przewlekła niewydolność nerek (CRF) jest stanem klinicznym wynikającym z wielu procesów patologicznych, które prowadzą do upośledzenia i niewydolności wydalniczych nerek i funkcji regulacyjnych (uremia). Zwykle w nerkach osoby dorosłej znajdują się dwa miliony kłębuszków, które filtrują średnio 120 ml krwi na minutę. Filtracja ta nazywana jest filtracją kłębuszkową (GFR)., W przypadku uszkodzonych tkanek miąższu z powodu choroby nerek szybkość filtracji spada do 20-30 ml na minutę. To jest, gdy odkrycia i objawy niewydolności nerek przyjść. W przypadku szybkości filtracji mniejszej niż 10 ml (GFR< 10 ml/min) przyjmuje się, że u pacjenta doszło do końcowego stadium niewydolności nerek. Na tym etapie zaburza się równowagę wodno-elektrolitową, zwiększa się azotemia i pojawiają się objawy ogólnoustrojowe (uremia) (1,2)., Niewydolność nerek jest stanem, w którym nerki nie mogą spełniać swojej funkcji odprowadzania odpadów metabolicznych i utrzymania równowagi wodno-elektrolitowej. Można go podzielić na dwie grupy: ostrą i przewlekłą. W artykule omówiono etiologię, patofizjologię i objawy CRF, a także diagnostykę i interwencje wymagane przez pielęgniarki. Deficyt, priorytet pielęgniarski i interwencja są omawiane w odniesieniu do problemów pacjenta.