notatka, z wieloma błędami pisowni, pozostawiona na parapecie PRZEDSZKOLA W górach New Jersey domu ojca dziecka, Charlesa A., Lindbergh i jego matka, Anne Morrow Lindbergh, zażądali 50 000 dolarów za powrót dziecka. Okup został zapłacony. Stan powiedział, że złapał Hauptmanna z oznaczonymi banknotami. Obrona Hauptmanna polegała na tym, że pieniądze zostały mu pozostawione na przechowanie przez przyjaciela, który zmarł. List okupu był częścią dowodów, które doprowadziły do skazania Hauptmanna.
,
19.10.1934 R. w Bronksie, N. Y., po tym, jak użył 10-dolarowego rachunku z okupu, aby zapłacić za benzynę na stacji paliw, a policja znalazła 14.600 dolarów w jego garażu. Zmarł na krześle elektrycznym w Więzieniu Stanowym New Jersey w Trenton 3 kwietnia 1936 roku.
93-letnia wdowa po Hauptmannie, Anna, jedna z ostatnich ocalałych w sprawie, próbuje ponownie oczyścić jego imię. Na konferencji prasowej kilka miesięcy temu w Flemington, NJ, gdzie odbył się proces, powiedziała: „Mój mąż nigdy, nigdy nie był w pobliżu domu Lindbergh., Zabili niewinnego człowieka.”
jej prawnik, Robert R. Bryan z San Francisco, który reprezentuje ją od lat, powiedział: „proces stulecia był prawdopodobnie największym oszustwem w historii tego kraju.”
Hauptmann zeznała, że mąż zadzwonił po nią w nocy 1 marca do piekarni Bronx, gdzie pracowała. Powiedziała, że „poszli razem do domu około wpół do dziewiątej, kwadrans do dziesiątej” i zostali tam.,
podczas przesłuchania zapytano ją, czy nie powiedziała nowojorskiemu detektywowi policji w czasie aresztowania Hauptmanna, że nie pamięta pan, co się stało 1 marca 1932 roku . . . że nie wiedziała pani, czy mąż był z panią, czy nie?”
był jakiś sparing między prokuratorem a świadkiem, ale bez bezpośredniej odpowiedzi.
, Dyrektor ds. komunikacji Florio, Jon Shure, powiedział później, że Bryan ” złożył pewne dokumenty i są one przeglądane w Biurze Prokuratora Generalnego.”
kontrowersje, pozornie niekończące się, trwają, ponieważ sprawa przeciwko Hauptmannowi opierała się w dużej mierze na poszlakach.
, Jeden z najnowszych, „sprawa Lindbergha”, napisany w 1987 roku przez Jamesa Fishera, byłego agenta FBI i profesora prawa karnego w Edinboro State College w Pensylwanii, powiedział: „dowody były przytłaczające. Bardzo niewiele spraw jest tak dobrze udowodnionych, szczególnie w przypadkach, gdy nie masz przyznania się do winy i nawet nie masz naocznego świadka.,”
wcześniejsza książka” kozioł ofiarny „autorstwa Anthony' ego Scaduto, byłego reportera New York Post, twierdziła, że ” każdy element fizycznych dowodów wprowadzony przeciwko oskarżonemu Lindberghowi podczas jego procesu był albo produkowany przez policję, albo zniekształcony przez tak zwanych ekspertów.”
apelacje były kilkakrotnie odrzucane przez Sąd Najwyższy USA. Wdowa po hauptmannie za pośrednictwem swojego adwokata twierdziła, że jej mąż był ofiarą spisku mającego na celu ukrycie dowodów. Domagała się odszkodowania pieniężnego.,
kilka lat temu San Francisco Court of Historical Review and Appeals, nieoficjalny Organ badający kontrowersyjne procesy, zalecił wznowienie sprawy. Władze New Jersey oświadczyły, że poparły werdykt i nie widziały powodu, aby to zrobić.
około 10 lat temu”Decyzja jury była słuszna i sprawiedliwości stało się zadość.,”
Lindbergh, jako 25-letni pilot poczty, stał się najsłynniejszą postacią swoich czasów niemal z dnia na dzień.
