fala de Broglie ' a, zwana również falą materii-dowolny aspekt zachowania lub właściwości obiektu materialnego, który zmienia się w czasie lub przestrzeni zgodnie z równaniami matematycznymi opisującymi fale. Przez analogię z zachowaniem się fal i cząstek światła, które zostało już ustalone eksperymentalnie, francuski fizyk Louis de Broglie zasugerował (1924), że cząstki mogą mieć właściwości falowe oprócz właściwości cząstek. Trzy lata później eksperymentalnie wykryto falową naturę elektronów., Obiekty codziennego doświadczenia mają jednak obliczoną długość fali znacznie mniejszą od długości elektronów, więc ich właściwości falowe nigdy nie zostały wykryte; znane obiekty wykazują tylko zachowanie cząstek. Fale De Brogliego odgrywają więc znaczącą rolę tylko w sferze cząstek subatomowych.
fale De Brogliego odpowiadają za pojawienie się cząstek subatomowych w konwencjonalnie nieoczekiwanych miejscach, ponieważ ich fale przenikają bariery, podobnie jak dźwięk przechodzi przez ściany. Tak więc ciężkie jądro atomowe czasami może wystrzelić kawałek siebie w procesie zwanym rozpadem Alfa. Kawałek jądra (cząstka alfa) ma niewystarczającą energię jako cząstka do pokonania bariery siły otaczającej jądro; ale jako fala może przechodzić przez barierę – to znaczy, że ma skończone prawdopodobieństwo znalezienia się poza jądrem.,
fale De Broglie ' a wokół zamkniętej pętli, takie jak wiązałyby się z elektronami krążącymi wokół jąder atomów, mogą utrzymywać się tylko wtedy, gdy fale stojące pasują równomiernie wokół pętli; w przeciwnym razie same się usuwają. Wymaganie to powoduje, że elektrony w atomach wybierają tylko określone konfiguracje lub stany spośród wielu, które w przeciwnym razie byłyby dostępne.
odpowiedź właściwości falowych cząstki na siłę zewnętrzną wynika z podstawowego prawa mechaniki kwantowej, które w swojej matematycznej formie jest znane jako równanie Schrödingera.,