Wereldhandelsorganisatie

1. Wat is het hoofddoel van de GATS? de oprichting van de GATS was een van de belangrijkste resultaten van de Uruguay-Ronde, waarvan de resultaten in januari 1995 in werking zijn getreden., De GATS is in wezen gebaseerd op dezelfde doelstellingen als haar tegenhanger in de handel in goederen, de Algemene Overeenkomst inzake Tarieven en handel (GATT): het creëren van een geloofwaardig en betrouwbaar systeem van internationale handelsregels; het waarborgen van een eerlijke en billijke behandeling van alle deelnemers (beginsel van non-discriminatie); het stimuleren van de economische activiteit door middel van gegarandeerde beleidsbindingen; en het bevorderen van handel en ontwikkeling door middel van geleidelijke liberalisering.,

terwijl diensten momenteel meer dan twee derde van de wereldwijde productie en werkgelegenheid vertegenwoordigen, vertegenwoordigen zij niet meer dan 25% van de totale handel, gemeten op betalingsbalansbasis. Dit – ogenschijnlijk bescheiden-aandeel mag echter niet worden onderschat. In de betalingsbalansstatistieken wordt namelijk geen rekening gehouden met een van de in de GATS omschreven vormen van dienstverlening, namelijk het aanbod via commerciële aanwezigheid in een ander land (modus 3)., Hoewel diensten in toenemende mate op zichzelf worden verhandeld, dienen zij ook als cruciale input voor de productie van goederen, zodat diensten, gemeten naar de toegevoegde waarde, ongeveer 50% van de wereldhandel voor hun rekening nemen.

2. Wie doet mee?

alle WTO-leden zijn tegelijkertijd lid van de GATS en hebben in verschillende mate verbintenissen aangegaan in afzonderlijke dienstensectoren.

3. Welke diensten zijn gedekt?

de GATS is in principe van toepassing op alle dienstensectoren, met twee uitzonderingen.,

artikel 1, lid 3, van de GATS sluit “diensten die worden verleend in het kader van de uitoefening van overheidsgezag”uit. Dit zijn diensten die noch op commerciële basis, noch in concurrentie met andere leveranciers worden verleend. Voorbeelden hiervan zijn socialezekerheidsstelsels en andere openbare diensten, zoals gezondheidszorg of onderwijs, die tegen niet-marktconforme voorwaarden worden verleend.

bovendien worden in de bijlage betreffende luchtvervoersdiensten maatregelen die van invloed zijn op luchtverkeersrechten en diensten die rechtstreeks verband houden met de uitoefening van dergelijke rechten, vrijgesteld van de dekking.

4., Is het waar dat de GATS niet alleen van toepassing is op grensoverschrijdende dienstenstromen, maar ook op aanvullende vormen van dienstverlening?

de GATS maakt een onderscheid tussen vier vormen van dienstverlening: grensoverschrijdende handel, consumptie in het buitenland, commerciële aanwezigheid en aanwezigheid van natuurlijke personen.

grensoverschrijdende dienstverlening omvat dienstenstromen van het grondgebied van een lid naar het grondgebied van een ander lid (b. v. Bank-of architectuurdiensten die via telecommunicatie of post worden verzonden);

consumptie in het buitenland verwijst naar situaties waarin een dienstconsument (b. v., toeristische of patiënt) naar het grondgebied van een ander lid verhuist om een dienst te verkrijgen; commerciële aanwezigheid houdt in dat een dienstverlener van een lid een territoriale aanwezigheid op het grondgebied van een ander lid vestigt, onder meer door eigendom of verhuur van gebouwen, om een dienst te verlenen (bv. binnenlandse dochterondernemingen van buitenlandse verzekeringsmaatschappijen of hotelketens); en aanwezigheid van natuurlijke personen bestaat uit personen van een lid die het grondgebied van een ander lid binnenkomen Om een dienst te verlenen (bv. accountants, artsen of leraren)., In de bijlage over het verkeer van natuurlijke personen wordt echter bepaald dat de leden de vrijheid behouden om permanent maatregelen te nemen met betrekking tot burgerschap, verblijf of toegang tot de arbeidsmarkt.

