Defense of Little Round Top

pułkownik Strong Vincent

20.drugie wezwanie do wojska 2 lipca 1862. Pułk początkowo liczył 1621 żołnierzy, ale w czasie bitwy pod Gettysburgiem stres kampanii zmniejszył szeregi pułku do około 266 żołnierzy, a 20. był uważany za słabe ogniwo w brygadzie Wincentego., Fortuną było jednak uśmiechnięcie się do regimentu Chamberlaina w postaci nieoczekiwanych posiłków.

23 maja 1863 roku 120 trzyletnich poborowych z 2 Pułku Piechoty Maine zostało przemaszerowanych pod strażą w rejon 20 Pułku Maine. 2. Maine men był w stanie buntu i odmówił walki, wściekły, ponieważ większość pułku-mężczyzn z zaledwie dwuletnim poborem-został zwolniony i odesłany do domu, a pułk został rozwiązany. Buntownicy twierdzili, że zaciągnęli się tylko do walki pod flagą Maine, a jeśli ich flaga wróci do domu, to powinni., Zgodnie z prawem jednak mężczyźni nadal byli dłużni wojsku kolejny rok służby.

Chamberlain miał rozkaz zastrzelić buntowników, jeśli odmówili służby. Na szczęście dla ludzi z 2. Maine, Chamberlain urodził się i dorastał w Brewer, mieście bliźniaczym do Bangor po drugiej stronie rzeki Penobscot, gdzie rekrutowano 2. Regiment Maine. Buntownicy byli nie tylko żołnierzami, ale także sąsiadami z dzieciństwa Chamberlaina. Zamiast strzelać do nich Chamberlain mądrze rozdzielił 2. weteranów Maine równo, aby wypełnić szeregi 20. Maine i zintegrować doświadczonych żołnierzy wśród niesprawdzonych 20. Maine., Sympatyzował z buntownikami i napisał do gubernatora Maine Abnera Coburna, prosząc, aby napisał do mężczyzn osobiście o zamieszaniu w trzyletnich kontraktów, które podpisali. NA Little Round Top 120 doświadczonych weteranów z 2. Maine zwiększyło szeregi 20. do 386 piechurów i pomogło utrzymać chwiejną linię Chamberlaina.

gdy przybył na Little Round Top, pułkownik Vincent wybrał linię obrony, która rozpoczęła się na zachodnim stoku wzgórza. Gdy pierwsze pułki dotarły do skalistych wychodni w tym rejonie, Vincent ustawił je w szeregu., 16. Michigan zajął pozycję na prawej flance, A 44. Nowy Jork i 83. Pensylwania utrzymały centrum. Później Chamberlain napisał, że jego pułk był pierwszym w kolejce, ale faktycznie zajął ostatnie miejsce, zakrzywiając swoją linię na wschód i tworząc skrajną lewą flankę armii Unii.

Ostatnie co Vincent powiedział Chamberlainowi to: Masz utrzymać tę ziemię za wszelką cenę! Chamberlain rozkazał pułkowi przejść na linię według akt., Dowodził kompanią B, zwerbowaną z hrabstwa Piscataquis i dowodzoną przez kapitana Waltera G. Morrilla z Williamsburga, do przodu na lewą flankę pułku jako skirmishers. Kompania B, z 44 ludźmi, została następnie odcięta przez atak z flanki nieprzyjaciela, pozostawiając 20. z zaledwie 314 uzbrojonymi ludźmi na głównej linii pułku.

w obronie Little Round Top pomagali także 2 .Amerykańscy strzelcy wyborowi Major Homer R. Stoughton, uzbrojeni wKarabinek kalibru 52., Umiejętności strzeleckie tych strzelców były niezrównane w armii Unii, a 14-osobowy oddział został dołączony do Kompanii B. mężczyźni zajęli pozycje w wąwozie na wschód od Little Round Top.

wkrótce po zajęciu pozycji przez Federałów, 824 ludzi z 4.i 5. teksańskich pułków dywizji generała dywizji Johna B. Hooda uderzyło w zbocze Little Round Top, forsując środek i prawo linii Vincenta. Podczas tego ataku kapitan James H., Nichols, dowódca 20 Kompanii K Maine, pobiegł zawiadomić Chamberlaina, że Konfederaci wydają się przedłużać linię w kierunku lewej strony pułku. Chamberlain zwołał dowódców kompanii i opowiedział im o swoich planach bojowych. Z nowymi informacjami od Nicholsa, Chamberlain zarządził formację pod kątem prostym, przedłużając swoją linię dalej na wschód.

