rewolucja kubańska
w 1953 roku Raúl pomógł Fidelowi w próbie uwolnienia represyjnego kubańskiego dyktatora Fulgencio Batisty, ale obaj bracia trafili do więzienia po nieudanym ataku na bazę wojskową. Kiedy zostali ostatecznie ułaskawieni i uwolnieni w 1955 roku, uciekli do Meksyku, gdzie planowali powrót na Kubę na następny rok, kiedy ponownie spróbują obalić reżim Batisty.
przez następne kilka lat Raúl pomagał bratu na wiele sposobów, m.in. przewodził grupie partyzantów ruchu., Ostatecznie w 1959 roku Batista uciekł z Kuby, a władzę przejął Fidel. Raúl został wkrótce mianowany szefem sił zbrojnych, a następnie nakazał egzekucję 100 wojskowych Batisty, m.in. zyskując reputację twardego komunisty.
jako zastępca Fidela Castro, Raúl zajmował liczne stanowiska rządowe i odegrał znaczącą rolę w kształtowaniu Historii Politycznej Kuby., W latach 1959-2008 pełnił funkcję ministra obrony kraju, w tym czasie odegrał kluczową rolę w wydarzeniach prowadzących do inwazji w Zatoce Świń i kubańskiego kryzysu rakietowego. W 1962 został mianowany wicepremierem, a w 1972 pierwszym wicepremierem. Pełnił również funkcję pierwszego wiceprzewodniczącego Rady państwa i Rady Ministrów, a gdy rozpad Związku Radzieckiego doprowadził do załamania gospodarczego na Kubie, Raúl wprowadził reformy, aby pomóc krajowi w odbudowie.,
przywódca Kuby
długo zakładano, że Raúl ostatecznie zastąpi Fidela jako lidera Kuby. W październiku 1997 roku Fidel oficjalnie mianował Raúla swoim następcą, a w ciągu następnych dziesięciu lat Raúl po cichu zaczął przejmować kolejne obowiązki. W 2006 roku Fidel powierzył Raúlowi władzę w kubańskim rządzie, podczas gdy ten przeszedł operację z powodu krwawienia z przewodu pokarmowego. Po raz pierwszy Fidel oficjalnie przekazał władzę, co wywołało spekulacje, że stan zdrowia Fidela się pogarsza., Dwa lata później, w lutym 2008, Fidel Castro oficjalnie ustąpił ze stanowiska lidera Kuby, a pięć dni później Raúl został wybrany przez Zgromadzenie Narodowe na nowego prezydenta kraju.
pomimo swojej reputacji oddanego komunisty, Raúl Castro przeprowadził liczne reformy społeczne, gospodarcze i polityczne, w tym zniesienie ograniczeń w handlu i podróżach dla swoich obywateli, umożliwiając prywatyzację części infrastruktury wojskowej i rządowej oraz otwarcie kraju na inwestycje zagraniczne., Były one częścią ambitnej inicjatywy gospodarczej, która obejmowała 300 różnych reform, z których wiele wydawało się sprzeczne z polityką gospodarczą ustanowioną przez Fidela Castro w ramach rewolucji kubańskiej. W 2011 r. Raúl ustanowił również limit dwóch kadencji na urząd prezydenta (każda kadencja trwa pięć lat), a po uzyskaniu reelekcji w 2013 r. ogłosił swoje plany odejścia z polityki pod koniec drugiej kadencji.,
w grudniu 2013 r.Raúl Castro i amerykański prezydent Barack Obama zostali sfotografowani, podając sobie ręce po nabożeństwie żałobnym dla prezydenta RPA Nelsona Mandeli. Zostało to potwierdzone w grudniu następnego roku, kiedy zarówno Castro, jak i Obama ogłosili, że pracują nad normalizacją stosunków dyplomatycznych, podkreślając te wysiłki poprzez wymianę więźniów politycznych.
w lipcu 2015 Ambasada Kuby ponownie otworzyła się w Waszyngtonie.,, po raz pierwszy od 54 lat, a w następnym miesiącu ponownie utworzono ambasadę amerykańską w Hawanie. Wcześniej każdy kraj miał tylko to, co było określane jako „sekcja specjalnego zainteresowania” w drugim kraju.
ujawniono, że spór między Kubą a Stanami Zjednoczonymi został zainicjowany przez Papieża Franciszka, który jesienią 2014 roku napisał osobne listy do każdego przywódcy, w których zachęcał prezydentów do „rozwiązywania kwestii humanitarnych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.,”Następnie Papież gościł delegację z każdego kraju na tajnym spotkaniu w Watykanie w październiku, torując drogę do przywrócenia stosunków.
we wrześniu 2015 roku Castro gościł papieża Franciszka, trzeciego papieża, który odwiedził Kubę, na papieską wycieczkę pod nazwą misja Miłosierdzia. Wizyta znalazła się na pierwszych stronach gazet z wielu powodów, między innymi z dobrej woli prezydenta i papieża. Castro żartował nawet, że może nawet powrócić do kościoła pod wpływem papieża.,
25 listopada 2016 roku Castro ogłosił w kubańskiej telewizji państwowej śmierć swojego brata Fidela w wieku 90 lat. Swoją zapowiedź zakończył rewolucyjnym hasłem: „ku zwycięstwu, zawsze!”
ustępując z prezydentury
pomimo wielu znaczących osiągnięć, Raúl Castro podkreślił, że nie chce iść w ślady brata, sprawując urząd przez dziesięciolecia., Podczas wizyty stanowej w Meksyku pod koniec 2015 roku, Castro powtórzył swoje zamiary rezygnacji w 2018 roku, mówiąc prezydentowi i prasie meksykańskiej: „nie zostanę ani pradziadkiem, ani prawnukiem, ponieważ w przeciwnym razie Kubańczycy znudziliby się mną.”
Castro dotrzymał obietnicy w 2018 roku, ustępując, aby umożliwić Zgromadzenie Narodowe głosowanie na jego wybranego następcę, Miguela Díaza-Canela., Po kwietniowym potwierdzeniu Díaza-Canela, kubańskie przywództwo po raz pierwszy od blisko 60 lat znalazło się poza kontrolą brata Castro, choć Raúl miał pozostać na czele Partii Komunistycznej w najbliższej przyszłości.
życie osobiste
w styczniu 1959 roku Raúl ożenił się z Vilmą Espín, kobietą uczestniczącą w rewolucji Castrosów. Raúl i Vilma byli razem aż do jej śmierci w 2007 roku, w tym czasie mieli trzy córki i jednego syna.,
Castro ma ostry dowcip i chociaż zazwyczaj unika wielogodzinnych dyskursów, zarówno publicznych, jak i prywatnych, które charakteryzowały przywództwo jego brata, nie stroni od obszernego omówienia swoich poglądów politycznych i filozoficznych, czy to w mowie, czy w piśmie. W wywiadzie z 2008 roku z amerykańskim aktorem i aktywistą Seanem Pennem, Castro zażartował: „kiedy Fidel dowie się, że rozmawiałem z tobą przez siedem godzin, z pewnością da ci siedem i pół po powrocie na Kubę.”