Persepolis (Polski)

strona

strona jest oznaczona dużym tarasem z jego wschodniej stronie przylegającej do Kūh-e Raḥmat („Góra Miłosierdzia”). Pozostałe trzy boki tworzą mur oporowy, o zróżnicowanej wysokości z nachyleniem gruntu od 13 do 41 stóp (4 do 12 metrów); od strony zachodniej na szczyt prowadzą wspaniałe podwójne schody w dwóch lotach po 111 krótkich kamiennych schodów., Na tarasie znajdują się ruiny wielu kolosalnych budynków, wszystkie zbudowane z ciemnoszarego kamienia (często polerowanego na marmurową powierzchnię) z sąsiedniej góry. Kamień został pocięty z najwyższą precyzją na bloki wielkich rozmiarów, które układano bez zaprawy; wiele z nich nadal jest na miejscu. Szczególnie uderzające są ogromne kolumny, z których 13 nadal stoi w sali audiencyjnej Dariusza i (Wielki; panował 522-486 pne), znany jako apadana, nazwa nadana podobnej sali zbudowanej przez Dariusza w Susa., W holu wejściowym bramy Kserksesa stoją jeszcze dwie kolumny, a trzecia została tam zmontowana z jej rozbitych fragmentów.

w 1933 roku w fundamentach sali audiencyjnej Dariusza odkryto dwa zestawy złotych i srebrnych płyt zapisujących trzy formy pisma klinowego—starożytny perski, elamicki i Babiloński—granice imperium perskiego. Liczne, wycięte w kamieniu inskrypcje Dariusza i, Kserksesa I i Artakserksesa III wskazują, któremu monarsze przypisywano różne budowle., Najstarszy z nich na południowym murze oporowym daje słynną modlitwę Dariusza za swój lud: „Boże chroń ten kraj przed wrogiem, głodem i kłamstwem.”Istnieją liczne płaskorzeźby urzędników perskich, Median i Elamitów, a 23 sceny oddzielone cyprysami przedstawiają przedstawicieli z odległych części imperium, którzy pod wodzą perskiego lub Mede złożyli odpowiednie ofiary królowi na Narodowym Festiwalu wiosennego równonocy.

za Persepolis znajdują się trzy Grobowce wykute w zboczu góry; fasady, z których jedna jest niekompletna, są bogato zdobione reliefami., Około 8 mil (13 km) na północny wschód, po przeciwnej stronie rzeki Pulvār, wznosi się prostopadła ściana skały, w której cztery podobne Grobowce są wycięte na znacznej wysokości od dna doliny. Miejsce to nazywa się Naqsh-e Rostam („Obraz Rostama”), od Sāsāniańskich rzeźb pod grobowcami, które uważano za reprezentujące mitycznego bohatera Rostama., Z rzeźb można wywnioskować, że mieszkańcy tych siedmiu grobowców byli Królami Achemeńskimi, a jeden z nich w Naqsh-e Rostam jest wyraźnie zadeklarowany w inskrypcjach jako grób Dariusza i, syna Hystaspesa, którego grób, według greckiego historyka Ctesiasa, znajdował się w klifie, do którego można było dotrzeć tylko za pomocą liny. Trzy inne grobowce w Naqsh-e Rostam to prawdopodobnie Grobowce Kserksesa I, Artakserksesa I i Dariusza II (Ochus). Dwa ukończone groby za Persepolis należą prawdopodobnie do Artakserksesa II i Artakserksesa III., Niedokończony może być Arses, który panował najdłużej dwa lata, ale jest bardziej prawdopodobne, że Dariusz III, ostatni z linii Achemeniańskiej, który został obalony przez Aleksandra Wielkiego.

u stóp Naqsh-e Rostam, położony w kierunku urwiska, spoczywa kwadratowy budynek znany jako Kaʿbeh – Ye Zarduszt („Kaaba z Zoroaster”)., Budynek, który ma około 40 stóp (12 Metrów) wysokości i 24 stóp (7 metrów) kwadratowych, prawdopodobnie został zbudowany w pierwszej połowie VI wieku pne, chociaż ma liczne inskrypcje z późniejszych okresów. Choć budynek cieszy się dużym zainteresowaniem językowym, jego pierwotne przeznaczenie nie jest jasne. Być może był to grobowiec dla Achemeniańskiej rodziny królewskiej lub jakiś rodzaj ołtarza, być może bogini Anahiti.