Patofizjologia
każdy proces patologiczny prowadzący do nieskrępowanego wydzielania kwasu żołądkowego doprowadzi do choroby wrzodowej. Niektóre z tych procesów patologicznych są spowodowane nieskrępowanym wydzielaniem kwasu żołądkowego za pośrednictwem gastryny.
zapalenie błony śluzowej żołądka Helicobacter pylori wiąże się ze zwiększonym stężeniem gastryny, prawdopodobnie wtórnym do zmniejszenia wydzielania komórek D przez somatostatynę i późniejszej dysregulacji wydzielania gastryny przez komórki G., Ta nierównowaga prowadzi do obniżenia pH, co w konsekwencji przytłacza mechanizmy obronne błony śluzowej żołądka, co często prowadzi do uszkodzenia błony śluzowej żołądka i powstawania wrzodów trawiennych.
Hipochlorhydria wtórna do niszczenia komórek ciemieniowych żołądka w niedokrwistości złośliwej wiąże się ze zwiększoną aktywnością komórek G, co powoduje hipergastrynemię. Rozproszone guzki hiperplastyczne znajdujące się w błonie śluzowej żołądka u pacjentów z niedokrwistością złośliwą można przypisać troficznemu wpływowi gastryny na komórki wydzielnicze żołądka.,
przerwanie leczenia inhibitorem pompy protonowej (PPI) przez pacjentów, którzy byli przewlekle leczeni PPI, często skutkuje opornym na leczenie zapaleniem błony śluzowej żołądka. Wynika to z paradoksalnego wzrostu gastryny w odpowiedzi na hamowanie ATPazy H / K przez PPIs. Po zaprzestaniu leczenia PPI, nieskrępowana Atpaza H / K staje się nadpobudliwa w obecności podwyższonego stężenia gastryny, co powoduje zapalenie błony śluzowej żołądka. Na szczęście to oporne zapalenie błony śluzowej żołądka samorozwiązuje się, ponieważ poziom gastryny powróci do normy wraz z dalszym przerwaniem terapii PPI.,
ze względu na troficzne działanie gastryny, podwyższony poziom gastryny u pacjentów przewlekle leczonych PPI budzi również obawy dotyczące nasilenia raka żołądka. Przewlekle podwyższone poziomy gastryny budzą również obawy ze względu na efekt troficzny gastryny i jej związek z nowotworami przewodu pokarmowego. Receptory CCKB są regulowane w raku żołądka, a badania in vitro wykazały zdolność gastryny do zwiększenia proliferacji linii komórkowych ludzkiego raka żołądka, jak również linii komórek raka okrężnicy., Ponadto gastryna wykazała właściwości angiogenne i antyapoptotyczne w leczeniu kilku nowotworów złośliwych, w tym raka żołądka. Podwyższony poziom gastryny był również związany z rozwojem rakowiaków żołądka wynikających z komórek ECL żołądka. W tych nowotworach żołądka cckb i rakowiakach żołądka, leki terapeutyczne, takie jak lorglumid i dewazepid, które atakują receptory CCKB, mogą być znacznie korzystne. Również rakowiaki żołądka są związane ze zmniejszonym stężeniem witaminy B12 w surowicy., Dlatego należy monitorować stężenie witaminy B12 w surowicy u wszystkich pacjentów leczonych przewlekle PPI. Jednak wiele dalszych prac jest potrzebne, aby określić strategie, które celują receptory gastryny-CCK jako cel terapeutyczny.
Zespół Zollingera-Ellisona (ZES) charakteryzuje się obecnością gastrinoma, nadmiernym wydzielaniem kwasu żołądkowego, wrzodami trawiennymi i biegunką wydzielniczą. Gastrinoma to nieuregulowany guz neuroendokrynny wydzielający gastrynę (NET). Biopsja guza ujawni typowe histologiczne wzorce sieci, które plamy dodatnie dla chromograniny a, synaptofizyny i gastryny., Nieuregulowane wydzielanie gastryny przez gastrinomas prowadzi do hiperstymulacji i rozrostu komórek błony śluzowej żołądka i komórek ECL. Rozrost i nadpobudliwość tych komórek powoduje nadmierne wydzielanie kwasu żołądkowego do żołądka. Kwas żołądkowy następnie przytłacza mechanizmy obronne błony śluzowej żołądka, powodując owrzodzenie żołądka i dwunastnicy.
