluczonych. Kladyści nie przyznają parafiletycznym zbiorowościom statusu „grup” ani nie reifikują ich za pomocą wyjaśnień, ponieważ reprezentują one ewolucyjne Nie-wydarzenia
grupa, której cechy identyfikujące ewoluowały zbieżnie w dwóch lub więcej liniach jest polifiletyczna (gr. πολύς, „wiele”)., Mówiąc szerzej, każdy takson, który nie jest parafiletyczny lub monofiletyczny, można nazwać polifiletycznym. Empirycznie rozróżnienie między grupami polifiletycznymi i parafiletycznymi jest raczej arbitralne, ponieważ Stany charakteru wspólnych przodków są wnioskami, a nie obserwacjami.
terminy te zostały opracowane podczas debat w latach 60.i 70., towarzyszących rozwojowi kladystyki.
grupy Parafiletyczne są uważane przez wielu taksonomów za problematyczne, ponieważ nie można mówić dokładnie o ich pokrewieństwie filogenetycznym, cechach charakterystycznych i dosłownym wymieraniu., Pokrewne pojęcia to grupa macierzysta, chronogecies, kladogeneza pączków, anageneza lub grupy „klasowe”. Grupy parafiletyczne są często reliktami przestarzałych hipotez o relacjach filogenetycznych sprzed powstania kladystyki.
Przykładyedit
osy są parafiletycznymi, składającymi się z kladu Apokryta bez mrówek i pszczół, które zwykle nie są uważane za osy.,
prokarioty (jednokomórkowe formy życia bez jąder komórkowych), ponieważ wykluczają eukarioty, grupę Potomków. Bakterie i Archaea są prokaryotes, ale archaea i eukaryotes mają wspólnego przodka, który nie jest przodkiem bakterii. Rozróżnienie prokaryote / eukaryote zostało zaproponowane przez Edouarda Chattona w 1937 roku i zostało ogólnie przyjęte po przyjęciu przez Rogera Staniera i C. B. van Niela w 1962 roku., Kodeks botaniczny (ICBN, obecnie ICN) porzucił rozważania nad nomenklaturą bakteryjną w 1975; obecnie nomenklatura prokariotyczna jest regulowana w ramach ICNB z datą rozpoczęcia 1 stycznia 1980 (w przeciwieństwie do daty rozpoczęcia 1753 w ramach ICBN/ICN).
wśród roślin dwuliścienne (w tradycyjnym znaczeniu) są parafiletyczne, ponieważ grupa nie obejmuje jednoliściennych. „Dicotyledon” nie był przez dziesięciolecia używany jako klasyfikacja botaniczna, ale jest dopuszczony jako synonim „Magnoliopsida”. Analiza filogenetyczna wskazuje, że monokoty są rozwinięciem od przodka dikota., Wykluczenie monokotów z dikotów czyni te ostatnie grupą parafiletyczną.
wśród zwierząt kilka znanych grup nie jest w rzeczywistości kladami. Tradycyjnie definiowany rząd parzystokopytnych (parzystokopytnych) jest parafiletyczny, ponieważ wyklucza Walenie (wieloryby, delfiny itp.). W randze Kodeksu ICZN oba taksony są odrębnymi rzędami. Badania molekularne wykazały jednak, że Cetacea pochodzą od przodków parzystokopytnych, choć dokładna filogeneza w obrębie rzędu pozostaje niepewna. Bez waleni parzystokopytne parzystokopytne.,Klasa Reptilia, jak tradycyjnie definiowana, jest parafiletyczna, ponieważ wyklucza ptaki (Klasa Aves) i ssaki. W randze Kodeksu ICZN te trzy taksony stanowią odrębne klasy. Jednak Ssaki pochodzą z synapsydów (które kiedyś były opisywane jako „Gady ssakopodobne”), a ptaki są taksonem siostrzanym do grupy dinozaurów (część Diapsida), z których oba są „gadami”. Alternatywnie gady są parafiletyczne, ponieważ dały początek (tylko) ptakom. Ptaki i gady razem tworzą zauropsydy, Klad owodniowców, który jest grupą siostrzaną kladu obejmującego Ssaki.,
Osteichthyes, kościste ryby, są parafiletyczne, gdy są ograniczone do actinopterygii (ryby promieniopłetwe) i Sarcopterygii (ryby lungfish, itp.), oraz wykluczając tetrapody; ostatnio Osteichthyes jest traktowany jako klad, w tym tetrapody.
„osy” są parafiletycznymi, składającymi się z wąskolistnej Apokryfy bez mrówek i pszczół. Widłaki (Symphyta) są podobnie parafiletyczne, tworząc wszystkie Hymenoptera z wyjątkiem Apokrita, kladu głęboko w drzewie widłaków.Skorupiaki nie są kladem, ponieważ wykluczone są Heksapody (owady)., Współczesnym kladem, który obejmuje wszystkie z nich, jest Tetraconata.
jednym z celów współczesnej taksonomii w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat było wyeliminowanie parafiletycznych „grup”, takich jak przykłady z formalnych klasyfikacji.