5. Waarom was het nodig om, naast het traditionele begrip grensoverschrijdende handel, drie extra vormen van levering in te voeren?

de levering van vele diensten impliceert vaak de gelijktijdige fysieke aanwezigheid van zowel producent als consument., Er zijn dus veel gevallen waarin handelsverbintenissen zich, om commercieel zinvol te zijn, moeten uitstrekken tot het grensoverschrijdende verkeer van de consument, de vestiging van een commerciële aanwezigheid op een markt of het tijdelijke verkeer van de dienstverlener.

beïnvloedt de GATS het vermogen van een lid om nationale beleidsdoelstellingen en-prioriteiten na te streven?

de GATS erkent uitdrukkelijk het recht van de leden om het aanbod van diensten te reguleren ter verwezenlijking van hun eigen beleidsdoelstellingen., De overeenkomst bevat echter bepalingen die ervoor zorgen dat de dienstenvoorschriften op een redelijke, objectieve en onpartijdige manier worden toegepast.

Wat zijn de basisverplichtingen uit hoofde van de GATS?

verplichtingen in de GATS kunnen in twee grote groepen worden ingedeeld: algemene verplichtingen die van toepassing zijn op alle leden en dienstensectoren, alsook verplichtingen die alleen van toepassing zijn op de sectoren die zijn ingeschreven in de lijst van verbintenissen van een lid. Dergelijke verbintenissen worden vastgelegd in afzonderlijke lijsten waarvan de reikwijdte van de leden sterk kan verschillen., De desbetreffende termen en begrippen zijn vergelijkbaar, maar niet noodzakelijkerwijs identiek aan die welke in de GATT worden gebruikt; zo is nationale behandeling een algemene verplichting in het goederenverkeer en niet verhandelbaar zoals in de GATS. (a) algemene verplichtingen (MFN): krachtens artikel II van de GATS zijn de leden verplicht om onmiddellijk en onvoorwaardelijk uit te breiden tot diensten of dienstverleners van alle andere leden “een behandeling die niet ongunstiger is dan die welke wordt toegekend aan soortgelijke diensten en dienstverleners uit een ander land”., Dit komt neer op een principieel verbod op preferentiële regelingen tussen groepen leden in afzonderlijke sectoren of op wederkerigheidsbepalingen die de toegangsrechten beperken tot handelspartners die een soortgelijke behandeling verlenen.

afwijkingen zijn mogelijk in de vorm van zogenaamde artikel II-vrijstellingen. De leden konden dergelijke vrijstellingen aanvragen voordat de Overeenkomst in werking trad. Nieuwe vrijstellingen kunnen alleen worden verleend aan nieuwe leden op het moment van toetreding of, in het geval van huidige leden, in de vorm van een ontheffing krachtens artikel IX, lid 3, van de WTO-Overeenkomst., Alle vrijstellingen worden herzien; zij mogen in principe niet langer dan tien jaar duren. Bovendien staat de GATS groepen van leden toe om economische integratieovereenkomsten te sluiten of om onderling regulerende normen, certificaten en dergelijke te erkennen als aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan.

transparantie: de leden van de GATS zijn onder meer verplicht alle maatregelen van algemene strekking bekend te maken en nationale informatiepunten op te richten die bevoegd zijn om te reageren op verzoeken om informatie van andere leden.,

andere algemeen toepasselijke verplichtingen omvatten de invoering van administratieve beroepsprocedures en-procedures en disciplines inzake de werking van monopolies en exclusieve leveranciers.

b) specifieke verbintenissen

markttoegang: markttoegang is een door onderhandelingen aangegane verbintenis in specifieke sectoren. Het kan worden onderworpen aan verschillende soorten beperkingen die in artikel XVI, lid 2, worden opgesomd., Er kunnen bijvoorbeeld beperkingen worden opgelegd aan het aantal dienstverleners, dienstenverrichtingen of werknemers in de sector, de waarde van transacties, de rechtsvorm van de dienstverlener of de deelneming van buitenlands kapitaal.