ZES potwierdza obecność podwyższonego stężenia gastryny w surowicy na czczo znacznie powyżej 100 pg/ml w związku ze zwiększonym wydzielaniem kwasu żołądkowego i (lub) niskim pH soku żołądkowego poniżej 2, 0., Innym przydatnym testem potwierdzającym diagnozę jest test stymulacji wydzieliny, który może spowodować wzrost gastryny do ponad 120 pg/ml w stosunku do podstawnej. Secretin jest hormonem peptydowym wytwarzanym w komórkach s dwunastnicy w odpowiedzi na kwasowość i uwalnianym do krwiobiegu, aby wpływać na wiele narządów, takich jak żołądek, trzustka i wątroba. W żołądku funkcje wydzielnicze hamują uwalnianie kwasu żołądkowego z komórek ciemieniowych. W trzustce wydzielina wyzwala uwalnianie wodorowęglanu z komórek przewodowych., W wątrobie wyzwala uwalnianie żółci, która działa do rozkładu tłuszczów dietetycznych. Normalny poziom gastryny na czczo praktycznie wyklucza ZES. 70% do 75% gastrinomas są sporadyczne; jednak, 25% do 30% tych guzów są związane z typ 1 mnogiej endokrynologicznej neoplasia (MEN1). U pacjentów z mnogim endokrynologicznym nowotworem typu i (MEN1), zaburzeniem autosomalnie dominującym, występuje grupowanie guzów przysadki mózgowej, przytarczyc i trzustki., Pacjenci, u których zdiagnozowano gastrinoma, muszą być oceniani pod kątem objawów MEN1, pytając o wywiad rodzinny, objawy nadczynności przytarczyc (hiperkalcemia, kamica nerkowa) lub objawy guzów przysadki mózgowej(najczęściej prolaktyna, która powoduje mlekotok u kobiet, podczas gdy ból głowy i półmianopia u mężczyzn). Należy wykonać badania laboratoryjne w celu pomiaru stężenia wapnia w surowicy, parathormonu i prolaktyny., Zamiast gastrinoma mogą również występować insulinoma (objawy hipoglikemii), glukagonomas (martwiczy rumień wędrowny (NME), cukrzyca, utrata masy ciała, niedokrwistość) lub ViPoma (wodnista biegunka, hipokaliemia, hipochlorhydria). Dostępnych jest wiele sposobów obrazowania, aby wyznaczyć guza, w tym CT, MRI, scyntygrafia receptora somatostatyny. Pacjenci z rozpoznaniem gastrinoma muszą być oceniane dla MEN1 w odniesieniu do wywiadu rodzinnego, historii hiperkalcemii, kamicy nerkowej, lub guzów przysadki, i labs muszą być wykonywane do pomiaru stężenia wapnia w surowicy, parathormon, i prolaktyny.,
konieczne jest opanowanie objawów związanych z podwyższonym poziomem gastryny, zwłaszcza wrzodów trawiennych. Chirurgia jest jedyną leczniczą terapią dla gastrinomas. Zaleca się go u pacjentów z sporadycznymi gastrinomami bez przerzutów lub gastrinomami związanymi z MEN1 o średnicy większej niż 2 cm. W szczególności wycięcie / wyłuszczenie gastrinomas trzustki jest skuteczne, podczas gdy gastrinomas dwunastnicy często wymagają dwunastnicy, ponieważ zwykle występuje wiele guzów dwunastnicy., Operacja nie jest zalecana u mężczyzn1 związanych gastrinomas poniżej 2 cm średnicy, ponieważ operacja rzadko jest lecznicza w obecności MĘŻCZYZN1.
niechirurgiczna terapia ZES opiera się na leczeniu objawów i zapobieganiu powikłaniom wtórnym do wrzodów trawiennych. Inhibitory pompy protonowej (PPI) są leczeniem pierwszego rzutu, ponieważ bezpośrednio zmniejszają wydzielanie kwasu żołądkowego do żołądka, zmniejszając w ten sposób zdolność kwasu żołądkowego do przerastania mechanizmów obronnych błony śluzowej i zapobiegając występowaniu wrzodów trawiennych., We wstępnym badaniu prospektywnym z udziałem pacjentów z gastrinomą refrakcyjną na leki blokujące receptory H2 objawy ustąpiły U 23 z 29 wszystkich pacjentów. Ze względu na duży sukces w leczeniu tych pacjentów z PPIs, operacja nie jest już konieczna w celu opanowania nadmiernego wydzielania kwasu żołądkowego.