chłopiec z małego miasteczka ze Środkowego Zachodu, latał swoim jednosilnikowym samolotem, The Spirit of St.Louis, z San Diego do St. Louis do Nowego Jorku. Sześć dni później, 20 maja 1927 roku, „samotny Orzeł”, jak stał się znany, ponownie wzbił się nad Atlantyk. Miał kompas, pięć litrów wody i pięć kanapek, ale bez radia (zbyt ciężkie). Pozostawił po sobie słynnych zawodników za 25 000 dolarów nagrody za pierwszy lot bez przerwy z Ameryki do Paryża., Wśród nich był Richard E. Byrd, badacz polarny. Zginęło sześciu pilotów.
Lindbergh wylądował na lotnisku w LeBourget, około 3600 mil i 33 i pół godziny później, i przedstawił się wielotysięcznemu tłumowi.
jeszcze w tym samym roku Dwight W. Morrow, ambasador w Meksyku, zaprosił Lindbergha na swojego gościa. W ambasadzie Lindbergh poznał córkę Morrowsów, Anne, którą poślubił w 1929 roku.
para, która od miesiąca miodowego mieszkała w apartamencie w Nowym Jorku, postanowiła wybudować dom., Wybrali miejsce w górach Sourland w pobliżu Hopewell, NJ, 60 mil od Nowego Jorku.
to w ich nowym domu dotknęła tragedia. Kamienny dom był do zamieszkania, ale jeszcze nie ukończony i Lindberghowie spędzali tam zwykle tylko weekendy. Przez większość innych dni byli w posiadłości rodziny Morrow w Englewood, N. J.
chłopiec Lindbergh miał lekkie przeziębienie. Było surowo i wietrznie, więc Anne zdecydowała, że najlepiej będzie zostać w domu we wtorek, 1 marca. Lindbergh wrócił z Nowego Jorku.,
obrona Hauptmanna w dużej mierze przyczyniła się do tego, że Lindberghowie zdecydowali się pozostać w Hopewell dopiero tej nocy. Skąd porywacz mógł wiedzieć? Pułkownik H. Norman Schwarzkopf (ojciec generała armii), Nadinspektor policji państwowej, i jego personel przesłuchiwali pracowników zarówno w domach Lindbergh, jak i Morrow, aby ustalić, czy zbrodnia mogła być pracą wewnątrz. Po tym, jak jeden ze służących popełnił samobójstwo, policja stwierdziła, że wskazała ” winną wiedzę o Zbrodni.”Inni mówili, że była” przerażona na śmierć.,”
Lindbergh, czytając w pokoju na dole, zeznał na procesie Hauptmanna w styczniu 1935 roku w Flemington Court House, że usłyszał dziwny hałas, który, jak powiedział, brzmiał ” jak listwy pomarańczowej skrzyni spadające z krzesła.”
Pielęgniarka Betty Gow poszła do przedszkola na drugim piętrze około 22.00 i znalazła zaginione dziecko. Sprawdziła u rodziców. On też nie. Lindbergh pobiegł do przedszkola, zobaczył puste łóżeczko i powiedział: „aniu, ukradli nasze dziecko!,”
notatka na parapecie brzmi:
„Szanowny Panie:
„mają 50000$ gotowe 25000$ w 20$ rachunki 15000$ w 10$ rachunki i 10000$ w 5$ rachunki po 2-4 dniach poinformujemy Cię, gdzie dostarczyć mony ostrzegamy cię o każdego publicznego lub zawiadomić policję, że dziecko znajduje się pod opieką.”W notatce napisano, że „singature” dla przyszłych liter będzie dwoma blokującymi się kołami z trzema kwadratowymi otworami.,
na początku było wiele dziwacznych wydarzeń, karmionych spekulacjami, że postacie z podziemia porwały dziecko. Wśród nich:
* Al Capone, pod 11-letnim wyrokiem za uchylanie się od podatku dochodowego, zaoferował 10 000 dolarów nagrody za powrót dziecka. Powiedział Arthurowi Brisbane ' owi, felietonistowi Gazety Hearst, że przywróci dziecko Lindberghom w zamian za jego zwolnienie z więzienia. Lindbergh i władze go odrzuciły.,
* Lindbergowie ogłosili, że upoważnili dwóch pomniejszych postaci mafii, Salvatore Spitale i Irvinga Bitza, do działania jako pośredników w kontaktach z porywaczami.
