w przypadku osób ze złamaniami szyjki kości udowej trakcji wymaga użycia taśm (trakcja skórna) lub szpilek (trakcja szkieletowa) przymocowanych do zranionej nogi i połączonych z obciążnikami za pomocą koła pasowego. Zastosowanie trakcji przed zabiegiem uważa się, aby złagodzić ból i ułatwić późniejszą operację. Tam, gdzie nie stosuje się trakcji, ranna kończyna jest zwykle umieszczana na poduszce, a pacjent zachęca do przyjęcia pozycji największego komfortu.,
niniejszy przegląd podsumowujący dane z randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych obejmował 11 badań z udziałem 1654 uczestników. Zgodnie z ogólną populacją złamań szyjki kości udowej, większość uczestników badania stanowiły osoby starsze w wieku około 80 lat, a większość stanowiły kobiety. W dziesięciu badaniach porównano trakcję z trakcją bez trakcji, a w dwóch badaniach, w tym w jednym z poprzednich 10 badań, porównano trakcję skórną i szkieletową., Oprócz ograniczeń w metodach próbnych istniały bardzo ograniczone dane dotyczące łączenia i brak informacji o długoterminowych konsekwencjach stosowania lub niestosowania trakcji. Niemniej jednak dowody z 10 badań konsekwentnie nie wykazały żadnych dowodów na poparcie rzekomych zalet trakcji opisanych powyżej. Istnieją niejednoznaczne dane dotyczące owrzodzeń skórnych i innych powikłań. W jednym badaniu odnotowano trzy działania niepożądane (zaburzenia czucia i pęcherze skórne) związane z trakcją skóry; wszystkie były niewielkie.