nationale behandeling: een verbintenis tot nationale behandeling houdt in dat het betrokken Lid geen discriminerende maatregelen toepast ten gunste van binnenlandse diensten of dienstverleners. Het belangrijkste vereiste is dat de mededingingsvoorwaarden niet in rechte of in feite worden gewijzigd ten gunste van de eigen dienstverlenende sector van de leden., Ook hier kan de uitbreiding van de nationale behandeling in een bepaalde sector afhankelijk worden gesteld van voorwaarden en kwalificaties.

Het staat de leden vrij de sectordekking en de inhoudelijke inhoud van dergelijke verbintenissen naar eigen goeddunken aan te passen. De verbintenissen weerspiegelen dus meestal nationale beleidsdoelstellingen en-beperkingen, in het algemeen en in afzonderlijke sectoren. Terwijl sommige leden minder dan een handvol diensten hebben ingepland, zijn anderen uitgegaan van markttoegang en nationale behandelingsdisciplines in meer dan 120 van de in totaal 160 diensten.,

het bestaan van specifieke verbintenissen leidt tot verdere verplichtingen met betrekking tot onder meer de aanmelding van nieuwe maatregelen die een aanzienlijk effect op de handel hebben en het vermijden van beperkingen op internationale betalingen en overmakingen.

8. Welke informatie is opgenomen in diensten “schema ‘ s”?

elk WTO-lid moet beschikken over een lijst van specifieke verbintenissen waarin wordt aangegeven voor welke diensten het lid markttoegang en nationale behandeling garandeert en welke beperkingen daaraan kunnen worden verbonden., Het tijdschema kan ook worden gebruikt om aanvullende verbintenissen aan te gaan met betrekking tot bijvoorbeeld de tenuitvoerlegging van specifieke normen of regelgevingsbeginselen. Er worden verbintenissen aangegaan met betrekking tot elk van de vier verschillende vormen van dienstverlening.

De meeste schema ‘ s bestaan uit zowel sectorale als horizontale secties. De “horizontale sectie” bevat vermeldingen die van toepassing zijn op alle sectoren die vervolgens in het schema worden vermeld. Horizontale beperkingen hebben vaak betrekking op een bepaalde wijze van levering, met name de commerciële aanwezigheid en de aanwezigheid van natuurlijke personen., De “sectorspecifieke secties” bevatten vermeldingen die alleen van toepassing zijn op de specifieke Dienst.

alle schema ‘ s zijn beschikbaar op de website van de WTO.

9. Wanneer zijn de specifieke verbintenissen van de leden van kracht geworden?

het merendeel van de lopende verbintenissen is op 1 januari 1995 in werking getreden, d.w.z. de datum van inwerkingtreding van de WTO. Sindsdien zijn nieuwe verbintenissen gepland door de deelnemers aan uitgebreide onderhandelingen (zie hieronder) en door nieuwe leden die tot de WTO zijn toegetreden.

10. Kunnen verbintenissen worden ingevoerd of verbeterd buiten het kader van multilaterale onderhandelingen?,

Ja, elk lid is vrij om zijn bestaande verplichtingen te allen tijde uit te breiden of te verbeteren

11. Kunnen specifieke verbintenissen worden ingetrokken of gewijzigd?

overeenkomstig artikel XXI kunnen specifieke verbintenissen volgens bepaalde procedures worden gewijzigd. Landen die door dergelijke wijzigingen kunnen worden getroffen, kunnen het wijzigende lid verzoeken te onderhandelen over compenserende aanpassingen; deze worden verleend op basis van de MEESTBEGUNSTIGINGSCLAUSULE.

