Selective Service Acts, U. S. federalne prawo, które ustanowiło pobór lub obowiązkową służbę wojskową.
Pobór został po raz pierwszy wdrożony w Stanach Zjednoczonych podczas wojny secesyjnej (1861-65). Często jednak bogaci mężczyźni wynajmowali zastępców, aby wypełniali swoje obowiązki służbowe. Oprócz zatrudniania poborowych, związek szukał żołnierzy, oferując nagrody pieniężne dla zaciągniętych za pośrednictwem systemu nagród., Zarówno zastąpienie, jak i kusząca Rekrutacja doprowadziły do powszechnego nadużycia, a „skoczkowie nagród” byli uporczywym drenażem Północnej siły roboczej i finansów. Poparcie dla poboru było dalekie od powszechnego na północy, a opór publiczny osiągnął kulminację w zamieszkach w 1863 roku, czterodniowej walce wręcz, w której biali rebelianci atakowali budynki federalne i pracowników afroamerykańskich na ulicach Nowego Jorku. Projekt został zawieszony wraz z końcem wojny w 1865 roku i nie powróci na dłużej niż pół wieku.,
Biblioteka Kongresu, Waszyngton, D. C., (LC-USZ62-55790)
dzięki uprzejmości Biblioteki Kongresu, Waszyngton, D. C.
ponieważ Stany Zjednoczone dysponowały armią w czasie pokoju liczącą nieco ponad 100 000 ludzi, ponowne wprowadzenie poboru do wojska było zaskakującym wynikiem przystąpienia Stanów Zjednoczonych do I Wojny Światowej w kwietniu 1917 roku. Ustawa o usługach selektywnych, podpisana przez Pres. Woodrow Wilson w dniu 18 maja 1917 roku stworzył system selektywnej służby, który zarządzał wprowadzeniem około 2,8 miliona ludzi do sił zbrojnych w ciągu następnych dwóch lat i zniósł znacznie złośliwy system nagród., Początkowo projekt był skierowany do mężczyzn w wieku od 21 do 30 lat, ostatecznie został rozszerzony o wszystkich sprawnych mężczyzn w wieku od 18 do 45 lat. Amerykańskie siły zbrojne zdemobilizowały się po zawieszeniu broni w listopadzie 1918 roku, a liczba mężczyzn pod bronią zmniejszyła się do poziomu przedwojennego.
gdy II wojna światowa szalała w Europie i Azji, Kongres wąsko uchwalił ustawę Selective Training and Service Act, wprowadzając pierwszy projekt czasu pokoju w historii USA. Pres., Franklin Delano Roosevelt podpisał ustawę 16 września 1940 roku, a wszyscy mężczyźni w wieku od 21 do 36 lat byli zobowiązani do zarejestrowania się w wskrzeszonym systemie selektywnej służby-chociaż po raz pierwszy oficjalnie wprowadzono przepisy dla osób sprzeciwiających się sumieniu. W okresie od listopada 1940 r.do października 1946 r. zarejestrowano około 45 milionów mężczyzn, a ponad 10 milionów zostało wcielonych do służby selektywnej.,
Ustawa o szkoleniu i służbie selekcyjnej wygasła w marcu 1947 roku, ale przeds. Harry S., Truman, twierdząc, że armia czasu pokoju nie może przyciągnąć liczebności potrzebnej do wywiązania się ze swoich globalnych zobowiązań, naciskał na przedłużenie projektu. Kongres zobowiązał, a ustawa o selektywnej służbie została ponownie uchwalona w czerwcu 1948 roku. Zalew ochotników spowodował, że na początku 1949 r. System selektywnej służby nieoficjalnie zawiesił ustawę „projektem święta”. Ustawa miała wygasnąć w czerwcu 1950 roku, ale wybuch wojny koreańskiej w tym miesiącu skłonił Kongres do przedłużenia jej o kolejny rok., Ustawa Selective Service Act została ponownie zatwierdzona w 1951 roku jako Universal Military Training and Service Act, a wszyscy mężczyźni w wieku od 18 do 26 lat musieli zarejestrować się do projektu. Ponad 1,5 miliona ludzi zostało wcielonych do służby zbrojnej podczas wojny koreańskiej, a dodatkowe 1,5 miliona zostało wcielonych w latach 1954-1961.
