Świątynia Karnak

Świątynia Karnak datuje się od około 2055 pne do około 100 AD

Świątynia Kult poświęcona Amun, Mut i Khonsu. Największy budynek sakralny jaki kiedykolwiek zbudowano.
Świątynia w Karnaku była znana przez starożytnych Egipcjan jako Ipet-ISU—czyli „najbardziej wybierane miejsca”. Jest to miasto świątyń zbudowanych ponad 2000 lat i poświęconych triadzie tebańskiej Amona, Mut i Khonsu. To opuszczone miejsce wciąż może przyćmić wiele cudów współczesnego świata i w jego czasach musiało być inspirujące.,

dla w dużej mierze niewykształconej ludności starożytnego Egiptu mogło to być tylko miejsce bogów. Jest to największy budynek religijny, jaki kiedykolwiek powstał, obejmujący około 200 akrów (1,5 km na 0,8 km) i był miejscem pielgrzymek przez prawie 2000 lat. Obszar samego Świętego ogrodzenia Amona wynosi 61 akrów i może pomieścić dziesięć średnich europejskich katedr. Wielka Świątynia w sercu Karnaku jest tak duża, że katedry św. Piotra, Mediolanu i Notre Dame zmieszczą się w jej murach.,

Hala Hypostyle, o powierzchni 16 459 metrów kwadratowych i 134 kolumnach, jest nadal największym pomieszczeniem wszystkich budynków religijnych na świecie. Oprócz głównego sanktuarium znajduje się kilka mniejszych świątyń i rozległe święte jezioro – 423 stopy na 252 stopy (129 na 77 metrów). Święte barki triady tebańskiej niegdyś pływały po jeziorze podczas corocznego festiwalu Opet. Jezioro otoczone było magazynami i pomieszczeniami mieszkalnymi dla księży, a także wolierą dla ptaków wodnych.,

Egipcjanie wierzyli, że pod koniec rocznego cyklu rolniczego bogowie i ziemia zostały wyczerpane i wymagają świeżego wkładu energii z chaotycznej energii kosmosu.

aby dokonać tej magicznej regeneracji, Festiwal Opet odbywał się corocznie w Karnaku i Luksorze., Trwało to dwadzieścia siedem dni i było również świętem połączenia faraona z Bogiem Amonem. Procesja rozpoczęła się w Karnaku, a zakończyła w świątyni w Luksorze, 2,4 km na południe.

posąg boga Amona był kąpany w wodzie święconej, ubrany w drobny len i ozdobiony złotą i srebrną biżuterią. Następnie kapłani umieścili Boga w kapliczce i na uroczystej barce wspartej przez Polaków do noszenia. Faraon wyszedł ze świątyni, jego kapłani niosąc barkę na ramionach i razem przenieśli się na zatłoczone ulice., Oddział nubijskich żołnierzy pełniących funkcję strażników bił ich bębny, a muzycy towarzyszyli kapłanom w śpiewie, gdy kadzidło wypełniało powietrze.

w Luksorze (po prawej) Faraon i jego kapłani weszli do świątyni i odbyły się ceremonie mające na celu regenerację Amona, odtworzenie kosmosu i przekazanie mocy Amona Faraonowi. Kiedy w końcu wyszedł z świątyni, ogromne tłumy wiwatowały go i świętowały gwarantowaną płodność ziemi i oczekiwanie obfitych zbiorów.,

podczas festiwalu ludzie otrzymali ponad 11000 bochenków chleba i ponad 385 słoików piwa, a niektórzy zostali wpuszczeni do świątyni, aby zadawać pytania Bogu. Kapłani wypowiadali odpowiedzi przez ukryte okno wysoko w ścianie lub z wewnątrz wydrążonych posągów.