zijn er specifieke vrijstellingen in de GATS om rekening te houden met belangrijke nationale beleidsbelangen?,

de GATS staat leden in bepaalde omstandigheden toe maatregelen in te voeren of te handhaven die in strijd zijn met hun verplichtingen uit hoofde van de overeenkomst, met inbegrip van het MEESTBEGUNSTIGINGSVEREISTE of specifieke verbintenissen. Het desbetreffende artikel voorziet onder meer in maatregelen die nodig zijn om:

  • bescherming van de openbare zeden of handhaving van de openbare orde;
  • bescherming van het leven of de gezondheid van mensen, dieren of planten; of
  • naleving van wetten of voorschriften die niet in strijd zijn met de overeenkomst, met inbegrip van, onder andere, maatregelen die nodig zijn om bedrieglijke of frauduleuze praktijken te voorkomen.,bovendien geeft de bijlage betreffende financiële diensten de leden het recht om, ongeacht andere bepalingen van de GATS, maatregelen te nemen om prudentiële redenen, onder meer ter bescherming van beleggers, deposanten, verzekeringnemers of personen aan wie een verlener van financiële diensten een fiduciaire plicht heeft, of om de integriteit en stabiliteit van het financiële stelsel te waarborgen.

    ten slotte mogen de leden in geval van ernstige betalingsbalansmoeilijkheden op niet-discriminerende basis het handelsverkeer tijdelijk beperken, ondanks het bestaan van specifieke verbintenissen.

    13., Zijn er speciale bepalingen voor ontwikkelingslanden? de belangen van ontwikkelingslanden hebben zowel de algemene structuur van de Overeenkomst als de afzonderlijke artikelen geïnspireerd. In de preambule van de overeenkomst is met name de doelstelling om de toenemende deelname van ontwikkelingslanden aan de handel in diensten te vergemakkelijken, vastgelegd en ligt aan de bepalingen van Artikel IV ten grondslag., Krachtens dit artikel moeten de leden onder meer onderhandelen over specifieke verbintenissen met betrekking tot de versterking van de capaciteit van de ontwikkelingslanden op het gebied van binnenlandse diensten, de verbetering van de toegang van de ontwikkelingslanden tot distributiekanalen en informatienetwerken en de liberalisering van de markttoegang op gebieden die van belang zijn voor de export naar deze landen.,hoewel het begrip geleidelijke liberalisering een van de basisprincipes van de GATS is, bepaalt artikel XIX dat de liberalisering plaatsvindt met inachtneming van de nationale beleidsdoelstellingen en de ontwikkelingsniveaus van de leden, zowel in het algemeen als in afzonderlijke sectoren. De ontwikkelingslanden krijgen dus de nodige flexibiliteit om minder sectoren open te stellen, minder soorten transacties te liberaliseren en de markttoegang geleidelijk uit te breiden naar gelang van hun ontwikkelingssituatie., Andere bepalingen zorgen ervoor dat de ontwikkelingslanden meer flexibiliteit hebben bij het voeren van een economisch integratiebeleid, het handhaven van beperkingen op betalingsbalansgronden en het bepalen van de toegang tot en het gebruik van hun telecommunicatienetwerken en-diensten. Bovendien hebben ontwikkelingslanden recht op technische bijstand van het WTO-secretariaat.

    14. Verschillen de resultaten van de uitgebreide sectorale onderhandelingen op het gebied van telecommunicatie en financiële diensten juridisch van andere sectorspecifieke verbintenissen?

    Nee., De resultaten van sectorale onderhandelingen zijn nieuwe specifieke verbintenissen en/of vrijstellingen voor de MEESTBEGUNSTIGINGSCLAUSULE in verband met de betrokken sector. Zij zijn dus juridisch niet onafhankelijk van andere sectorspecifieke verbintenissen en vormen evenmin overeenkomsten die afwijken van de GATS. De nieuwe verbintenissen en de MEESTBEGUNSTIGINGSVRIJSTELLINGEN zijn opgenomen in de bestaande schema ‘ s en Vrijstellingslijsten door middel van afzonderlijke protocollen bij de GATS.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *