do czasu narodzin dziecka mózg w dużej mierze przypomina mózg dorosłego, ale jest daleki od ukończenia rozwoju. Kora będzie nadal wzrastać w złożoności przez lata, a tworzenie synaps będzie trwało przez całe życie.
argumenty
czyli szybka i łatwa neurobiologia rozwoju mózgu płodu. Stadium embrionalne ujawnia, że zapłodnione jajko jest kępą komórek bez mózgu; procesy, które zaczynają generować układ nerwowy, zaczynają się dopiero po czternastym dniu., Do około sześciu miesięcy ciąży nie występuje trwały lub złożony układ nerwowy.
fakt, że jest jasne, że ludzki mózg nie jest zdolny do życia do 23 tygodnia, a dopiero wtedy z pomocą nowoczesnej pomocy medycznej, wydaje się nie mieć wpływu na debatę. To jest, gdzie Neuro „logika” traci. Argumenty moralne mieszają się z biologią, a rezultatem jest gulasz namiętności, przekonań i upartej, nielogicznej opinii. Opierając się na zadanym konkretnym pytaniu, ja sam mam różne odpowiedzi na temat tego, kiedy należy nadać płodowi status moralny., Na przykład, jeśli chodzi o wykorzystanie embrionów do badań biomedycznych, uważam, że czternastodniowe odcięcie stosowane przez naukowców jest całkowicie akceptowalną praktyką. Jednak oceniając płód „jeden z nas” i przyznając mu moralne i prawne prawa istoty ludzkiej, postawiłem wiek znacznie później, w wieku dwudziestu trzech tygodni, kiedy życie jest zrównoważone i ten płód mógłby, z niewielką pomocą jednostki noworodkowej, przetrwać i rozwinąć się w myślącą istotę ludzką z normalnym mózgiem. Jest to ten sam wiek, w którym Sąd Najwyższy orzekł, że płód jest chroniony przed aborcją.,
jako ojciec mam percepcyjną reakcję na etapy rozwojowe płodu.obraz Stadium 23, kiedy płód ma około 8 tygodni, sugeruje małego człowieka. Do tego etapu trudno jest odróżnić zarodek świni od zarodka ludzkiego. Ale potem-bingo-up wyskakuje początkowy kształt ludzkiej głowy i wygląda bezbłędnie jak jedna z nas. Ponownie, jest to około ośmiu tygodni, ponad dwie trzecie w pierwszym trymestrze. Reaguję na sentyment, który się we mnie pojawia, moment percepcyjny, który jest surowy, definiujący i prawdziwy., A jednak, na poziomie wiedzy neuronaukowej, można łatwo argumentować, że mój pogląd jest bezsensowny. Mózg w stadium Carnegie 23, który powoli rozwija się od mniej więcej piętnastego dnia, nie jest mózgiem, który mógłby utrzymać jakiekolwiek poważne życie umysłowe. Jeśli dorosły dorosły doznał ogromnego uszkodzenia mózgu, zmniejszając mózg do tego poziomu rozwoju, pacjent byłby uważany za zmarłego mózgu i kandydata do dawstwa narządów. Społeczeństwo określiło punkt, w którym nieadekwatnie funkcjonujący mózg nie zasługuje już na status moralny., Jeśli spojrzymy na wymagania dotyczące śmierci mózgu i zbadamy, jak porównują się one z sekwencją rozwojową, zobaczymy, że mózg dziecka w trzecim trymestrze, a może nawet w drugim trymestrze, może być tak analizowany. Więc dlaczego miałbym rysować linię na etapie Carnegie 23, kiedy wiedza neuronaukowa jasno pokazuje, że mózg na tym etapie nie jest gotowy do życia w czasie prime-time?
staram się tu sformułować neuroetyczny argument i nie mogę uniknąć „reakcji jelit.”Oczywiście, jest to moja reakcja jelit, a inni mogą jej w ogóle nie mieć., Rozpoznając ją we mnie, jestem jednak w stanie docenić, jak trudne są te decyzje dla wielu ludzi. Chociaż nie mogę sobie wyobrazić i nie mam reakcji jelit na widok czternastodniowej blastocysty, istoty wielkości kropki i na tej stronie, ta kropka może służyć jako bodziec do systemu wierzeń tych, którzy uważają, że wszystkie zapłodnione jaja są godne naszego szacunku. Mimo to argumentowałbym, że przypisanie równoważnego statusu moralnego czternastodniowej kuli komórek i wcześniakowi jest konceptualnie wymuszone. Trzymanie ich za to samo jest czystym aktem osobistej wiary.,
argumenty ciągłości i potencjalności
oczywiście istnieje punkt widzenia, że życie zaczyna się od poczęcia. Argumentem ciągłości jest to, że zapłodnione jajo stanie się osobą i dlatego zasługuje na prawa jednostki, ponieważ jest to niewątpliwie miejsce, w którym zaczyna się życie danej jednostki. Jeśli ktoś nie chce analizować kolejnych wydarzeń rozwoju, staje się to jednym z tych argumentów, z którymi nie można się spierać. Albo w to wierzysz, albo nie., Podczas gdy ci, którzy argumentują ten punkt starają się sugerować, że każdy, kto ceni świętość ludzkiego życia, musi postrzegać rzeczy w ten sposób, faktem jest, że to po prostu nie tak. Pogląd ten pochodzi w dużej mierze od Kościoła Katolickiego, amerykańskiej prawicy religijnej, a nawet wielu ateistów i agnostyków. Z drugiej strony Żydzi, muzułmanie, Hindusi, wielu chrześcijan i inni ateiści i agnostycy w to nie wierzą. Niektórzy Żydzi i muzułmanie uważają, że embrion zasługuje na przypisanie statusu moralnego „człowieka” po czterdziestu dniach rozwoju., Wielu katolików wierzy w to samo i wielu napisało do mnie, wyrażając te poglądy w oparciu o własne czytanie historii Kościoła.
Kiedy badamy kwestię śmierci mózgu, czyli wtedy, gdy kończy się życie, zaczyna być jasne, że działa tu coś innego: potrzeba kształtowania przekonań naszego własnego mózgu., Jeśli zbadamy, w jaki sposób wspólny zbiór akceptowanych racjonalnych, naukowych faktów może prowadzić do różnych osądów moralnych, widzimy potrzebę rozważenia, co wpływa na te różne wnioski i możemy zacząć wyciągać pewne kwestie neuroetyczne z arbitralnych kontekstów, w których mogły być początkowo rozważane.