psychologia Przemysłowo-organizacyjna, dawniej zwana psychologią przemysłową, zastosowanie pojęć i metod z kilku podgatunków tej dyscypliny (takich jak uczenie się, motywacja i psychologia społeczna) do środowisk biznesowych i instytucjonalnych.
badanie psychologii industrialno-organizacyjnej (I-o) powstało w Stanach Zjednoczonych na początku XX wieku dzięki pracy psychologów Hugo Münsterberga i Waltera Dilla Scotta (obaj zostali przeszkoleni przez niemieckiego fizjologa i psychologa Wilhelma Wundta), podczas gdy jego praktyczne zastosowanie rozwinęło się głównie dzięki pracy amerykańskiego inżyniera Przemysłowego Fredericka W. Taylora. Psychologia I-O szybko rosła po I Wojnie Światowej, a jeszcze bardziej po ii Wojnie Światowej.,
niektórzy psychologowie I-O opracowują metody selekcji i szkolenia personelu, podczas gdy inni analizują style i skuteczność menedżerów lub badają sposoby poprawy morale w miejscu pracy, satysfakcji z pracy i produktywności. Dziedzina psychologii I-O przyczyniła się do rozwoju inżynierii czynników ludzkich lub ergonomii, która obejmuje projektowanie urządzeń (np. wyświetlaczy do kokpitów lotniczych i samochodowych desek rozdzielczych, klawiatur komputerowych lub urządzeń gospodarstwa domowego), które mogą być obsługiwane bezpiecznie i wydajnie. Zobacz też: psychologia stosowana.