w latach 1993-1999 wykonano sześć tysięcy czterysta osiemdziesiąt dziewięć przeszczepów stawu kolanowego u 6120 pacjentów w zakładzie autorskim. Operacje wykonywane były w teatrze z pionowym przepływem laminarnym i z zespołem chirurgicznym przy użyciu skafandrów wydechowych ciała. Z tych zamienników kolana, 116 kolana zostały zakażone i 113 były dostępne do obserwacji., Sto zakażeń wystąpiło u pacjentów poddanych pierwotnej wymianie stawu kolanowego, natomiast pozostałe zakażenia wystąpiły u pacjentów poddanych ponownej wymianie stawu kolanowego. Dziewięćdziesiąt siedem z tych kolan (86%) miało głębokie zakażenia okołoporodowe, a pozostałe 16 kolan miało powierzchowne zakażenia ran. Jedna trzecia głębokich zakażeń wystąpiła w ciągu pierwszych 3 miesięcy po zabiegu, a pozostałe 2/3 wystąpiły po 3 miesiącach. Ogólny odsetek wczesnego głębokiego zakażenia u pacjentów poddanych pierwotnej wymianie stawu kolanowego wynosił 0.,39%, podczas gdy odsetek pacjentów poddanych rewizyjnej wymianie stawu kolanowego wynosił 0,97%. Kohorta niezakażonych zamienników stawu kolanowego od pacjentów dopasowanych do płci, wieku i miesiąca operacji została użyta jako grupa kontrolna. Te współistniejące choroby, które były statystycznie istotne w zwiększaniu ryzyka infekcji były wcześniejsze otwarte zabiegi chirurgiczne, leczenie immunosupresyjne, złe odżywianie, hipokaliemia, cukrzyca, otyłość i historia palenia. U pacjentów poddanych zabiegom rewizyjnym ryzyko zakażenia było statystycznie większe niż u pacjentów poddanych pierwotnym zabiegom chirurgicznym., Jeśli operacja trwała dłużej niż 2,5 godziny, ryzyko zakażenia znacznie wzrosło. Nie stwierdzono zmian w częstości zakażeń, gdy zmniejszono profilaktykę antybiotykową w okresie okołooperacyjnym z 48 do 24 godzin po zabiegu. Dominującymi organizmami zakaźnymi były bakterie gram-dodatnie (Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis i Streptococcus Grupa B). Dwadzieścia procent kolan, które zostały zakażone klinicznie, nie miało żadnych organizmów, które mogłyby zostać zidentyfikowane., W każdym przypadku pacjent był leczony empirycznie w innej instytucji antybiotykami przed uzyskaniem posiewu stawu.