, Gdy federalni byli na skraju upadku, pułkownik Patrick O ' Rorke poprowadził 140.nowojorskie Zouaves do luki, aby uratować brygadę Vincenta. Zarówno Vincent, jak i O ' Rorke zapłacili życiem za bohaterstwo.

Elementy dywizji Hooda, 15.i 47. Alabamy, zaczęły następnie przebijać się na oddziały Maine. Hood rozkazał tym pułkom, dowodzonym przez pułkownika Williama C. Oatesa, odnaleźć Unię w lewo, zawrócić ją i zdobyć Round Top.,

mała okrągła Góra (Biblioteka Kongresu)

dwudziestopięcioletnia sierżant Andrew J. tozier z 2.Maine szybko stał się mało prawdopodobnym bohaterem, a później został odznaczony Medalem Honoru za odwagę. Chamberlain chciał awansować Toziera na stanowisko sierżanta kolorowego w 20. Maine, co miało na celu wprowadzenie nowego esprit de corps do buntowników., Sierżant kolorowy był niebezpieczną, ale pożądaną pozycją w pułkach Wojny Secesyjnej, zazwyczaj obsadzoną przez najdzielniejszego żołnierza w jednostce. Gdy 20. Centrum Maine zaczęło się łamać i ustępować w obliczu natarcia pułków z Alabamy, Tozier stał nieruchomo, pozostając wyprostowany, gdy Południowe pociski brzęczały i pękały w powietrzu wokół niego. Osobista galanteria toziera w obronie barw Maine ' s 20 stała się punktem rajdu pułkowego dla firm D, E I F, aby odzyskać centrum., Gdyby nie bohaterska postawa Toziera, 20. Maine prawdopodobnie zostałby pobity w decydującym momencie bitwy.

gdy ich amunicja prawie się skończyła, Chamberlain postanowił naprawić bagnety i szarżować na dwa pułki Alabamy. Chamberlain poinformował później o swojej decyzji o kontrataku kapitana Ellisa Speara, pełniącego obowiązki dowódcy lewej flanki jednostki. Spear twierdził jednak, że nie otrzymał takich rozkazów.

Kapral Elisha Coan, członek 20th Maine ' s color guard, twierdził, że 1. porucznik Holman S., Melcher, pełniący obowiązki dowódcy kompanii F, wpadł na pomysł, aby rozwinąć kolory i Pułkownik Chamberlain początkowo wahał się, obawiając się, że będzie to niezwykle niebezpieczne. Coan powiedział, że inni oficerowie przyłączyli się do Melchera, zachęcając do ruchu naprzód.

Szambelan — którego prawa stopa była urywana fragmentem muszli lub kamiennym wiórem — następnie kulał wzdłuż linii pułku dając instrukcje wyrównania lewej strony pułku z prawą. Po powrocie Chamberlaina do centrum pułku Melcher poprosił o pozwolenie na odzyskanie rannych z frontu., Szambelan odpowiedział: Tak, mam zamiar rozkazać prawe koło przed całym pułkiem. (Sam Chamberlain twierdził później, że powiedział, tak, sir, za chwilę! Zaraz zlecę oskarżenie.)

Chamberlain zarządził manewr prawym kołem i zajął miejsce za Tozierem. Istnieje pewna sprzeczność co do tego, co Chamberlain powiedział, aby zamówić ładunek bagnetowy. Jedna z historii mówi, że krzyczał: bagnet! Naprzód w prawo! Chamberlain twierdził później, że jedno słowo — bagnet! – wystarczyło i że próżno było zamawiać do przodu, bo nikt nie słyszał tego przez hałas. Nie było czasu., Prawe koło lub bagnet! Do przodu w prawo był może ktoś powojenny pomysł, co Chamberlain powiedziałby, jeśli czas dozwolony. Komisja stanu Maine, która zebrała później fakty dotyczące wkładu Maine ' a w bitwę pod Gettysburgiem, utrzymywała, że Melcher wyskoczył do przodu, gdy Chamberlain krzyczał: bagnet! a sam Szambelan był na bieżąco z barwami.

