Przesmyk Panamski, hiszp. Istmo de Panamá, połączenie lądowe rozciągające się ze wschodu na zachód około 400 mil (640 km) od granicy Kostaryki do granicy Kolumbii. Łączy Amerykę Północną i Południową i oddziela Morze Karaibskie (Ocean Atlantycki) od Zatoki Panamskiej (Ocean Spokojny)., Najwęższa część obu Ameryk (około 30-120 mil szerokości), obejmuje Republikę Panamy; jej najwęższa część to przesmyk, który biegnie między ujściem rzeki Nergalá (Necategua) (która wpada do Zatoki San Blas) na Karaibach i ujściem rzeki Chepo na wybrzeżu Pacyfiku, wraz z częścią przesmyku trawersowanego przez Kanał Panamski. Teren na przemian między górami, tropikalnymi lasami deszczowymi i przybrzeżnymi równinami.,
przesmyk został po raz pierwszy zbadany przez prehistorycznych myśliwych-zbieraczy migrujących z Ameryki Północnej do Ameryki Południowej. Hiszpański odkrywca Rodrigo de Galván Bastidas był pierwszym Europejczykiem, który odwiedził ten obszar (1501). W następnym roku Krzysztof Kolumb wylądował również na północnym wybrzeżu., W czasach kolonialnych rozwijało się miasto Portobelo („piękny port”). Mimo że przesmyk był często atakowany przez angielskich piratów, pozostał w rękach Hiszpanów aż do uzyskania niepodległości na początku XIX wieku. Miasto Colón rozkwitło podczas Gorączki Złota w Kalifornii pod koniec lat 40. i na początku lat 50., a Kolej Transistmian została zbudowana wkrótce potem. Budowa Kanału Panamskiego w latach 1880 i 1904-14 spowodowała intensywną migrację, zwłaszcza do miasta Panama. Strategiczne znaczenie przesmyku stanowi większość burzliwej historii Panamy.,