* w Waszyngtonie Gaston B. Means, prywatny detektyw z podejrzaną przeszłością, próbował zainteresować zamożnych ludzi. Jedną z nich była Evalyn Walsh McLean, właścicielka 44 1/2-karatowego diamentu Hope. Dała 104 000 dolarów (100 000 dolarów okupu i 4 000 dolarów na wydatki) na jego obietnicę, że może zwrócić Dziecko Żywe.
, Condon, 72-letni wychowawca w Bronksie, był zdenerwowany, że Lindberghowie wybrali gangsterów jako pośredników. Napisał Bronx Home News, oferując $ 1,000 oprócz $ 50,000 okupu. Poprosił porywaczy, aby się z nim skontaktowali i obiecał nigdy nie ujawniać ich nazwisk. Jego list został opublikowany 8 marca.
To wszystko wyjaśni.”Napisano, że jeśli prasa i policja zostaną powiadomione, wszystko jest cansell.”I ostatnia instrukcja:” po otrzymaniu pieniędzy od Mr., Lindbergh umieścił te słowa w „New York American”: „Mony is redy.”
Lindbergh rozmawiał ze swoim przyjacielem i doradcą, Henry C. Breckinridge. Byli przekonani, że autor listu coś wie, ponieważ podpis wydawał się taki sam. Na liście znajdowały się splecione symbole, nigdy nie drukowane w gazetach. Condon dostał zgodę, A 11 marca w nowojorskim American pojawiła się Reklama: „i accept. Pieniądze są gotowe. Jafsie. Nazwa „Jafsie” pochodzi od inicjałów Condona J. F.,C., był używany w przekonaniu, że tylko porywacz rozpozna go.
były kolejne wymiany, a Condon otrzymał pocztą jako dowód śpiwór niemowlaka.
w nocy 2 kwietnia, Condon i Lindbergh udali się na cmentarz Bronx, zgodnie z instrukcją, a Condon wręczył 50 tysięcy dolarów mężczyźnie, który zawołał zza żywopłotu: „Hej, Doktorze…tutaj!”
Lindbergh, który czekał w pobliskim samochodzie, został zapytany podczas procesu Hauptmanna: „czy słyszałeś ten głos od tego czasu?,”Powiedział, że ma i dodał:” to był głos Bruno Richarda Hauptmanna.”
Condon otrzymał notkę: . . Znajdziesz Boad między Horseneck Bay i Gay Head w pobliżu Elizabeth Island.”
Lindbergh przeszukiwał wody u wybrzeży Cape Cod, Virginia capes, Norfolk i South Jersey. Wracał z Norfolk 12 maja, kiedy został powiadomiony, że ciało jego syna zostało znalezione w płytkim grobie kilka mil od jego domu. Lindbergh i Betty Gow zidentyfikowali szczątki w kostnicy w Trenton, a Edward J., Reilly, główny obrońca, powiedział „Nigdy nie było żadnych roszczeń, ale że to było dziecko Lindbergh”, od tego czasu pojawiły się pewne wyzwania oparte na ostatnich pomiarach dziecka i wielkości ciała.
kilku mężczyzn w średnim wieku twierdzi, że jest Charles A. Lindbergh Jr.
ślad okupu doprowadził do aresztowania Hauptmanna w dniu 1 września. 19, 1934. Kilka dni wcześniej zapłacił Walterowi Lyle ' owi, obsługującemu stację benzynową w Bronksie, 10-dolarowym certyfikatem. Lyle napisał numer rejestracyjny samochodu na rachunku.,
złote banknoty były „gorące”, ponieważ prezydent Franklin D. Roosevelt 3 kwietnia 1933 r.nakazał wszystkim posiadaczom banknotów ze złotem wymianę ich na srebrne certyfikaty. Rząd rozdysponował 250 000 okólników z numerami seryjnymi złotych banknotów. Gdy każdy rachunek okupu się pojawił, policja stanowa zaznaczyła miejsce na mapie przy pomocy Szpilki. Większość była w Bronksie.
po aresztowaniu Hauptmanna policja znalazła w jego garażu 14 600 dolarów okupu., Hauptmann powiedział, że znalazł pieniądze w pudełku po butach pozostawionym przy nim przez Isodora Fisch, z którym miał partnerstwo biznesowe, kiedy Fisch wyjechał do Niemiec. Fisch zmarł. Hauptmann powiedział, że pieniądze były w szafie i nietknięte, dopóki nie uderzył w nie miotłą. Powiedział, że złote certyfikaty wypadły z pudełka i ukrył je w garażu.