z tym całym zamieszaniem i hałasem na małym okrągłym szczycie tego dnia, gdyby zostało powiedziane coś innego niż bagnet, to i tak pewnie by nie miało znaczenia., Żołnierz piechoty, który nie ma amunicji, musi zostać ścięty przy następnej szarży wroga i słysząc dźwięk zakładanych masowo bagnetów od metalu do metalu, wie o zamiarze nadchodzącego rozkazu, nawet nie słysząc go. Prawdopodobnie porucznik Melcher wpadł na pomysł, aby przejść kolory, aby odzyskać rannych, ale Chamberlain rozszerzył pomysł, decydując się na cały pułk przeprowadzić atak na bagnety. W ten sposób Chamberlain sprawował skuteczne dowództwo bojowe.,

20th Maine Monument at Little Round Top

po tym, jak Chamberlain zamówił bagnet, linia Unii wahała się, dopóki Melcher nie wyskoczył przed linię z mieczem. Kapitan Spear powiedział, że nigdy nie otrzymał formalnego rozkazu do szarży — szarżował dopiero po tym, jak zobaczył, że kolory zaczynają się do przodu.

the Rev., Theodore Gerrish, wówczas szeregowy w Kompanii H, stwierdził, że Melcher poprowadził ludzi w dół stoku, gdy wróg był zaledwie 30 jardów dalej. Kapral Coan powiedział, że ludzie wahali się, kiedy Melcher rozkazał im naprzód, ponieważ nie byli pewni, czy pułkownik zatwierdził atak. Chamberlain twierdził, że nie wahał się i powiedział, że linia drżała na początek. Kapitan Nichols napisał w 1882, że Kompania K nigdy się nie wahała. Być może Kompania H wahała się po lewej stronie, ponieważ była pod ciężkim ostrzałem, gdy rozpoczęła się szarża., Kompania K prawdopodobnie nie zwlekała, gdyż prawa strona pułku nie doświadczyła w tym czasie ciężkiego ognia. Większość dowodów wskazuje, że Chamberlain nakazał szarżę, a Melcher był pierwszym oficerem na stoku. Melcher był inspiracją dla męczącego pułku, gdy wybiegł na front z mieczem lśniącym w słońcu przez pełne 10 kroków.

kolejny kryzys wkrótce spotkał żołnierzy Maine, gdy lewa strona pułku ciągnęła się nawet z prawą, nie licząc planowanego stanowiska. Melcher przerwał to chwilowe zakłócenie, biegnąc w dół stoku z krzykiem: dalej!, Dalej chłopcy! z Tozierem obok niego i Chamberlainem niedaleko.

wielka odpowiedzialność spadła również na kapitana Speara, którego flanka miała rozpocząć atak — w przeciwnym razie szarża nie miałaby obrotu i zadziałałaby w pełni. Ale Spear dostaje co ciekawe mało uznania za marszandowanie i organizowanie taktyki lewej flanki 20-go. Włócznia dosłownie kontrolowała połowę pułku podczas kulminacyjnego kontrataku. Brak uznania przyczynił się do powstania rozłamu, który później rozwinął się między nim a Chamberlainem.,

podczas szarży druga linia wroga z 15.i 47. Alabamy próbowała stanąć w pobliżu kamiennego muru. Przez chwilę wydawało się, że Konfederaci zdołają powstrzymać Unionistów i przełamać ich impet. Jednak, wykorzystując klasyczny element zaskoczenia, Kompania B kapitana Morrilla podniosła się zza kamiennego muru i wystrzeliła salwę w tył Konfederatów, łamiąc wolę oddziałów wroga. Raporty konfederatów wykazały, że kompanie Unii zostały powiększone do dwóch pułków., Według konfederackiego pułkownika Oatesa, to niespodziewany ogień Kompanii B spowodował katastrofalną panikę u jego żołnierzy. Chamberlain, ze swojej strony, napisał błędnie do żony, że jego pułk został zaatakowany przez całą brygadę.

, Nie tylko podejmował właściwe decyzje, ale także zdołał przetrwać, gdy według wszystkich praw powinien być martwy. Żołnierz z Alabamy dwukrotnie nie pociągnął za spust karabinu, ponieważ miał wątpliwości co do zabicia dzielnego pułkownika. Następnie Pistolet wycelowany i wystrzelony przez oficera z południa wystrzelił zaledwie kilka stóp od twarzy Chamberlaina.

bez szeregowego stanowiska sierżanta Toziera, zachęcającego innych do zamknięcia i wzmocnienia ugiętego środka pułku, ataki Konfederatów mogłyby wyeliminować 20.Maine jako siłę bojową., Odwaga toziera wywołała 20. Maine i zmieniła bieg zaręczyn. Bez Toziera, Chamberlain nie byłby w stanie zaatakować.