wraz ze wzrostem roli USA w wojnie w Wietnamie, System selektywnej służby znalazł się pod kontrolą. W ciągu poprzedniej dekady wprowadzono szereg odroczeń, opartych na statusie rodzinnym lub pozycji akademickiej., Zasadność danego wniosku o odroczenie została zważona przez lokalną radę ds. usług selektywnych w procesie, który był wysoce subiektywny. W wyniku tych niespójności, a także rosnących nastrojów antywojennych, w 1966 roku Pres. Lyndon B. Johnson zlecił badanie mające na celu poprawę systemu usług selektywnych. Ustawa o Wojskowej Służbie selektywnej z 1967 r. zracjonalizowała system odroczeń, ale niewiele zrobiła, aby stłumić publiczny opór wobec projektu., Coraz częściej przeciwnicy wojny zaczęli niszczyć swoje selektywne świadectwa rejestracji służb (karty poborowe) jako oświadczenia publicznego protestu. Podczas gdy protestujący twierdzili, że akty te są wyrazem symbolicznym chronionym przez Pierwszą Poprawkę, Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych orzekł w sprawie United States V. O ' Brien (1968), że zniszczenie projektu karty zahamowało realizację ważnego celu rządowego, który nie był związany z tłumieniem niepopularnej mowy., Decyzja ta poważnie ograniczyła palenie kart wekslowych jako formę protestu, ale wąski zakres orzeczenia faktycznie stworzył precedens, który służył ochronie innych form symbolicznej mowy, takich jak palenie flag(potwierdzony w orzeczeniu Sądu Najwyższego w 1989 Texas V. Johnson).
Johnson nie ubiegał się o reelekcję w 1968, a w następnym roku jego następca, Pres. Richard M. Nixon, podpisal poprawke do Military Selective Service Act, który przywrocil selection by lottery do procesu projektowego po raz pierwszy od ii Wojny Swiatowej. podczas gdy to bylo przedstawiane jako bardziej sprawiedliwe niz istniejacy system poboru przez wiek (w którym najstarsi czlonkowie danej puli kwalifikacyjnej zostali wybrani jako pierwsi), opinia publiczna juz zalezala od projektu. W latach 1965-1973 ok.,7 milionów zostało wprowadzonych do sił zbrojnych poprzez system selektywnej służby. W tym samym okresie około 500 000 ludzi „uniknęło” projektu za pomocą metod zarówno skomplikowanych (uciekając z kraju), jak i przyziemnych(po prostu odmawiając odpowiedzi na wezwania do poboru). Ostatecznie 200 000 mężczyzn zostało oskarżonych o unikanie draftu, a około 8 000 zostało skazanych. 27 stycznia 1973 Departament Obrony ogłosił zawieszenie projektu, a ustawa o selektywnej służbie wojskowej wygasła w czerwcu tego roku.
21 stycznia 1977 roku, jako jedna z pierwszych akcji po objęciu urzędu, Pres., Jimmy Carter ułaskawił wszystkich tych, którzy uniknęli projektu podczas wojny w Wietnamie (amnestia dotyczyła tylko tych cywilów, którzy odmówili wprowadzenia, a nie tysięcy członków służby, którzy zdezerterowali lub odeszli bez urlopu). W odpowiedzi na radziecką inwazję na Afganistan, Carter reaktywował Military Selective Service Act dekretem wykonawczym z 2 lipca 1980 roku. Chociaż nie nakazywał służby wojskowej, wymagał, aby mężczyźni w wieku od 18 do 26 lat rejestrowali się w systemie selektywnej służby.,
podczas kampanii prezydenckiej w 1980 roku Ronald Reagan skrytykował przywrócenie rejestracji i obiecał, że jeśli zostanie wybrany, zniesie System selektywnej służby. Podczas gdy prezydent, Reagan nie zrobił nic, aby zakończyć program. Poprawka Solomona (zaproponowana przez Geralda Solomona w 1982) zmusiła młodych mężczyzn do przestrzegania wojskowej ustawy o selektywnej służbie, czyniąc rejestrację warunkiem wstępnym dla federalnej pomocy studenckiej. Poprawka Thurmonda (zaproponowana przez sen., Strom Thurmond w 1985) zrobił to samo dla federalnych miejsc pracy, a wiele stanów uchwaliło ustawy, które uczyniły rejestrację warunkiem uzyskania lub odnowienia stanowego prawa jazdy.
Ustawa o służbie wojskowej pozostaje w mocy, a jej nieprzestrzeganie niesie ze sobą ryzyko oskarżenia. Od czerwca 1973 roku nie doszło jednak do wprowadzenia systemu selektywnej obsługi. Podczas gdy od czasu do czasu podejmowano próby ponownego wprowadzenia projektu-zwłaszcza w okresie po zamachach z 11 września—wojsko amerykańskie w XXI wieku jest organem ochotniczym.