Parafylly in speciesEdit
gatunki mają szczególny status w systematyce jako obserwowalna cecha samej natury i jako podstawowa jednostka klasyfikacji., Niektóre artykulacje koncepcji gatunków filogenetycznych wymagają, aby gatunki były monofiletyczne, ale gatunki parafiletyczne są powszechne w naturze, do tego stopnia, że nie mają jednego wspólnego przodka. W rzeczywistości dla rozmnażających się płciowo taksonów żaden gatunek nie ma „jednego wspólnego przodka”. Parafylly jest powszechne w specjacji, gdzie gatunek matki (paraspecies) daje początek gatunkowi córki bez siebie wyginął. Badania wskazują, że aż 20 procent wszystkich gatunków zwierząt i od 20 do 50 procent gatunków roślin jest parafiletycznych., Biorąc pod uwagę te fakty, niektórzy taksonomowie twierdzą, że parafylly jest cechą natury, która powinna być uznana na wyższych poziomach taksonomicznych.
Kladyści opowiadają się za pojęciem gatunków filogenetycznych, które nie uznaje gatunków za wykazujące właściwości monofiletyczne lub parafiletyczne, pojęcia z tej perspektywy, które odnoszą się tylko do grup gatunków., Uważają oni, że rozszerzenie argumentu”gatunki parafiletyczne „sandacza na wyższe taksony, aby reprezentować błąd kategorii
zastosowanie dla grup parafiletycznychedytuj
gdy pojawienie się znaczących cech doprowadziło podkladę na ścieżce ewolucyjnej bardzo odbiegającej od ścieżki bardziej inkluzywnego kladu, często sensowne jest badanie grupy parafiletycznej, która pozostaje bez uwzględnienia większego kladu., Na przykład, Neogenowa ewolucja parzystokopytnych (parzystokopytnych, takich jak jelenie, krowy, świnie i hipopotamy-zauważ, że jeleniowate, Bovidae, Świniowate i Hipopotamowate, rodziny, które zawierają te różne parzystokopytne, są grupami monofiletycznymi) miała miejsce w środowiskach tak różnych od Cetacea (wieloryby, delfiny i morświny), że parzystokopytne są często badane w izolacji, mimo że Walenie są grupą potomną., Innym przykładem jest grupa prokaryotów; jest parafiletyczna, ponieważ składa się z dwóch domen (Eubacteria i Archaea) i wyklucza (eukaryoty). Jest bardzo przydatna, ponieważ ma jasno określone i znaczące rozróżnienie (brak jądra komórkowego, plezjomorfia) od wykluczonych Potomków.
również niektórzy systematycy uznają grupy parafiletyczne za zaangażowane w ewolucyjne przemiany, na przykład rozwój pierwszych czworonogów od ich przodków., Każda nazwa nadana tym hipotetycznym przodkom w celu odróżnienia ich od tetrapodów—np.”ryby”—musi określać grupę parafiletyczną, ponieważ potomne tetrapody nie są uwzględniane. Inni systematycy uważają reifikację grup parafiletycznych za niejasne wzorce historii ewolucyjnej.
termin „stopień ewolucyjny” jest czasami używany w odniesieniu do grup parafiletycznych.Ponadto, pojęcia monofiletycznie, parafiletycznie i polifiletycznie zostały użyte w dedukcji kluczowych genów do kodowania kreskowego różnych grup gatunków.,
niezależnie ewoluowały cechyedytuj
obecne hipotezy filogenetyczne związków tetrapodów sugerują, że żywotność, produkcja potomstwa bez zewnętrznego składania zapłodnionego jaja, rozwinęła się niezależnie w liniach, które doprowadziły do człowieka (Homo sapiens) i skóry Południowej wody (eulampus tympanum, rodzaj jaszczurki). Innymi słowy, wiwiparność jest synapomorfią dla terii wewnątrz ssaków, a autapomorfią dla Eulamprus tympanum (lub być może synapomorfią, jeśli inne gatunki Eulamprus są również wiwiparne).,
„grupy” oparte na niezależnie rozwiniętych cechach, takich jak te przykłady wiwiparności stanowią przykłady polifili, a nie parafili.
Nie parafiletyczny
- ryby płazów są polifiletyczne, a nie parafiletyczne. Mimo że wydają się podobne, kilka różnych grup ryb płazów, takich jak błotniaki i lungfishes, wyewoluowało niezależnie w procesie ewolucji zbieżnej u odległych krewnych w podobnych okolicznościach ekologicznych.,
- nielotne ptaki są polifiletyczne, ponieważ samodzielnie (równolegle) utraciły zdolność do latania.
- zwierzęta z płetwą grzbietową nie są parafiletyczne, chociaż ich ostatni wspólny przodek mógł mieć taką płetwę, ponieważ Mezozoiczni przodkowie morświnów nie mieli takiej płetwy, podczas gdy przed mezozoiczne ryby miały taką płetwę.
- czworonożne archozaury nie są grupą parafiletyczną. Dinozaury dwunożne, takie jak Eoraptor, przodkowie czworonożnych, były potomkami ostatniego wspólnego przodka czworonożnych dinozaurów i innych czworonożnych archozaurów, takich jak krokodyle.,
niewyczerpujący wykaz grup parafiletycznychedytuj
poniższa lista podsumowuje szereg zaproponowanych w literaturze grup parafiletycznych i podaje odpowiadające im taksony monofiletyczne.,ia