Bonaparte, Louis-Napoleon (1808-1873): kuzyn Napoleona Bonaparte, Louis-Napoleon był awanturnikiem, który użył swojego wielkiego imienia, aby zostać prezydentem Francji (10 grudnia 1848). Louis-Napoleon odwoływał się zarówno do popularnych, jak i elitarnych segmentów społeczeństwa francuskiego. Dla elity był człowiekiem porządku. Dla zubożałych był człowiekiem, który faworyzował reformy społeczne. Po ustanowieniu prezydentury Louis-Napoleon natychmiast rozpoczął starania o przedłużenie swojej kadencji, dokonując zamachu stanu w 1851 roku i stając się cesarzem Napoleonem III., Utracił tron po klęsce w wojnie francusko-pruskiej (1870-1871).
de Lamartine, Alphone (1790-1869) – wielki poeta Francuski, który okazał się mierną postacią polityczną. Romantyczna retoryka polityczna Lamartine ' a zdołała przenieść wielu, zarówno Klasy średniej, jak i rzemieślników, w ekscytujących wczesnych dniach rewolucji. Był de facto szefem rządu tymczasowego powstałego po rewolucji lutowej. Jego próba wyjaśnienia narastającego konfliktu między klasami średnimi a rzemieślnikami doprowadziła ostatecznie do jego politycznego upadku., W lutym 1848 r. został odrzucony przez wszystkich, gdy w grudniu 1848 r. kandydował na prezydenta, zajmując ostatnie miejsce w 5.
Zobacz też: dni czerwcowe.
Bibliografia
Książki
Barricades: The War of the Streets in Revolutionary Paris, 1830-1848. [2009-11-29 19: 52]
Sperber Jonathan The European Revolutions, 1848-1851.Cambridge, MA: Cambridge University Press, 1994.
Tilly, Charles. European Revolutions, 1492-1992. Oxford, Wielka Brytania: Basil Blackwell, 1993.
Traugott marek, Armie ubogich: Determinanty udziału klasy robotniczej w powstaniu paryskim z czerwca 1848 roku. Princeton, NJ: Princeton University Press, 1985.
—Michael Hanagan