Spear, który później został generałem brygady brevet, wierzył, że wszyscy oficerowie w Little Round Top w pełni i honorowo uczestniczyli w bitwie, ale szarża na bagnety była sukcesem, głównie dzięki Duchowi żołnierzy. Był przekonany, że tylko wytrwałość 358 ludzi z Maine pozwoliła Chamberlainowi pokonać dwa regimenty Alabamy Oatesa.

Kapitan Howard L., Prince, były 20. kwatermistrz Maine-sierżant, uważał kapitana Morrilla za najfajniejszego człowieka w pułku — człowieka, który nie miał przełożonego na linii potyczki. Morrill poprowadził swój oddział w decydującym punkcie szarży bagnetowej bez rozkazu. Jego kontyngent sprawiał wrażenie dwóch pułków pędzących przez las, choć składał się tylko z 44 żołnierzy kompanii B i 14 amerykańskich strzelców wyborowych. To właśnie ta grupa, według Oatesa, wywołała panikę u jego ludzi. Bez przywództwa Morrilla atak Chamberlaina prawdopodobnie zostałby popsuty i odparty.,

inni, którzy zasługiwali na większe uznanie, niż otrzymali, to Gouverneur Warren, który prowadził jedną z najlepszych prac zwiadowczych wojny, i silny Vincent, który bez wahania umieścił swoją brygadę Na Little Round Top i zebrał tę brygadę pod intensywnym ogniem, dopóki nie spadł śmiertelnie ranny. Jednym z bohaterów był również pułkownik Patrick O ' Rorke, gdyż jego 140 Nowojorska brygada wzmocniła Vincenta i uratowała go przed przedwczesną porażką., Zarówno Vincent, jak i O ' Rorke oddali swoje życie w Gettysburgu, i gdyby nie tych dwóch mężczyzn i innych, Chamberlain prawdopodobnie zostałby dziś zapamiętany jako tylko niewielka postać w poważnej katastrofie związkowej.

Ellis Spear zasugerował później nieco gorzko, że obfitość artykułów napisanych przez samego Chamberlaina pośrednio doprowadziła do tego, że Chamberlain otrzymał wyłączne uznanie za zwycięstwo. Wiele podstawowych informacji o Little Round Top pochodzi bezpośrednio od Chamberlaina, który opublikował 25 oddzielnych pism na temat bitwy., Chamberlain był również członkiem oficjalnej komisji Maine w Gettysburgu i napisał rozdział organizacji na temat 20. Maine.

problem z staniem się legendą polega na tym, że czyny mogą zostać zniekształcone nieumyślnie z powodu zysków komercyjnych, kultu bohaterów i samego upływu czasu. Wielu amerykańskich młodszych oficerów nadal podziwia Chamberlaina. Niektórzy jednak wyjmują jego czyny z kontekstu i mitologizują go.,

Rob Shenk

był sławny — mimo, że to pułk uratował dzień. Istnieje Muzeum Chamberlaina w Brunswick, Maine; Chamberlain Pale Ale produkowane w Portland, Maine; i Chamberlain Bridge istnieje w Bangor — Maine-jednak żaden produkt handlowy Nie upamiętnia 20th Maine Volunteer Infantry. Chamberlain przyćmiewa 20. Maine w sposób, w jaki George S.,

dzielna obrona Little Round Top zawsze będzie należeć do 20 Pułku Piechoty Maine i Joshuy L. Chamberlaina jako dowódcy pułku. Ale po rozważeniu wszystkich dowodów, wydaje się sprawiedliwe, aby powiedzieć, że bez wkładu 2. Maine piechoty, Andrew J. Tozier, Kompania B i Holman Melcher, Chamberlain wyraźnie i przekonująco zostałby pokonany. Strong Vincent, Patrick O ' Rorke i Ellis Spear również zasługują na większe uznanie za swój wkład., Joshua Chamberlain zasługuje na duże uznanie, ale nie wykluczając wielu innych, których historia do tej pory — i tak niesprawiedliwie-niedoceniana.

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Komentarz

Nazwa *

Email *

Witryna internetowa

Zapamiętaj moje dane w przeglądarce podczas pisania kolejnych komentarzy.