Frank J. Wilson, agent specjalny odpowiedzialny za wywiad w Internal Revenue Service, zeznał, że odzyskano od 18 000 do 19 000 dolarów okupu. Państwo poinformowało, że po aresztowaniu Hauptmanna nie pojawiło się więcej.,
siedmiu ekspertów od pisma ręcznego zeznało, że Hauptmann napisał notatki o okupie. Ich zeznania, pieniądze okupu w posiadaniu Hauptmanna i drabina były jednymi z głównych dowodów poszlakowych.
Hauptmann zaprzeczył, mówiąc: „jestem stolarzem.”Atty. Gen. David T. Wilentz, główny prokurator, powiedział, że hałas, jaki Lindbergh usłyszał tej nocy, to drabina łamana pod ciężarem Hauptmanna niosącego dziecko., Lekarz zeznał, że dziecko zmarło na pękniętą czaszkę.
świadek stanu, Arthur Koehler z amerykańskiego Laboratorium produktów leśnych w Madison, Wis., zeznał, że z deski podłogowej na poddaszu Hauptmanna wychodziła drabina. Powiedział, że położył deskę na belce na strychu i odkrył, że otwory na gwoździe w desce podłogowej pasują do tych w belce.
, Powiedział: „Zbrodnia morderstwa nie jest taka, która zawsze jest popełniana w obecności świadków, a jeśli nie jest tak popełniona, musi być ustalona na podstawie poszlakowych dowodów lub wcale.”
17, 1936.
ale zdarzały się bardziej dziwaczne wydarzenia:
* Harold G. Hoffman udzielił Hauptmannowi ułaskawienia na 30 dni po złożeniu mu tajnej wizyty w domu śmierci., Hoffman powiedział w oświadczeniu: „podzielam z setkami tysięcy naszych ludzi wątpliwości co do wartości dowodów, które umieściły go w przedszkolu Lindbergh. Wątpię, by ta zbrodnia mogła zostać popełniona przez jednego człowieka.”
Straciła wiarę w zdolność Gastona do odnalezienia dziecka i poprosiła o zwrot 100 000 dolarów. Pieniądze nie zostały zwrócone, a środki aresztowano, sądzono, skazano i skazano na 15 lat więzienia, gdzie zmarł.,
* Zatrudniła Samuela S. Leibowitza, słynnego prawnika kryminalnego, do prowadzenia śledztwa. Trzy razy odwiedził Hauptmanna w swojej celi i powiedział, że powiedział Hauptmannowi, że jest pewien, że Sąd ułaskawiony wymierzy mu karę dożywotniego więzienia, jeśli ” wyjdzie z tego.”Leibowitz nigdzie nie dotarł. Powiedział McLean ” nie ma wątpliwości, że Hauptmann jest winny. Powiedziałem, że jedynym sposobem na uratowanie go z krzesła jest wskazanie wspólnika lub wspólników. Powiedziałem, że jestem przekonany, że nie działa sam.,”
W międzyczasie Sąd Najwyższy odrzucił w ostatniej chwili wniosek Lloyda Fishera, który zastąpił Reilly ' ego na stanowisku głównego obrońcy, o złożenie wniosku o nakaz habeas corpus. Sąd w New Jersey odmówił ułaskawienia.
w komorze egzekucyjnej było 55 świadków, gdy Hauptmann w towarzystwie dwóch duchownych wszedł o 20:41.Robert H. Elliott, siwy Kat, trzy razy skręcił koło. Sześciu lekarzy stosowało stetoskopy. Wtedy doktor Howard Weisler, więzienny lekarz, powiedział: „Ten człowiek nie żyje.”Było 8: 47 1/2 P.,m.